Зборная РБ па негалоўных відах спорту
2.60 BYN
Памер: 100x140 мм
Вага: 120 г
Purchase
Няма на складзе
Апісаньне
Апавяданні. — Мінск: Логвінаў, 2011. — 138 с.ISBN 978-985-6991-51-9
У кнізе сабраныя апавяданні, якія праліваюць святло на неасветленае ў СМІ жыццё шараговых беларусаў: мінскіх кухарак-прарочыц, смаргонскіх кантарбандыстак і гарадзенскіх спартоўцаў-алкаголікаў. Часам рэчаіснасць паварочваецца сумным, часам — абсурдным, а найчасцей камедным бокам.
Кніга названая паводле апавядання, у якім задзейнічаная напаўфімічная каманда, што адначасова гуляе ў падводны хакей, пола на сланах і скочыць на вярблюдзе з раўбіцкіх трамплінаў.
ЗМЕСТ
1. Айчына кантрабанда
2. Доктару Хаўзу ад беларускага народу
3. Я кахаю цябе, Юлія!
4. Шэсцьсот шэсцьдзесят шэсць вечароў
5. Дзень дэсантніка
6. Вайна з дзьмухаўцамі
7. Мой франтавы таварыш Курт Вонэгут
8. Амаль
9. Вечнасць ды іншыя часы
10. Крыху рэкламы не зашкодзіць
11. Генная інжынерыя
12. Бетэльгейзіянскія хронікі
13. Сука-крот
14. Зборная Беларусі па негалоўных відах спорту
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
Пятнаццацігадовая Бася не ўяўляла, хто яна такая, пакуль у дзверы іх з мамай хаты не пастукаліся жаўнеры князя Свету. Яны вышукваюць адметных — расу, якую чамусьці вельмі не любяць звычайныя людзі. Схавацца ад пераследу можна толькі ў паселішчы сярод глухога лесу за непаслухмянай Хітрай ракой. Як толькі Бася зачыняе дзверы хаты, шляху назад для яе не застаецца…
У вас есть тараканы? Нет-нет, не в квартире. В голове. Вы хорошо с ними знакомы? Может, вы даже сумели подружиться? Если так, вы — молодец, ибо проделали огромную работу над собой. А теперь представьте, что вместо своих тараканов вы начали видеть тараканов других людей. Вы сможете жить привычной жизнью или сойдёте с ума? Возможно, вы полюбите тараканов больше, чем самого близкого человека. А может быть…
“…Гэта кніжка пра тое, чаго не бывае, ніколі не было і ў прынцыпе не можа быць. Гэта чыстая проза без ніякай публіцыстыкі, без нічога, што магло б здарыцца ў рэальнасці. Не ведаю, наколькі мне гэта ўдалося, я хацеў напісаць кніжку ні пра што. І калі мне ўдалося напісаць кніжку ні пра што, я буду адчуваць сябе шчаслівым чалавекам…” (Сяргей Дубавец)
