Апошні дзень
3.50 BYN
Памер: 120x190 мм
Вага: 160 г
Purchase
Няма на складзе
Апісаньне
Вершы. — Мінск: Кнігазбор,2013. — 136 с. — (Бібліятэка Саюза беларускіх пісьменнікаў “Кнігарня пісьменніка”; выпуск 32). Наклад кнігі цалкам прададзены.
ISBN 978-985-7047-18-4
Кніга “Апошні дзень” ужо адной сваёй назвай здольная выклікаць змрочныя асацыяцыі. Аднак вершы, змешчаныя тут, поўняцца не толькі цемрай трывогі, але і святлом надзеі. Яны балансуюць на хісткай мяжы — паміж напаўразбуранай традыцыяй і нечым невядомым. Невядомае заўсёды пужае, фарбуючы светаадчуванне ў чорныя і шэрыя колеры, прымушае бегчы без аглядкі. Традыцыя дазваляе спыніцца, азірнуцца і паслухаць галасы мінулага…
“Апошні дзень” — спроба пэўнага падсумавання. З надзеяй што прыйдзе ДЗЕНЬ НОВЫ.
Анатоль Брусевіч — паэт, перакладнік, літаратуразнаўца. Нарадзіўся 28 верасня 1977 года ў Гародні. Скончыў філалагічны факультэт ГрДУ імя Янкі Купалы (1999), там жа магістратуру (2000) і аспірантуру (2003) пры кафедры польскай філалогіі. Друкуецца з 1989 года ў у беларускіх і замежных выданнях. Аўтар зборніка паэзіі “Дуэль” (1992), “Падаю ў неба” (2006), манаграфіі “Фактары беларускай культуры ў творчасці Адама Міцкевіча” (2008). Жыве і працуе ў Гародні.
* * * * *
Нашто чакаць?
Смяецца чэрап поўні.
Навокал — ноч, і ўсім даўно ўсё роўна,
Нашто чакаць.
Куды ісці?
Дарога люстраная,
Таму ніхто з вандроўнікаў не знае,
Куды ісці.
Хто ты такі? —
Пыталіся ў паэта.
Паэт, як ноч, маўчаў усмешкай светлай.
Ён быў глухі…
ISBN 978-985-7047-18-4
Кніга “Апошні дзень” ужо адной сваёй назвай здольная выклікаць змрочныя асацыяцыі. Аднак вершы, змешчаныя тут, поўняцца не толькі цемрай трывогі, але і святлом надзеі. Яны балансуюць на хісткай мяжы — паміж напаўразбуранай традыцыяй і нечым невядомым. Невядомае заўсёды пужае, фарбуючы светаадчуванне ў чорныя і шэрыя колеры, прымушае бегчы без аглядкі. Традыцыя дазваляе спыніцца, азірнуцца і паслухаць галасы мінулага…
“Апошні дзень” — спроба пэўнага падсумавання. З надзеяй што прыйдзе ДЗЕНЬ НОВЫ.
Анатоль Брусевіч — паэт, перакладнік, літаратуразнаўца. Нарадзіўся 28 верасня 1977 года ў Гародні. Скончыў філалагічны факультэт ГрДУ імя Янкі Купалы (1999), там жа магістратуру (2000) і аспірантуру (2003) пры кафедры польскай філалогіі. Друкуецца з 1989 года ў у беларускіх і замежных выданнях. Аўтар зборніка паэзіі “Дуэль” (1992), “Падаю ў неба” (2006), манаграфіі “Фактары беларускай культуры ў творчасці Адама Міцкевіча” (2008). Жыве і працуе ў Гародні.
* * * * *
Нашто чакаць?
Смяецца чэрап поўні.
Навокал — ноч, і ўсім даўно ўсё роўна,
Нашто чакаць.
Куды ісці?
Дарога люстраная,
Таму ніхто з вандроўнікаў не знае,
Куды ісці.
Хто ты такі? —
Пыталіся ў паэта.
Паэт, як ноч, маўчаў усмешкай светлай.
Ён быў глухі…
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
Канстандзінас Кавафіс (1863–1933) – сёння агульнапрызнаны як найбуйнейшы сярод паэтаў, якія пісалі на навагрэцкай мове. Большую частку свайго паэтычнага даробку стварыў, ужо дасягнуўшы саракагадовага ўзросту. Тым не менш, пры жыцці быў амаль не вядомы.
Гэта чацьвертая кніга вершаў паэта Ігара Кулікова. У ёй зьмяшчаюцца вершы, напісаныя ў 2015-2017 гадох, а таксама пераклады з Рыґведы, Фрыдрыха Гёльдэрліна й Джакама Леапардзі. Усе яны так ці іначай перагукаюцца з асноўным зьместам кнігі, і аўтар адчуваў патрэбу ня толькі перастварыць іх у беларускай мове, але і аддаць такім чынам даніну павагі паэтычным геніям мінуўшчыны.
Дэбютны зборнік Паўла Дарохіна з аўтарскімі ілюстрацыямі, складзены з вершаў 2006–2020 гг.
