Спачатку была цемра
6.20 руб.
Памер: 130x200 мм
Вага: 295 г
Purchase
Няма на складзе
Апісаньне

ISBN 978-985-7057-97-9.
Наклад кнігі цалкам прададзены.
Мы жывём, пакуль святло ў нас перамагае цемру… Да такой высновы прыходзіць галоўны герой гэтай кнігі, які прабыў без прытомнасці — у цемры — амаль тры гады і паступова вяртаецца да жыцця, згадваючы, хто ён, адкуль і за што яго хацелі забіць… Падзеі разгортваюцца ў 90-я гады мінулага стагоддзя ў жахлівых умовах закінутага дома-інтэрната на чарнобыльскім Палессі, на фоне вялікіх пераменаў, што адбываліся тады ў незалежнай Беларусі.
Барыс Пятровіч: Усё ў нас рэзка і кардынальна зьменіцца (інтэрвію аўтара на Радыё “Свабода” з нагоды выхаду кнігі).
Пра аўтара
Барыс Пятровіч (Сачанка) нарадзіўся ў 1959 годзе ў вёсцы Вялікі Бор на Гомельшчыне. Скончыў факультэт журналістыкі Белдзяржуніверсітэта. Працаваў у газетах “Гомельская праўда”, “Звязда”, “Літаратура і мастацтва”, часопісе “Полымя”. З 2002 года галоўны рэдактар часопіса “Дзеяслоў”. У 2011 годзе абраны старшынём ГА “Саюз беларускіх пісьменнікаў”. Празаік. Аўтар кніг “Ловы”, “Сон між пачвар”, “Фрэскі”, “Шчасьце быць…”, “Жыць не страшна”, “Піліпікі”, “Спакушэнне” і інш. Творы перакладзеныя на англійскую, французскую, нямецкую, рускую, польскую, чэшскую, балгарскую, славацкую, літоўскую, украінскую і інш. мовы. У перакладзе Дзмітрыя Плакса на шведскай мове выйшлі кнігі “Fresker” (2008) і “Torget” (2011).
Водгукі
Раім паглядзець
Кніга “Пад крыжам” улучае аповесць пра вялікага беларускага мастака-пейзажыста Фердынанда Рушчыца “Зямля Фердынанда”, навелы пра выдатных сучасных пейзажыстаў Марыю ды Міколу Ісаёнкаў, Антона Вырву і развітальнае апавяданне са зніклай у чарнобыльскай бядзе вёскай Лімень на Магілёўшчыне, якая па-ранейшаму жыве ў памяці і сэрцы пісьменніка.
У гэтай кнізе Святланы Явар (Сачанкі) упершыню сабраныя пад адной вокладкай паэтычныя і празаічныя творы пісьменніцы, што дае магчымасць адчуць усю глыбіню яе найтанчэйшай повязі з жыццём і вышыню яе памкненняў, напраўду містычных прасвятленняў.
Аднаму з герояў рамана Пятру Махавікову падарылі на Новы год нататнік-штодзённік, ён даў сабе слова штодня рабіць занатоўкі, бо год 2000 незвычайны. Слова Пятро стрымаў, у выніку нарадзіўся адмысловы дзённікавы раман з 12 раздзелаў, які стаўся стрыжнем кнігі, вакол яго, нібы вінаградная лаза, абвіваюцца астатнія 16 раздзелаў твора.