Збор твораў у 3-х тамах. Том 1: Працы па археаграфіі і крыніцазнаўству
30.00 BYN
39.50 BYN
Size: 145x215 mm
Weight: 1120 g
Purchase
Description
Збор твораў у 3-х тамах. Том 1: Працы па археаграфіі і крыніцазнаўству / Пад рэдакцыяй Дзмітрыя Віцько, Дзяніса Столяра, Максіма Гальпяровіча; прадмова Аляксея Каўкі; пад агульнай рэдакцыя Дзмітрыя Віцько. – Смаленск: Інбелкульт, 2017. – 1360 с. Цвёрдая вокладка.
Першы том збору твораў вядомага беларускага гісторыка ўключае ў сябе крыніцазнаўчыя і археаграфічныя даследаванні, г. зн. манаграфіі “Нарысы па археаграфіі і крыніцазнаўству гісторыі Беларусі феадальнага перыяду” і “Уводзіны ў вывучэнне беларуска-літоўскага летапісання”, артыкулы, рэцэнзіі і прадмовы да розных публікацый на адпаведную тэматыку, а таксама два пасмяротныя выданні, якія планаваліся як трэцяя і чацвёртая кнігі гэтай тэматычнай серыі: “Нарысы па археаграфіі і крыніцазнаўству гісторыі Беларусі дасавецкага перыяду: частка другая” і “Мемуары і дзённікі як крыніцы па гісторыі Беларусі”.
ІSBN 978-5-00076-034-5
ЗМЕСТ кнігі ў PDF
Уступ Паглядзець
Пра аўтара
Мікалай Улашчык (1 лютага 1906, в. Віцкаўшчына, Койданаўская воласьць, Менскі павет (цяпер Дзяржынскі раён, Менская вобласьць) — 14 лістапада 1986, Масква), беларускі гісторык, археограф, этнограф, краязнавец, літаратар. Доктар гістарычных навук (1964). Аўтар навуковых працаў аб гісторыі ВКЛ, аб праблемах летапісаньня, крыніцазнаўства ды археаграфіі.
Нарадзіўся ў вёсцы Віцкаўшчына, недалёка ад Менску, у сям’і заможнага селяніна.
Навучаўся на сацыяльна-гістарычным аддзяленьні пэдагагічнага факультэту Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту. Браў актыўны ўдзел у нацыянальным жыцьці Менску, з 1924 году пачаў публікавацца. У 1929 годзе скончыў унівэрсытэт.
У 1930 годзе на вайсковых зборах Мікалая арыштавалі ў сувязі з справаю гэтак званага Саюзу вызваленьня Беларусі, але фактычна за ягоную працу ў галіне беларускага краязнаўства. Пасьля суда быў сасланы ў Вяцкую вобласьць.
Потым быў яшчэ двойчы рэпрэсаваны, канчаткова быў вызвалены зь лягераў 25 сакавіка 1955 году.
Пасьля лягераў Улашчык ня меў магчымасьці вярнуцца ў Беларусь, таму пасьля доўгіх пераездаў асеў у Маскве. Працаваў у Маскоўскім унівэрсытэце, а потым з 1955 году ў Інстытуце гісторыі СССР Акадэміі навук СССР.
Доктар гістарычных навук, аўтар навуковых працаў па гісторыі Беларусі часоў ВКЛ, аб праблемах летапісаньня, крыніцазнаўства ды археаграфіі. У сваіх працах Улашчык актыўна супрацьстаяў шавіністычным расейскай і польскай канцэпцыям беларускае гісторыі, даводзячы самастойнасьць Беларусі як гістарычнага суб’екту.
Пахаваны на Чыжоўскіх могілках у Менску. У горадзе Старыя Дарогі ёсьць помнік М. Улашчыку, адкрыты 1 верасьня 2002 году на сядзібе Музэю выяўленчага мастацтва фонду Анатоля Белага.
Першы том збору твораў вядомага беларускага гісторыка ўключае ў сябе крыніцазнаўчыя і археаграфічныя даследаванні, г. зн. манаграфіі “Нарысы па археаграфіі і крыніцазнаўству гісторыі Беларусі феадальнага перыяду” і “Уводзіны ў вывучэнне беларуска-літоўскага летапісання”, артыкулы, рэцэнзіі і прадмовы да розных публікацый на адпаведную тэматыку, а таксама два пасмяротныя выданні, якія планаваліся як трэцяя і чацвёртая кнігі гэтай тэматычнай серыі: “Нарысы па археаграфіі і крыніцазнаўству гісторыі Беларусі дасавецкага перыяду: частка другая” і “Мемуары і дзённікі як крыніцы па гісторыі Беларусі”.
ІSBN 978-5-00076-034-5
ЗМЕСТ кнігі ў PDF
Уступ Паглядзець
Пра аўтара
Мікалай Улашчык (1 лютага 1906, в. Віцкаўшчына, Койданаўская воласьць, Менскі павет (цяпер Дзяржынскі раён, Менская вобласьць) — 14 лістапада 1986, Масква), беларускі гісторык, археограф, этнограф, краязнавец, літаратар. Доктар гістарычных навук (1964). Аўтар навуковых працаў аб гісторыі ВКЛ, аб праблемах летапісаньня, крыніцазнаўства ды археаграфіі.
Нарадзіўся ў вёсцы Віцкаўшчына, недалёка ад Менску, у сям’і заможнага селяніна.
Навучаўся на сацыяльна-гістарычным аддзяленьні пэдагагічнага факультэту Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту. Браў актыўны ўдзел у нацыянальным жыцьці Менску, з 1924 году пачаў публікавацца. У 1929 годзе скончыў унівэрсытэт.
У 1930 годзе на вайсковых зборах Мікалая арыштавалі ў сувязі з справаю гэтак званага Саюзу вызваленьня Беларусі, але фактычна за ягоную працу ў галіне беларускага краязнаўства. Пасьля суда быў сасланы ў Вяцкую вобласьць.
Потым быў яшчэ двойчы рэпрэсаваны, канчаткова быў вызвалены зь лягераў 25 сакавіка 1955 году.
Пасьля лягераў Улашчык ня меў магчымасьці вярнуцца ў Беларусь, таму пасьля доўгіх пераездаў асеў у Маскве. Працаваў у Маскоўскім унівэрсытэце, а потым з 1955 году ў Інстытуце гісторыі СССР Акадэміі навук СССР.
Доктар гістарычных навук, аўтар навуковых працаў па гісторыі Беларусі часоў ВКЛ, аб праблемах летапісаньня, крыніцазнаўства ды археаграфіі. У сваіх працах Улашчык актыўна супрацьстаяў шавіністычным расейскай і польскай канцэпцыям беларускае гісторыі, даводзячы самастойнасьць Беларусі як гістарычнага суб’екту.
Пахаваны на Чыжоўскіх могілках у Менску. У горадзе Старыя Дарогі ёсьць помнік М. Улашчыку, адкрыты 1 верасьня 2002 году на сядзібе Музэю выяўленчага мастацтва фонду Анатоля Белага.
Products You May Like
Кніга ўяўляе сабой паслядоўны аповед пра тое, якім чынам сфармаваліся румынская мова і румынская нацыя. Аўтар, аўтарытэтны румынскі гісторык, прэзідэнт Румынскай Акадэміі навук Ёан-Аўрэл Поп у папулярным стылі паказвае няпросты шлях, які прайшлі румыны, каб стварыць сваю незалежную дзяржаву, і тлумачыць абставіны, у сувязі з якімі даўней румынскіх дзяржаваў было тры - Валахія, Малдова і Трансільванія - і дагэтуль застаецца дзве - Румынія і Рэспубліка Малдова, хоць людзі ў іх гавораць адною мовай.
Аўтары нумара: Васіль Варонін, Андрэй Пятчыц, Сяргей Хоміч, Морыц Ф. Люк, Цім К. Рыхтар, Ігар Войніч, Лявон Юрэвіч, Гўін Прынз, Ірэна Ганецкая, Ганна Харашкевіч, Ігар Клімаў, Марына Сакалова, Аляксандр Краўцэвіч, Віталь Галубовіч, Наталля Бандарэнка, Максім Гардзееў, Анастасія Скеп’ян, Святлана Марозава, Валеры Пазнякоў, Андрэй Кіштымаў, Лія Салавей, Станіслаў Рудовіч, Сяргей Новікаў, Лявон Баршчэўскі.
sale
У кнізе беларускага эміграцыйнага дасьледніка Вітаўта Кіпеля ўсебакова разглядаецца гісторыя й сеньняшні дзень беларускае дыяспары ў Злучаных Штатах Амэрыкі, паказваецца яе роля ў амэрыканскім жыцьці й неадлучанасьць ад беларускае нацыі й культуры.
