Вершы. — Мінск : Кнігазбор, 2014. — 136 с. — (
Бібліятэка Саюза беларускіх пісьменнікаў “Кнігарня пісьменніка”; выпуск 53).
Наклад кнігі цалкам прададзены.
У кнігу паэта Генадзя Бураўкіна, аднаго з найяскравейшых прадстаўнікоў славутага “філалагічнага пакалення”, увайшлі выбраныя вершы апошняга часу — 2010—2013 гадоў, большасць з якіх друкуецца ўпершыню.
За тры дні да ягонай смерці мы прынеслі яму ягоную кнігу вершаў. Апошнюю. Ён проста прагнуў яе ўбачыць, бо разумеў, ведаў, што яна — развітальная.
Каб гэта адбылося, мы, не паспяваючы выдаць кнігу, зрабілі яе ўручную. Адзін асобнік. І трэба было бачыць ягоны твар, калі ён узяў кнігу ў рукі. Гэта было не шчасце ці радасць, цяжка шчасцю ці радасці выявіцца на мяжы жыцця і смерці - гэта было Вялікае Супакаенне. Што жыццё пражыў, як належыць. Зрабіў у ім, што мог.
Так сыходзяць паэты.Уладзімір Някляеў (блог на "Беларускім Партызане") Яно яшчэ прыходзіць да мяне — Кароткае, салодкае натхненне, Як тайны знак, Як маладое сненне, Як зорка вечаровая ў вакне. Схмялелую душу бярэ ў аблогу, Шукае сцежку ў мройным тумане... Яно яшчэ прыходзіць да мяне І празарэнне дорыць, Дзякуй Богу. 31.VIII.2010 г. КрыжоўкаЗМЕСТ Паглядзець
“Яно яшчэ прыходзіць да мяне…”
“Я хацеў бы ўсё забыць...”
“Манатонна, нудна і ляніва…”
“Вецер страсае нясмела і ціха…”
“Там, дзе сонца ранняе...”
“Красавік на календары...”
“Столькі тлуму...”
“Пырхаюць шпакі на кожным дрэве…”
“Апантана цінькае сініца...”
“Паэты на пенсію не выходзяць...”
“Трышчаць ля самых весніцаў сарокі...”
“Мы ўсе ў сваім жыцці філосафы...”
Міша
“Так хочацца пажыць без барацьбы...”
“Бедны лес…”
“Адвеку так было…”
“Да рослых алешын шэрых…”
“Ну што — адышло…”
“Радзіма, Бацькаўшчына...”
“Калі застанешся адзін на адзін…”
“Вераб’і — птушыны пралетарыят…”
“Радасцю сэрца заселена…”
“Ці знойдзецца ў полі падкова…”
“У гайку цяністым…”
“З дрэва жыцця адрывае лісты…”
“Так хачу я шчасліва…”
“Як прыйдзе час у споведнай журбе…”
“Духата, як спрут, сціскае сэрца…”
“Ці лагоднаю месячнай ноччу…”
“Я жыву, забыты ўсімі…”
“Падкажыце, сябры…”
“Іх лёс адна звязала ніць…”
“Што сэрца сніць? Яму юнацтва сніцца…”
“Сунецца чорная хмара з-за лесу…”
“Адцвілі вясна і лета…”
“Я душу разварушу…”
“Над вячэрняй цішай хмызнякоў…”
“Хто з тугой…”
“У сэрцы песня доўга выспявае…”
“Спяшаюся дарогай торнай…”
“І ў навальніцу, і ў завею…”
“Колькі мы на лецішчах…”
“Плячом галіны пругкія рассоўваю…”
“Вы гэтулькі чакалі іх…”
“Бярозы вецер шкуматае…”
“Сяджу на прызбе ў вечаровай цішы…”
“Каштанаў свечкі-спарышы…”
“Апошнім агнём адпылайце…”
“Ціхенькім і тучным хваласпевам…”
“Грымяць палітыкаў басы…”
“Старэем…”
“Праплывае месяц лодкаю…”
“Думаў: закіну вершы…”
“Я вам скажу з дасведчанасцю ўсёй…”
“Вось нарэшце ўжо зіма адужала…”
“У цёмных соснах заблудзіўся вецер…”
“Пазбавіўшыся ад цароў…”
“О, прысады мінскія…”
“Пра смерць сваю мы разважаем лёгка…”
“Задушная спёка старым аваднём…”
“Ведаю, што немагчыма гэта…”
“З гамонкіх сталічных станцый…”
“Няпраўда, што імгненна паміраюць…”
“Ідзе жыццё…”
“У душным мораку сталіц…”
“Калісьці паверыў я сам…”
Феміда
“Ах, палітычныя паяцы…”
“Вада замерзла ў бочках у двары…”
“Ці не ўсё роўна, дзе ляжаць…”
“У заспаным нашым тубыллі…”
“Усё адыдзе — і любоў, і скруха…”
“Усе гады…”
“Пакуль вясну не засялілі птушкі…”
“Звонка і доўга…”
“З гразі ў князі прабіцца — ах…”
“Карацеюць дні…”
“Робіцца страшна ад новых законаў…”
“Прырода матчынага краю…”
“Смешныя, наіўныя начальнікі…”
“Куды падзецца з думамі…”
“Я стаю пад ялінамі стоена…”
“Махні рукой на горкія прадвесці…”
Ліпеньскі паўдзённы дождж
У самоце
“Над палянамі дажджы…”
“Зноў хмары шэрыя збіраюцца…”
“Хоць даўно ўжо не колецца…”
“Даўно мне ўсё з маёю доляй ясна…”
“Салавей у прысадах сваё ўмельства…”
“А я ў табе не сумняваўся…”
“Кожны дзень нясе дзівосы…”
“Ці то аб’еўшыся дзярма…”
“Жыццё людское — вечная загадка…”
“Люблю лясное маладое веча…”
“Як клікне нагода якая…”
“Порсткія гарэзы-раўчукі…”
“Стань для шчасця асноваю…”
“Я жыву сярод птушак і пчол…”
“Мяне і ў дальняй старане…”
“Не кідайце мне соль на душу…”
“Прырода падае нам ясны знак…”
“Куды ні рвуся з лепшымі намерамі…”
“Калі мы сыдзем з гэтага жыцця…”
“Раскашуе бабіна лета…”
“Чаго толькі не шле на чалавека…”
“Карацее жыццё…”
“Крылом бусловым памахала лета…”
Канец кастрычніка
“Ападае восень залатая…”
На канцэрце нацыянальнага аркестра пад кіраўніцтвам Міхала Казінца
“Не бывае лепей…”
Бацька і сын
“Дождж вераснёўскі не сціхае…”
Канец восені
Восень канчаецца
“Выйду ціхенька з пакою…”
“Модныя напышлівыя барды…”
“Ці час такі…”
“Досвіткам глухім ці сярод ночы…”
“Здаецца, і я прывыкаю патроху…”
“Раней я ўспамінаў вясну…”
“У кватэры настылай…"
