…Усё ж сказаць жыццю “так”

Больш выяваў

Націсніце, каб павялічыць

няма водгукаў

Франкль Віктар

44.00 BYN

Памер: 110x165 мм

Вага: 210 г

Purchase

Абраны варыянт адсутнічае на складзе. Калі ласка, абярыце іншы варыянт.

Мэмуары Пераклады Публіцыстыка Філязофія Тэхналогія (выдавецтва)Навукова-папулярная літаратура Жыцьцяпісы Франкль Віктар

Апісаньне

…Усё ж сказаць жыццю “так” / Віктар Франкль ; пераклад з нямецкай Вольга Бранавец-Янковіч. — Мінск : Тэхналогія, 2024. — 232 с.

ISBN 978-985-458-383-9

Пераклад зроблены паводле:
Viktor E. Frankl. ...Trotzdem ja zum leben sagen
München, Kösel-Verlag, 2009.

Як не згубіць сябе ў цемры безвыходнасці? Дзе шукаць сэнс у тэатры абсурду, якім раптам стаў навакольны свет? На лёс Віктара Франкля, знакамітага псіхолага і філосафа, выпала шмат выпрабаванняў, жахі канцлагераў падчас Другой сусветнай вайны, смерць родных і блізкіх, непрыняцце на радзіме. У гэтай кнізе ён апавядае пра свой шлях унутранага пераадолення жыццёвых нягод і дапамагае чытачу адкрыць у сабе крыніцу неверагоднай моцы — моцы сказаць “так” свайму жыццю.

ЗМЕСТ

Прадмова
Псіхолаг у канцлагеры
Сінхранізацыя ў Біркенвальдзе
Пра аўтара

ПРА АЎТАРА

Віктар Эміль Франкль (1905–1997) быў прафесарам неўралогіі і псіхіятрыі Венскага ўніверсітэта, а таксама прафесарам логатэрапіі Міжнароднага ўніверсітэта ЗША (US International University) у Сан-Дыега, штат Каліфорнія. Ён стаў пачынальнікам логатэрапіі, або, як называюць яе некаторыя аўтары, “трэцяй венскай школы тэрапіі” (пасля псіхааналізу і індывідуальнай псіхалогіі).

31 кніга Франкля перакладзеная на 26 моваў, у тым ліку на кітайскую і японскую. Амерыканская версія гэтай кнігі выйшла пад назвай «Man's Search for Meaning» («Чалавек у пошуках сэнсу»); было прададзена больш за 9 мільёнаў яе паасобнікаў, а Бібліятэка Кангрэсу ў Вашынгтоне назвала яе адной з дзесяці ўплывовых кніг у ЗША.

ПРАДМОВА (фрагмент) Паглядзець

Прызнанне Віктару Франклю

У сучаснай свядомасці венскі Хофбург гэтак жа мала асацыюецца з «дваром», як венскі Гарадскі тэатр – з «замкам».

Яшчэ ў пачатку новага стагоддзя венскі Хофбург секулярызаваўся і перайшоў ва ўласнасць рэспублікі; цяпер тут знайшлі прытулак дзяржаўныя калекцыі твораў мастацтва, факультэты ўніверсітэта, канцылярыі розных таварыстваў і нават кватэры. Тут ладзяцца кангрэсы, ёсць залы для выставаў, канцэртаў і лекцый.

Увосень 1976 года, праз год пасля Конрада Лорэнца, падчас штогадовага аўстрыйскага Кніжнага тыдня, які таксама праводзіцца ў гэтым месцы, у святочна-зіхатлівай зале Хофбурга Віктар Франкль атрымаў прэмію Донаўлада за працу свайго жыцця.

На гэтым вечары з мінулага асаблівую значнасць мелі два аспекты.

У канцэнтрацыйным лагеры, у надзвычай няўцешным і безнадзейным становішчы Віктар Франкль знайшоў суцяшэнне і надзею ў звароце да будучыні. «Я ўяўляў сябе сабе, быццам стаю за кафедрай у вялікай, прыгожай і цёплай лекцыйнай зале і збіраюся прачытаць зацікаўленай публіцы лекцыю пад назвай «Псіхатэрапеўтычны досвед у канцэнтрацыйным лагеры», і гавару якраз пра ўсё тое, што мне самому давялося перажыць».

І вось тады ён стаяў у гэтай вялікай, прыгожай, цёплай і светлай залі і гаварыў. Трыумфальна пацьвердзілася не толькі яго тэратэўпічна-прароцкая фантазія, але і яго вучэнне: ён мог перажыць гэты вечар, бо калісьці папярэдне перажыў яго ў думках.

Але сэнс гэтай хвіліны ў Хофбургу сягае нашмат далей за асабістае...

(канец фрагменту)

ФРАГМЕНТ З КНІГІ Паглядзець

Сексуальнасць

Недаяданне робіцца прычынай таго, што прымітыўныя інстынкты, якія авалодваюць вязнем на другой стадыі яго ўнутранага прызвычайвання да лагернага жыцця, выводзяць на першы план у свядомасці харчовы інстынкт; гэтым, напэўна, істотна тлумачыцца той факт, што сексуальны інстынкт збольшага маўчыць. За выключэннем першага шокавага перыяду, псіхолаг адзначае ў гэтых мужчынскіх супольнасцях пэўную адметнасць: у адрозненне ад гуртавога жыцця ў іншых ваенных установах (казармах і г. д.), тут не было непрыстойнасці. І ў снах вязняў амаль ніколі не выплываюць сексуальныя зместы, хоць у сэнсе псіхааналізу гэтыя «імкненні з адкладзенай мэтай», як і ўся туга па любові ды іншыя парывы вязня, зазвычай часта выяўляюцца ў снах.

...

Палёгка

...Усе ў лагеры ведалі і казалі адно аднаму: на свеце няма такога шчасця, якое магло б адкупіць усё тое, што мы вытрывалі. Са шчасцем гэта не мела нічога агульнага – тое, што нас падтрымлівала, што надавала сэнс нашым пакутам, ахвярам і смерці, не было шчасцем. Тым не менш, да няшчасця мы не былі гатовыя. Расчараванні, якія паслаў лёс многім з вызваленых, перажываліся цяжка, і, з медыцынскага пункту гледжання, пераадолець іх было няпроста. Гэтая канстатацыя, аднак, не павінна знеахвоціць псіхатэрапеўта, але наадварот: хай яно стане стымулам – як задача, якую трэба развязаць.

Так ці іначай, для кожнага вызваленага аднойчы настае дзень, калі ён, азірнуўшыся на свой досвед канцэнтрацыйнага лагеру, здзівіцца, не разумеючы, як ён здолеў вытрываць усё, з чым яму давялося сутыкнуцца. І калі ў яго жыцці быў дзень вызвалення, калі падзеі гэтага дня здаваліся яму чароўным сном, то аднойчы надыдзе той дзень, калі ўсё перажытае ў лагеры будзе здавацца яму толькі жахлівым сном. І вянцом гэтых перажыванняў чалавека, які знайшоў свой дом, стане каштоўнае пачуццё, што пасля ўсіх перанесеных пакут у свеце больш няма чаго баяцца – акрамя Бога.

(канец фрагменту)

Водгукі

Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.

Раім паглядзець

Вітаўты і Вітарты

Мікус Алесь

Кніга прысвечаная рэканструкцыі аўтэнтычных тутэйшых двухасноўных імёнаў старабалцкага тыпу на грунце антрапанімічных і тапанімічных звестак (прозвішчы, геаграфічныя назвы). Для сучаснай рэнавацыі прапанавана 180 двухасноўных імёнаў (у тым ліку для жаночага называння), для кожнага з іх падаюцца структурныя паралелі (больш за 2 000 іменных адзінак). Апроч асноўнага матэрыялу старых метрыкаў, багата скарыстана звестак з масіва старапрускіх імёнаў, з сучасных літоўскіх і латышскіх прозвішчаў.

Рэнесанс

Бэрк Пітэр

У сваёй кнізе знакаміты навуковец з Кембрыджа дыстанцуецца ад агульнапрынятага погляду на Рэнесанс як на з’яву чыста італьянскую, новую, якую лёгка аддзяліць ад часоў Сярэднявечча. Ён падкрэслівае захаванне сярэднявечных традыцый у літаратуры і мастацтве, працэс творчай адаптацыі класічных форм і каштоўнасцяў да новага культурнага і сацыяльнага кантэксту як у Італіі, так і па ўсёй Еўропе.

Прамоўленае

Харэўскі Сяргей

У кнізе вядомага гісторыка культуры, культуроляга і мастака Сяргея Харэўскага сабраныя эсэ, радыйныя скрыпты і лекцыі розных гадоў, аб’яднаныя агульнай для іх своеасаблівай мэтодыкай раскрыцьця тэмы, якую, бадай, можна вызначыць як “параўнальнае мастацтвазнаўства”.