Крутагорскія казкі / Адам Глобус. — Мінск : Логвінаў, 2010. — 200 с.

ISBN 978-985-6901-58-7.
У кнiгу казак беларускага паэта Адама Глобуса ўвайшлi творы апошнiх гадоў. Мястэчка Крутагор’е, у якiм разгортваюцца падзеi большасцi казак, у рэальным свеце больш вядомае як горад Дзяржынск з чыгуначнай станцыяй Койданава. Для тых, хто яшчэ верыць у моц друкаванага слова, варта нагадаць, што ўсе падзеi тут павыдумляныя, а ўсе супадзеннi з праўдзiвымi фактамi чыста выпадковыя.
ЗМЕСТ Паглядзець змест цалкам
1. Казка пра Члiпеня i Злiпеня
2. Казка пра Чарнату i Бiблiятэку
3. Шэры доктар
4. Чырвоныя яблычкi-1
5. Атут i Атам
6. Розныя пальчаткi
7. Чорныя крылы
8. Рыжы кот
9. Белая гарэлка
10. Сiняя бездань
11. Мацiцовы свет
12. Жывое фота
13. Зiгфрыд i Маца
14. Ёмка i Ямка
15. Гута i Густ
16. Торф
17. Белацелая Сабiна
18. Шэры чалавечак
19. Белы прапелер
20. Празрыстая павуцiнка
21. Сiнi жывот
22. Бландзiнка чартавокая
23. Сiнi язык
24. Сiвая Сольнiца
25. Белатварая ашыйнiца
26. Белыя коткi
27. Лiловы сабака
28. Шэры вядзьмак
29. Чорнае вiно-1
30. Блакiтнавокая лялька
31. Белая кашуля
32. Шэры пакой
33. Бельмавокая дзяўчынка
34. Цёмнае люстэрка
35. Чырвоная хустка
36. Блакiтная агароджа
37. Белыя валасы
38. Залацiстая рыба
39. Чорная скарбонка
40. Шэрая цаглiна
41. Белы абрус
42. Чарнавокi хлопчык
43. Чорнае вяселле
44. Шэрая лялька
45. Залаты грабянец
46. Шэры шынель
47. Чырвонае крэсла
48. Чырвоны шалiк
49. Ружовыя радзiмкi
50. Шэры кот
51. Чорныя адмычкi
52. Зялёна-зялёныя вочы
53. Чорны дзiк
54. Чырвоная папараць
55. Белы знаёмы
56. Зялёная бутэлька
57. Шэрая вежа
58. Чорныя грошы
59. Ружовая гарэлка
60. Шэры сабака-1
61. Шэры кут
62. Шэрае вока
63. Чорная машына
64. Зялёная яма
65. Белакрылыя анёлы
66. Чорны сабачка
67. Шэры воўк
68. Сiняя бутэлька
69. Чорна-белыя календары
70. Чырвоная сякера
71. Чорны матылёк
72. Чырвоны парасон
73. Чорная рыдлёўка
74. Чырвоная коўдрачка
75. Блакiтная русалка
76. Шэрая паперка
77. Чорны крук
78. Празрысты Свiстун
79. Рудыя чарты
80. Белы манекен
81. Сiнiя рукi
82. Белая пятля
83. Жоўты гатэль
84. Шэрая кепка
85. Чырвонае вiно
86. Блакiтная малпа
87. Рудая дзяўчына
88. Чырвоны камар
89. Шэры сабака-2
90. Чырвоны гэблiк
91. Чорныя вусенi
92. Белае вуха
93. Шэры факельшчык
94. Чырвоныя яблыкi-2
95. Шэры хвост
96. Зялёнае вядро
97. Чорнае вiно-2
98. Сiдар i крылы
99. Фiг i Нафiг
100. Белая нiтка
101. Марыя i спарон
102. Дубовая трэска
103. Анёл i цуд
104. Муфтый i Муфта
105. Двухпудовы камень
106. Блудны сын
107. Чырвоная шапачка
108. Бэзавы Будапешт
109. Шэрая шэрань
110. Жанчына-сарока
111. Каханы дуб
112. Мастак i лiсты
113. Шэрая царква
114. Сталiчная Баба Яга
115. Жоўтая труна
116. Срэбны спод
117. Шэры нос
118. Чорны камень
119. Чырвоныя сляды
120. Апостал i неба
121. Залатыя завушнiцы
122. Белы спявак
123. Белы голуб
124. Рудая котка
125. Шэры камень
126. Залаты абраз
127. Залатая маланка
128. Сiнi гуз
ФРАГМЕНТ З КНІГІ Разгарнуць
2. Казка пра Чарнату i Бiблiятэку
“Гульнi з вечнасцю скончылiся…” — так падумала сама сабе Бiблiятэка. Яна састарэла. Пыл накрыў яе кнiгi. Папера зжоўкла. Бiблiятэкары пасыходзiлi на пенсiю. Памяшканне зачынiлася. Бiблiятэка засталася ў самоце. Яна спрабавала нешта-нейкае чакаць, але нiчога не праглядалася нi ў блiзкай, нi ў аддаленай перспектыве. У будучынi бачылася адна Чарната. Раней Бiблiятэка любiла Чарнату, калi тая цiшком прыходзiла ўначы. Цяпер, калi Чарнаты стала шмат, Бiблiятэка ставiлася да яе з насцярогаю i недаверам. Толькi, акрамя Чарнаты, у Бiблiятэкi нiкога не засталося. Таму i размовы даводзiлася весцi з Чарнатою, каб хоць словы не пазабывацца. “Спiш?” — спытала Чарната. “А што рабiць?” — “Несцi святло. Ты мусiш несцi асвету! Наканаванасць твая такая…” — “Як i каму я павiнна несцi святло, калi нiхто не разгортвае маiх кнiжак?” — “Ты павiнна гарэць i ззяць!” За такую жорсткую прапанову Бiблiятэка пакрыўдзiлася на Чарнату. Крыўдавала яна доўга, але нарэшце пагадзiлася з Чарнатою. Бiблiятэка гарэла цяжка i доўга. Яна гiнула ў зыркiм полымi. Яна пакутавала, знiкала i радавалася свайму светладайнаму знiкненню. Бiблiятэка згарэла, i Чарната яе шчыра аплакала i ў тым плачы сказала: “Гульнi з вечнасцю твае толькi пачалiся, мая ты Бiблiятэка…”
(канец фрагменту)