Шматмоўная паэзія Вялікага Княства Літоўскага эпохі Рэнесансу
2.50 BYN
Памер: 145x215 мм
Вага: 545 г
Purchase
Няма на складзе
Апісаньне
Манаграфія. — Мінск: Кнігазбор, 2010.— 376 с. Цвёрдая вокладка. Наклад кнігі цалкам прададзены.ISBN 978-985-6976-10-3.
Манаграфія ёсць панарамным даследаваннем шматмоўнай паэзіі Вялікага Княства Літоўскага эпохі Рэнесансу. На аснове сваіх ранейшых публікацый і новых распрацовак аўтар падрабязна ўзнаўляе гісторыю развіцця паэтычнага жанру ў Літве і Беларусі ад пачатку XVI да пачатку XVII ст.
Кніга будзе карысная філолагам, гісторыкам і ўсім, хто цікавіцца культурай Вялікага Княства Літоўскага.
Гэтая кніга напісана беларускім даследчыкам, які шматмоўную паэзію Вялікага Княства Літоўскага эпохі Рэнесансу разглядаў, па-першае, як агульную спадчыну літоўскага, беларускага, украінскага і польскага народаў, а па-другое — як частку шматмоўнай беларускай літаратуры даўніх стагоддзяў,таксама як літоўскія даследчыкі разглядаюць яе як інтэгральную частку літоўскай літаратуры, украінскія — як частку літаратуры ўкраінскай, а польскія — як частку літаратуры польскай.
Выбар шматмоўнай паэзіі Вялікага Княства Літоўскага эпохі Рэнесансу ў якасці аб’екта даследавання стаўся магчымым у Беларусі пасля перагляду беларускім літаратуразнаўствам у 70—80-х гг. XX ст. многіх састарэлых канцэпцый і ацэнак у вывучэнні гісторыі літаратуры. Старадаўняя беларуская літаратура перастала атаясамлівацца выключна з творчасцю на старабеларускай і царкоўнаславянскай мовах праваслаўных па веравызнанні аўтараў, была ўзятая пад увагу шматмоўная спадчына Вялікага княства Літоўскага XVI—XVIII стст… (З “Уводзінаў”.)
Беларускай літаратуры стала больш (Тацяна Нядбай, Будзьма.org)
Паглядзець апісаньне цалкам
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
Книга основана на рукописях бывшего сотрудника НКВД Иосифа Ятчени. В них он описывает свою жизнь, которая проходила на фоне ключевых событий истории. Рассказывает о службе в царских войсках и в Красной Армии, о революции 1917 года, о работе в качестве резидента спецслужб. Пишет о том, как стал чекистом, а после оказался «врагом народа», подробно повествует о методах сотрудников НКВД, пытках, которые применялись в «американке».
Аўтары нумару: Наталля Анофранка, Дзмітрый Віцько, Юрый Внуковіч, Юры Гардзееў, Miroslav Hroch, Цімох Кавалеўскі, Сяргей Новікаў, Аляксандр Пагарэлы, Генадзь Сагановіч.
У кнізе разглядаюцца гістарычныя пераемнасці і пярэрвы паміж даўняй Рэччу Паспалітай, міжваеннай Польшчай, Польскай Народнай Рэспублікай і сучаснай Польшчай. Як даводзіць аўтар, хоць у палітыцы памяці сённяшняя польская дзяржава падаецца натуральнай пераемніцай міжваеннай Польшчы як “другой рэспублікі” і даўняй
Рэчы Паспалітай як “першай рэспублікі”, у рэальнасці яна ўвасабляе пераемніцу ПНР. Парадаксальна, але з перспектывы той польскасці, якая характарызавала даўнюю Рэч Паспалітую ў праўным, сацыяльным, культурным, этнічным і палітычным сэнсе, сённяшняя Польшча хутчэй не польская.
