Паміж №9
Апісаньне
Часопіс навучэнцаў Беларускага калегіюму. — Мінск, 2011. — 140 с.
Гэты нумар не зусім перыядычнага выдання “Паміж” прысвечаны тэме крызісу: фінансаваму, творчаму, эмацыйнаму, крызісу сярэдняга і пераходнага ўзросту — любому крызісу, на які здольны чалавек і не толькі.
Аднак у адрозненне ад большасці людзей, якім крызіс бачыцца нечым кепскім, змрочным, бесперспектыўным, рэдакцыя шукае ў крызісе надзею: “Крызіс — гэта яшчэ не катастрофа, але толькі магчымасць яе. ХХ стагоддзе абвясціла шмат крызісаў/смерцяў: смерць Бога, аўтара, літаратуры, суб’екта… Але мы бачым, як зноў аднекуль з’яўляюцца, хоць і рэдка, Вернікі, Аўтары, Асобы. Можа, пачынаецца крызіс эпохі сімулякраў?
Крызіс — гэта стан ПАМІЖ, гэта выклік чалавеку і чалавечы адказ на выклік, гэта не тупік, а шлях”.
Сярод твораў, змешчаных у нумары, — проза Кірыла Дубоўскага, Паўла Анціпава, Максіма Казакова, Надзеі Данішэўскай; філасофскае эсэ Вольгі Ціхановіч; паэзія Насты і Аўгіні Манцэвіч, Ірыны Барысевіч, Міхаіла Бараноўскага, Сяргея Сакумы; пераклады з Ціма Пірса, Германа Гесэ, П. Біхсэля, а таксама гутарка з пісьменнікам Юрыем Станкевічам.
Паводле PRAJDZISVET.ORG
ЗМЕСТ Паглядзець змест цалкам
Ад рэдакцыі Паглядзець
Гэты нумар не зусім перыядычнага выдання “Паміж” прысвечаны тэме крызісу: фінансаваму, творчаму, эмацыйнаму, крызісу сярэдняга і пераходнага ўзросту — любому крызісу, на які здольны чалавек і не толькі.
Аднак у адрозненне ад большасці людзей, якім крызіс бачыцца нечым кепскім, змрочным, бесперспектыўным, рэдакцыя шукае ў крызісе надзею: “Крызіс — гэта яшчэ не катастрофа, але толькі магчымасць яе. ХХ стагоддзе абвясціла шмат крызісаў/смерцяў: смерць Бога, аўтара, літаратуры, суб’екта… Але мы бачым, як зноў аднекуль з’яўляюцца, хоць і рэдка, Вернікі, Аўтары, Асобы. Можа, пачынаецца крызіс эпохі сімулякраў?
Крызіс — гэта стан ПАМІЖ, гэта выклік чалавеку і чалавечы адказ на выклік, гэта не тупік, а шлях”.
Сярод твораў, змешчаных у нумары, — проза Кірыла Дубоўскага, Паўла Анціпава, Максіма Казакова, Надзеі Данішэўскай; філасофскае эсэ Вольгі Ціхановіч; паэзія Насты і Аўгіні Манцэвіч, Ірыны Барысевіч, Міхаіла Бараноўскага, Сяргея Сакумы; пераклады з Ціма Пірса, Германа Гесэ, П. Біхсэля, а таксама гутарка з пісьменнікам Юрыем Станкевічам.
Паводле PRAJDZISVET.ORG
ЗМЕСТ Паглядзець змест цалкам
Ад рэдакцыі Паглядзець
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
“…Гэта кніжка пра тое, чаго не бывае, ніколі не было і ў прынцыпе не можа быць. Гэта чыстая проза без ніякай публіцыстыкі, без нічога, што магло б здарыцца ў рэальнасці. Не ведаю, наколькі мне гэта ўдалося, я хацеў напісаць кніжку ні пра што. І калі мне ўдалося напісаць кніжку ні пра што, я буду адчуваць сябе шчаслівым чалавекам…” (Сяргей Дубавец)
Масква 2000-х.
Горад, дзе віруюць ашаламляльныя грошы і пануюць стальныя норавы.
Дзе чалавек існуе ў каардынатах падначалення і спакусы, дзе воля — гэта найчасцей воля да ўлады.
Галоўны герой, выкладчык-эмігрант з Беларусі, патрапляе ў вір выпрабаванняў, якія вымушаюць яго нанова спасцігнуць тое, чаму адмова ад індывідуальнай свабоды ёсць такой салодкай.
Гэты тэкст варта чытаць, каб адчуць і зразумець тыя энергіі, што стаялі за шмат якімі падзеямі на постсавецкай прасторы апошнія 30 гадоў.
Кніга ўключае творы Міколы Арахоўскага — таленавітага драматурга, мастака, чалавека з драматычным лёсам, які больш за 20 гадоў быў прыкаваны да ложка, аднак выявіў свае шматгранныя здольнасці ў драматургіі, прозе, жывапісе, чаканцы, выпальванні па дрэве, праявіў магутны дух, распавядаючы ў сваіх творах пра набалелыя праблемы ў жыцці чалавека і грамадства, адстойваючы найлепшае ў чалавеку: Годнасць, Спагаду, Любоў.
