На ўсякім свеце
9.00 BYN
Size: 130x300 mm
Weight: 290 g
Purchase
out of stock
Description
Апавяданні і прыпавесці. — Мінск : Кнігазбор, 2018. — 224 с. — (Бібліятэчка часопіса “Дзеяслоў” ; выпуск 21).ISBN 978-985-7180-60-8.
"Што б ні казалі, ні плялі, мы не ў зямлі, а на зямлі!" — напісаў Уладзімір Някляеў у адным з вершаў пра Беларусь і беларусаў. У ягоных творах увогуле як бы няма памерлых. Ні тых, хто перайшоў з гэтага свету ў іншы стагоддзі таму, ні тых, хто ўчора. Усе — жывыя. Не Ў зямлі, а НА зямлі, не Ў небе, а ПАД ім. І гэта не толькі дае чытачу адчуванне цэласнасці свету, але і дазваляе аўтару ствараць неверагодныя, фантастычныя — і ў той жа час на дзіва рэальныя сюжэты, што і стала зместам кнігі "На ўсякім свеце".
© "Дзеяслоў", 2018
© Някляеў У., 2018
© Афармленне. ПУП "Кнігазбор", 2018
Пра кнігу
Ёсьць беларусы, ці іх няма? Разважаюць у новай кнізе Ўладзімера Някляева (Сяргей Астраўцоў, Радыё Свабода)
АПАВЯДАННЕ З КНІГІ Паглядзець
ЗМЕСТ Паглядзець
Сцісла пра аўтара
Уладзімір Някляеў нарадзіўся ў 1946 г. у Смаргоні Гродзенскай вобласці. Паэт, празаік, эсэіст. Працаваў у бюлетэні «Тэатральны Мінск», рэдактарам на Беларускім тэлебачанні, галоўным рэдактарам часопіса «Крыніца» і штотыднёвіка «Літаратура і мастацтва». У 1998–2001 гг. — старшыня Саюза беларускіх пісьменнікаў, у 2005–2009 гг. — прэзідэнт Беларускага ПЭН-цэнтра. Аўтар некалькіх дзясяткаў кніг у розных жанрах. Творы перакладаліся на дзясяткі моў свету. Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі імя Янкі Купалы, прэміі імя Ежы Гедройца, прэміі «Залаты апостраф» часопіса «Дзеяслоў», прэміі імя Алеся Адамовіча, міжнароднай прэміі імя Курта Тухольскага (Швецыя), міжнароднай прэміі імя Браніслава Герэмека (Польшча), міжнароднай прэміі імя Міхая Эменеску (Румынія), прэміі імя Наталлі Арсенневай за найлепшую паэтычную кнігу.
Recommended Products
out of stock
Паэтам Беларусі называў яго Васіль Быкаў. Пімен Панчанка пісаў: “Помніце, я заўсёды верыў і веру і ўсюды сцвярджаю, што Вы — адзіны па-сапраўднаму таленавіты, арыгінальны і патэнцыяльна вялікі паэт…”. Генадзь Бураўкін гаварыў, што ягонае імя павінна знаходзіцца ў адным шэрагу з найлепшымі еўрапейскімі творцамі. Размова пра Уладзіміра Някляева, пра якога Яўген Еўтушэнка пісаў: “Паэт у Беларусі — гэта таксама больш, чым паэт”. А Рыгор Барадулін характарызаваў наступным чынам: “Адкрыты, як абсяг, замроены, як далягляд, заглыблены, як час… Інтэлектуал і багемшчык, эпікурэец і аратай на ўдзірванелых загонах нашае паэзіі. Наватар і дасведчаны традыцыяналіст, артыст перад аўдыторыяй і роспачны дапытнік сам з сабою… Радок Някляева, голас Някляева, манеру жыць і тварыць не зблытаеш ні з кім”.
Жанр гэтай эксперыментальнай прозы балансуе на мяжы мастацкага апавядання і эсэістыкі. А сам тэкст — гэта іранічная сумесь бессэнсоўных лозунгаў, распаўсюджаных перакананняў і стэрэатыпаў, знакаў і канцэпцый. ХХ стагоддзе паўстае перад чытачом не як паслядоўнасць гістарычных падзей, а як набор фактаў — хаатычных, на першы погляд, але на самай справе старанна падабраных, каб стварыць вобраз мінулага, які западае ў памяць, падахвочвае да разважанняў і пераасэнсаванняў.
У іранічнай і лірычнай аповесці Андрэя Горвата персанажы стамляюцца быць кардоннымі фігуркамі, стараюцца не патануць у шматслойнасц Існавання і вучацца казаць: «Je vis. Я жыву».
Таямнічы, чароўны свет беларускага Падляшша... Дзе адбываюцца паломніцтвы да знакамітай «гары крыжоў» Грабаркі і стаяць чэргі да мясцовых шаптух, чые абрады не змяніліся з паганскіх часоў. Пад крылом Белавежскай пушчы прытаіліся вёскі, жыхары якіх па-свойму глядзяць на вакольны свет, па-свойму памінаюць продкаў, захоўваючы і працягваючы адметныя традыцыі. На старонках гэтай кнігі містыка часам пераплятаецца з рэчаіснасцю, свет інфернальны пачынае ўплываць на рэальны. Разам з гэтым героям рамана «Шаптухі» не чужыя і агульналюдскія праблемы, якіх немагчыма пазбегнуць у сучасным глабалізаваным свеце.
