Ferdydurke

няма водгукаў

Гамбровіч Вітальд

16.50 руб.

Памер: 130x200 мм

Вага: 340 г

Purchase

Абраны варыянт адсутнічае на складзе. Калі ласка, абярыце іншы варыянт.

Выдавец Колас Зміцер Проза Пераклады Сэрыя "Littera scripta"Гамбровіч Вітальд

Апісаньне

Раман / Пераклад з польскай Васіля Сёмухі. — Мінск: Калегіюм Еўропы Усходняй імя Яна Новака-Езёраньскага; Зміцер Колас, 2009.— 266 с.— (Littera scripta). Цвёрдая вокладка.

ISBN 978-83-61617-96-9

ISBN 978-985-6783-63-3

Раман аднаго з найбуйнейшых польскіх аўтараў ХХ ст. Вітальда Гамбровіча, поўны чорнага гумару, працягвае камедыйныя традыцыі вялікіх майстроў мінуўшчыны Рабле, Сэрвантэса, Філдынга. Правакацыйны стыль, парадаксальная будова твору і абсурднасць яго сітуацый не замінаюць аўтару глыбока даследаваць такія вечныя тэмы, як узаемаадносіны маладосці і даросласці, сталасці і недаспеласці, уплыў на чалавека культуры і дачыненняў з іншымі, свабода асобы і яе залежнасць ад чужой думкі...

Пра аўтара Паглядзець

Вітальд Гамбровіч (Witold Gombrowicz) нарадзіўся 4 жніўня 1904 г. у маёнтку Малашыцэ пад Апатувам. Паходзіў з сярэднезаможнага сялянскага роду — яго дзед Ануфры Гамбровіч страціў у студзеньскім паўстанні маёнткі на Жмудзі і перасяліўся на Сандамершчыну. Вітальд вучыўся ў каталіцкай гімназіі імя св. Станіслава Косткі ў Варшаве, а пасля экзаменаў y 1923—1926 гг. вывучаў права ў Варшаўскім універсітэце, дзе і набыў званне магістра. У 1928 г., пасля году побыту ў Францыі, дзе вучыўся ў Instіtut des Hautes Etudes Internationales, пачаў працаваць судовым юрыстам-практыкантам. У 1933 г. дэбютаваў томам апавяданняў “Помнік з акрэсу сталення”, супрацоўнічаў з газетай “Кур’ер Паранны”, часопісамі “Скамандэр”, “Час”. Падтрымліваў кантакты з мастакоўскім сяродкам, належаў да сталых наведнікаў кавярні “Земяньска”. У жніўні 1939 г. Гамбровіч адплывае ў Аргентыну на трансатлантычным параходзе “Храбры”, дзе яго застае выбух вайны. Вырашае застацца ў Аргентыне, звяртаецца ў польскую амбасаду ў Буэнас-Айрэсе, але прызыўная камісія прызнае яго непрыдатным да вайсковай службы. Жыве на сціплыя сродкі, ананімна піша ў газеты. Завязвае знаёмствы ў асяроддзі маладых аргентынскіх літаратараў і мастакоў, з якімі сустракаецца ў кавярнях “Фрэгата” і “Рэкс”. Піша творы, перакладае іх з сябрамі на іспанскую мову. У 1947—1955 гг. працуе чыноўнікам у Польскім банку ў Буэнас-Айрэсе. У 1951 г. Гамбровіч распачынае супрацу з Літаратурным інстытутам у Парыжы, дзе пазней публікуюцца ягоныя творы на старонках штомесячніка “Культура”. Пасля сыходу з банка жыве на стыпендыю радыё “Вольная Еўропа”, Фонду А. Кёстлера, з прыватных урокаў філасофіі, а пазней з даходаў ад выданняў і выставаў твораў у многіх краінах. У Польшчы з 1958 г. да паловы 1970-х гг. творы пісьменніка не публікаваліся і не згадваліся афіцыйна, месцамі толькі дазваляліся выставы карцін. У траўні 1963 г. на запрашэнне Фонду Форда наведаў Заходні Берлін. З Берліна выехаў у Парыж і Руамонт, дзе правёў тры месяцы ў доме, які належаў Cercle culturel — таварыству, што арганізуе міжнародныя сустрэчы асобаў з літаратурнага, мастацкага, навуковага асяроддзя. Тут сустрэў Марыю Рыту Ляброс, канадскую раманістку, з якой пазней ажаніўся. У 1966 г. перабраўся ў Вэс непадалёк ад Ніцы. Памёр у 1969 г. ад лёгачнай недастатковасці.

За літаратурную творчасць атрымаў прэмію фонду А. Южыкоўскага ў Нью-Йорку (1966), прэстыжную міжнародную ўзнагароду выдаўцоў Прыкс Формэнтор (1967), у 1968 г. кандыдаваў на Нобелеўскую прэмію.

Водгукі

Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.

Раім паглядзець

Запіскі афіцэра Чырвонай Арміі

Пясецкі Сяргей

«Запіскі...» з’яўляюцца адным з найбольш паслядоўных, знішчальных, бескампрамісных, але ў той жа час таленавітых і па-сапраўднаму смешных (гумар, што праўда, «чорны») прыкладаў сатырычнага адлюстравання антычалавечай сутнасці таталітарнай савецкай сістэмы.

Нармальныя людзі

Руні Салі

Гэтая кніга стала сусветнай сенсацыяй і за два гады заваявала цэлую армію прыхільнікаў. Ірландка Салі Руні — узыходзячая зорка новай літаратуры. Галоўныя героі кнігі, Конэл Уолдран і Мэрыян Шэрыдан жывуць у невялікім ірландскім гарадку, вучацца ў адным класе, але належаць да абсалютна розных сусветаў: яна — самотніца з багатай сям’і, ён — папулярны ў школе хлопец, чыя маці прыбірае ў доме Шэрыданаў. Спакойнае жыццё герояў пераварочваецца, калі паміж імі ўзнікае незразумелае для абаіх пачуццё. Пераехаўшы пасля заканчэння школы ў Дублін, Конэл і Мэрыян спрабуюць знайсці сябе і ўрэшце разабрацца, што іх яднае.