Вайзэр Давідзік
15.20 BYN
Памер: 130x200 мм
Вага: 380 г
Purchase
Няма на складзе
Апісаньне
Раман. / Пераклад з польскай Марыны Шоды. — Vilnius, Logvino literatūros namai, 2014. — 298 с.ISBN 978-609-8147-17-9
Пераклад паводле Paweł Huelle. Wieser Dawidek.
У кожным з нас хаваецца былы школьнік, самы вялікі жах якога — уявіць сябе ў прыёмнай, перад кабінэтам дырэктара, у чаканьні, калі нарэшце выклічуць перад сьветлыя вочы школьнага кіраўніцтва. Менавіта гэтыя адчуваньні перажывае апавядальнік у самым пачатку раману Паўла Гюле “Вайзэр Давідзік”. Але раман са школьнага амаль адразу ператвараецца ў крымінальны. Зьнік хлопчык, і школьнае кіраўніцтва разам з чалавекам у мундыры спрабуе разабрацца, што адбылося. І ў прыёмнай чакаюць допыту тры сябры — Шымон, Пётр і — імя трэцяга, ад імя якога вядзецца расповед, нідзе ў кнізе не называецца, але ў кантэксьце таго, што будзе адбывацца далей, ён проста абавязаны звацца — Павел. Падзеі раману адбываюцца ў самым пачатку навучальнага 1957 года (у дужках заўважым, што Павел Гюле нарадзіўся 10 верасьня 1957 года, але інтэрпрэтацыю гэтага факту пакінем чытачам).
Пра кнігу
Марына Шода пра раман Паўла Гюле “Вайзэр Давідзік” (LOHVINAU.BY)
Фрагмэнт раману на PRAJDZISVET.ORG
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
Рына, алкагалічка сярэдніх гадоў, з неахвотай едзе на пахаванне сваёй бабкі ў забытую богам беларускую глушэчу. Пакуль памірала яе старая, Рына займалася чужымі ў дамах шчаслівай старасці на Захадзе. Адзінае, чаго яна хоча цяпер, – спакой. Але дома яе чакае неспадзяванка – старыя грахі і спадчына маюць доўгія цені. Ці можна ўсё выправіць, калі ты і блізка не цягнеш на гераіню? Рыне трэба пахаваць бабку, адкапаць каханка, аднавіць крыніцы, ніколі не прыходзячы ў поўную свядомасць. Жанр гэтай кнігі – балотная казка.
«Паліяна» – адна з самых вядомых дзіцячых кніг у свеце. Гэта гісторыя пра маленькую дзяўчынку, якая ўмее знаходзіць, чаму парадавацца ў любых абставінах. Пасля смерці бацькоў адзінаццацігадовую Паліяну з пачуцця абавязку бярэ да сябе яе цётка. Паліяна вучыць усіх навокал «гуляць у радасць».
Гэтая кніга Віктара Марціновіча ёсць рукапісам невядомага аўтара, што быў набыты Сацішам Сівачарыярам у бенгальскага крамніка за літр чыстай вады, пасму прадзіва і пару амаль не ношаных сланцаў. Рукапіс, спісаны незразумелымі кірылічнымі пісьмёнамі, быў дбайна перакладзены аўтарам знаходкі на ангельскую мову.
