Вершы. ― Мінск: Кнігазбор, 2015. ― 68 с. ― (
Бібліятэка Саюза беларускіх пісьменнікаў “Кнігарня пісьменніка”; выпуск 62).
ISBN 978-985-7119-50-9.
Кніга выбраных вершаў Тамары Аўсяннікавай складаецца з трох раздзелаў: “Родныя вобразы”, “У квецені вясны”, “Зямное кола”. Аўтарка ўзнаўляе ў памяці дарагія сэрцу імёны і вобразы, па-філасофску асэнсоўвае зямное жыццё.
ЗМЕСТ Паглядзець
Родныя вобразы
*** На бацькоўскі ступіла парог…
*** З пажоўклага фотаздымка…
*** Маці годна прайсці хацела…
*** Снайпер фашысцкі сядзіць на сасне…
*** Люстэрка доўга разглядала…
*** Ты адна засталася з радні…
*** А хто ж мне парадачку дасць?..
*** Ад зімы да лецейка…
*** “Нічога не вяртаецца назад…”
*** Няўтульна голаму Дрэву…
Малітва
*** То не вецер ломіць…
*** Ой вы, ногі мае…
*** Даўно ўжо люты не лютуе…
*** Немаўляткамі нараджаемся…
*** У небе — сваё жыццё…
*** Пеніцца вада пад вадаспадам…
*** Промні крыштальным дажджом па вадзе…
*** Сонца белае…
*** Іду ў бясконцасць, у туман…
*** Час спыніўся…
*** У лесе Любужскім бываць я люблю…
*** У лесе — я не адна…
*** У бярозы ўсе галінкі гнуткія…
Замова
У квецені вясны
*** Не шукала…
*** Мчыцца наша рака паўнаводная…
*** Косы вярба хіліць над рачною вадою…
*** Памяць вяртае назад…
*** Восень шчыльна зачыніла дзверы…
*** Смутак на сэрцы…
*** Цябе не спакушала…
*** Жаданні мрояцца…
*** Я бачу сад у квецені вясны…
*** Была спякота…
*** Не сустрэліся…
*** Пакуль што рукі звязаны…
*** Мы…
*** Добры дзень, дарагі…
*** Дзе конь той белы?..
*** У тлуме дня жадаю адзіноты…
Зямное кола
*** Хвалюе кожнага, паверце…
*** Нараджэнне…
*** Не чуем мы крыку травы па дарозе…
Трыялет
*** Скроні бялеюць зімова…
*** Шчырае слоўка…
*** Клічнікі, коскі…
*** Куды паўзеш, казявачка?..
Юбілейны дзень
*** Адышло дзяцінства…
*** З Божае ласкі жывём мы на свеце…
*** Ідзе чалавек адзінокі…
*** Абмежаваны ад нараджэння да смерці…
*** Я маўчу, маўчу, трываю…
*** Я стамілася жыць па чужых правілах…
*** Падземнае кручу верацяно…
*** Прабач, прабач, Зямля-матуля!..
*** Я прашу ў Бога…
Пра аўтара Паглядзець
Аўсяннікава Тамара — паэтэса, празаік, педагог. Нарадзілася 24 траўня 1949 г. у вёсцы Сяўкі Лоеўскага раёна Гомельскай вобласці.
Скончыла філфак БДУ (1971), працавала настаўніцай, бібліятэкаркай, інжынерам, метадыстам, загадчыкам крамы. У 1999 годзе атрымала другую вышэйшую адукацыю эканаміста ў Магілёўскім тэхналагічным інстытуце.
Першая публікацыя — артыкул “Непрыручаная птушка”, выйшаў 1 снежня 2000 года ў газеце “Магілёўская праўда”.
Аўтарка лекцый для настаўнікаў-філолагаў па тэорыі вершаскладання і аналізе паэтычных твораў, артыкулаў па творчасці Ніла Гілевіча і Яўгеніі Янішчыц.
Піша паэзію і прозу. Аўтарка кніг вершаў “Ноты сэрца” (2009), “Лістапад гадоў” (2010), кнігі прозы “Любачка” (2011).
Некалькі гадоў з’яўляецца кіраўніком Магілёўскага гарадскога літаратурнага клуба “Святліца”. Сябра Саюза беларускіх пісьменнікаў.
Фрагмент з кнігі Паглядзець
Абмежаваны ад нараджэння да смерці.
Не дай, Божа, ад абмежаванняў памерці.
Абмежаваны дзяржавай, законамі,
Навучальнымі ўстановамі.
Абмежаваны ўмовамі бытавымі,
Праблемамі радавымі.
Абмежаваны хамствам і пыхаю,
Каб яны так дыхалі.
Абмежаваны скрыўленай свядомасцю,
Местачковай вядомасцю.
Абмежаваны лесвічнымі праёмамі,
Сябрамі, знаёмымі.
Абмежаваны сайтамі, сектамі,
Лекамі, бездухоўнымі калекамі.
Абмежаваны кватэрамі, межамі,
Гастралёрамі заезджымі.
Абмежаваны яснавідцамі, гадалкамі,
Абавязкамі, як удаўкаю.
Абмежаваны станам здароўя,
Абмежаваны зменай надвор’я.
Абмежаваны чуткамі, плёткамі,
Суседкамі-цёткамі.
Абмежаваны прымхамі, прастораю
І дзяржаўнаю моваю.
Абмежаваны людзьмі хіжымі,
Каб усе яны выжылі,
Каб жыццё не здалося малінаю.
Толькі Бог не пакінуў бы.
