Спітыя баркасы
Апісаньне
Вершы. — Мінск: Каўчэг, 2014. — 84 с.ISBN 978-985-7086-87-0.
Кніга Змітра Вішнёва складаецца з падарожных вершаў. Аўтар вядзе хітрую гульню са словам і вобразам, слухае “грукат цягніковых зубоў” і “булькае пра свабоду”, правакуе чытача да пабудовы фантазійных краявідаў. Каларыт гэтага зборніка стварае марская тэма: баркасы, якары, шторм, камбала, вясёлыя піраты.
“…адзін з самых паспяховых аўтараў сваёй краіны, які пранізлівымі і пачуццёвымі тэкстамі ўвасобіў літаратуру свайго пакаленьня…”
(Der Tagesspiegel)
“Паэзія “маэстра” дэманстравала зубатасць кракадзіла. Вершы шпурлялі ў твар, як канфеці, а можа быць, як яд змяі-акулярніцы”.
(газета “Культура”)
“…паэзію гэтага аўтара вылучае ідэйная глыбіня і арыгінальнасць мыслення”
(“Беларуская газета”)
“Мора прыцягвала паэта. Нават калі паэт з’язджаў ад мора за тысячы кіламетраў, яно дацягвалася да яго сваімі шчупальцамі. Таму раз на год паэт здаваўся і ехаў паслухаць, “як хвалі грукаюць маякоўскім”. Самыя нязвыклыя творы ў паэта здараліся падчас вандровак па свеце. На аблоках ён крэсліў піктаграмы, зазвычай планіраваў на барныя стойкі, дзе ствараў фантастычныя кактэйлі. Свабода аднаўлялася ва ўсёй сваёй прыгажосці! У рознакаляровасці фарбаў, у разнастайнасці бруду…”
ЗМЕСТ Паглядзець
Пра аўтара Паглядзець
ФРАГМЕНТ З КНІГІ Паглядзець
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
“Цела мігдалу” – дэбютная кніга Ганны Шакель. Паэтка даследуе чалавечую душу і яе шлях праз род, карані і памяць; паэзія ў гэтым зборніку – спосаб гаварыць пра мінулае, якое не дае спакою. У вершах спалучаюцца біблейскія вобразы і фальклорныя матывы. Творы ў кнізе ствараюць цэльны наратыў, у цэнтры якога – канцэнтраваная беларуская рэфлексія над сабой і светам. Кампазіцыю кнігі трапна завяршаюць пераклады вершаў Дэвіда Герберта Лоўрэнса.
Генрыкас Радаўскас (1910–1970) – літоўскі паэт, народжаны ў польскім Кракаве. Жыў у міжваеннай Літве, але апошнія амаль трыццаць гадоў свайго жыцця правёў у эміграцыі (Нямеччына, ЗША). Паводле меркавання вядомага сучаснага паэта і літаратуразнаўцы Томаса Вянцлавы, Радаўскас можа лічыцца найлепшым паэтам у гісторыі літоўскай літаратуры.
Захірыддзін Мухамад Бабур (1483–1530) - вялікі дзяржаўны дзеяч, вайскавод, заснавальнік імперыі Бабурыдаў - быў адным з самых значных паэтаў, якія пісалі на стараўзбецкай (цюркскай-чагатайскай) мове. Яго ўнікальны « Дыван» - зборнік рукапісаў вершаваных твораў розных жанраў (газэлі, рубаі, туюгі, мэснэві, фарды).
