Талстоў Аляксей
Няма на складзе
Раман “Бег” — гэта ў першую чаргу спроба ставіць пытаньні, спроба сумнявацца. Героі кнігі – не ўпэўненыя ў будучыні, ня ведаюць, ці было нешта ў іх мінулым; ім застаецца адно сучаснасьць, нематываваны бег сярод крохкіх пэйзажаў, такіх жа самых, як і раней, толькі пазбытых сваёй грунтоўнасьці.
Няма на складзе
“Мінакі” маглі быць выдатным узорам разважання на тэму таго, што ёсць “добра”, а што ёсць “кепска”, калі б не аўтар. Падаецца, Талстоў увогуле не вагаецца. Ён выдаляе гэтую дуальнасць як нешта непрыгожае і брыдкае, а на яе месца ўпэўнена ставіць вялікі пытальнік. Складаецца ўражанне, што аўтар і шкадуе сваіх герояў, і любіць іх, але вось дапамагчы ім ніяк не можа, пакідае іх сам-насам са сваімі праблемамі на халодных гарадскіх вуліцах, аддае на міласць чытачу, разлічвае на ягонае сумленне.
Няма на складзе
Аляксей Талстоў апошнія пяць гадоў значную частку свайго часу глытаў пыл дарог Паўднёва-Усходняй Азіі разам з такімі ж, як ён, прафесійнымі даўншыфтарамі з усяго свету. Рэйвы, украінскія казакі-будысты, бежанцы з Самалі, індыйскія бармены, халодныя гатэлі ды бясконцыя размовы пад піўко да світання — фантастыка для дамаседа і звыклы побыт для валацугі. Гэты раман Талстова — гэта медытатыўнае разважанне бэкпэкера, які калісьці сарваўся за прыгодамі ды так і не вярнуўся да “нармалёвага”, звыклага для большасці жыцця.
