Укладанне, прадмова Наталлі Давыдзенкі. — Мінск: Кнігазбор, 2015. — 416 с. [24] с.: іл. — (Бібліятэка Бацькаўшчыны. Людзі Беларусі: кніга 3).
ISBN 978-985-7119-89-9
У другім выпуску “Дзённікаў і запісаў (1970—1978)” народнага паэта Беларусі Рыгора Барадуліна сабраныя рабочыя штодзённікі, запісы шматлікіх паездак па гарадах і вёсках Беларусі, па рэспубліках Савецкага Саюза, а таксама зацемкі аб пабачаным ў падарожжы ў Фінляндыю, Швецыю і Данію.У кнігу ўвайшлі вершы, якія не друкаваліся ў зборніках паэта, сяброўскія эпіграмы, вершаваныя прысвячэнні і віншаванні.ЗМЕСТ Паглядзець
Ад укладальніка: Наталля Давыдзенка
1970
1971
1972
1973
1974
1975
1976
1977
1978
Фрагменты з кнігі Паглядзець
1973. 22 сакавіка
Хаджу на працу. Учара далі мне пуцёўку ў Каралішчавічы на два тыдні. Хачу адпачыць, адысці ад усіх хвароб сваіх.
А вясна ідзе, міліцыянер на скрыжаванні, на пераходах дае аўтографы за 30 кап.
Ніл Гілевіч, кажуць, лютуе з прычыны выхаду “Журавінкі”. Бачыце, абразіў высакароддзе, узрослае на азаддзі літаратуры. Разварушыў я трошкі тэрарыум — СП. Зажраліся, няма два “с” (сораму, сумлення). Агалцелая гайня.
1976. *** [Без даты.]
Актыўны адпачынак. Па прафсаюзнай пуцёўцы прыехалі адпачываць. Гулялі ўвесь час у прэферанс. Ад’язджаючы, нарэшце адфіранілі вакно: “Бач ты, а тут мора ёсць!..”
Ад укладальніка Паглядзець
Другі выпускі “Дзённікаў і запісаў (1970—1978)” народнага паэта Беларусі ўвабраў у сябе няпоўнае дзесяцігоддзе 70-х ХХ стагоддзя. Гады неўпрыкмет пасталелай маладосці з яе гарачымі жаданнямі, прагай новых уражанняў і сустрэч, душэўных зрываў і напружанай творчай працы.
1971 год прынёс паэту найвялікшую страту — у іншы свет адышла мама, самы родны чалавек у яго жыцці.
У гэты час былі напісаныя значныя паэмы “Бяроза з лістам гаварыла...”, прысвечаная памяці мамы, “Балада Брэсцкай крэпасці”, “Смаргонская акадэмія”; выдадзены паэтычныя кнігі “Рум” (1974), “Свята пчалы: Выбранае” (1975), “Абсяг” (1978); альбом шаржаў і эпіграм “Няўрокам кажучы” (з М. Лісоўскім; 1971), зборнікі гумару “Журавінка” (1973) і “Прынамсі” (1977); кнігі выдатных перакладаў паэзіі Ф. Гарсія Лоркі “Блакітны звон Гранады” (1975) і С. Ясеніна “Выбранае” (з А. Куляшовым; 1976); тры кніжкі вершаў для дзяцей.
У 1976 годзе за паэму “Балада Брэсцкай крэпасці” паэт быў уганараваны прэміяй Ленінскага камсамола Беларусі, а за зборнік “Рум” і пераклад Ф. Гарсія Лоркі — Дзяржаўнай прэміяй БССР імя Янкі Купалы.
У паэта склаліся паважлівыя сяброўскія адносіны і творчыя стасункі са старэйшынамі беларускай літаратуры А. Куляшовым, П. Броўкам, П. Панчанкам, А. Вялюгіным. Не адважуся пералічыць шматлікіх сяброў і блізкіх знаёмых яго пакалення не толькі ў Беларусі, але і ў многіх рэспубліках Савецкага Саюза — Літве, Латвіі, Украіне, Расіі.
У 1977 годзе паэт пабываў у адзінай, але вельмі змястоўнай замежнай паездцы ў Фінляндыю, Швецыю і Данію.
Нават беглы, няпоўны пералік паездзінаў па Беларусі і ўсёй бязмежнай краіне проста ўражвае і гучыць як своеасаблівая паэма: Ленінград (1971), Кіеў, Канеў (1973), Пенза, Тарханы, Ашхабад, Чарджоў, Генч, Хіва (1974), Вільнюс, Клін, Калінін, Вышні Валачок, Ноўгарад, Старая Руса, Краснаярск, Мінусінск, Дзіўнагорск, Баку, Ерэван (1975), Ташкент, Калінін, Таржок, Масква, Чэбаксары, Ядрын (1976), Алма-Ата, Калінінград, Балтыйск, Рыга, Нальчык, Чэгем (1977), Каўнас, Іжэўск, Глазаў, Растоў Вялікі, Яраслаўль, Карабіха, Херсон, Асканія-Нова, Скадоўск, Голая прыстань (1978).
І за кожнай з гэтых паездак — безліч цікавых назіранняў, гістарычных звестак, новыя знаёмствы, вершы і пераклады будучых зборнікаў і публікацый.
Як і першы выпуск, кнігу дапоўнілі вершы, якія аўтар не ўключаў у свае зборнікі, сяброўскія эпіграмы, дарчыя вершаваныя надпісы на кнігах, а таксама асобныя вершы, прысвечаныя яму самому — паэту і сябру, фатаграфіі, малюнкі сяброў і новых знаёмцаў.
Дадатковыя запісы, якія маюць дакладную дату, пазначаны адной зорачкай, а запісы пад трыма зоркамі адносяцца да канкрэтнага года, але размешчаны па месяцах больш адвольна. У квадратных дужках — паясняльныя словы, а часам пытальнік, калі няма ўпэўненасці ў расшыфроўцы слова. Курсівам выдзелены падкрэсленыя аўтарам словы, назвы гарадоў і населеных пунктаў, якія наведаў паэт, занатаваныя рыфмы ці асобныя паэтычныя радкі.
Запісы ў рабочых штодзённіках і блакнотах захоўваюць у сабе самыя разнастайныя матэрыялы, якія паўней раскрываюць творчую асобу мастака, больш яскрава абмалёўваюць яго постаць, час, асяроддзе і абставіны асабістага жыцця.
Праца над новымі выпускамі дзённікаў працягваецца.
Наталля Давыдзенка
