На ўсякім свеце
9.00 BYN
Size: 130x300 mm
Weight: 290 g
Purchase
out of stock
Description

ISBN 978-985-7180-60-8.
"Што б ні казалі, ні плялі, мы не ў зямлі, а на зямлі!" — напісаў Уладзімір Някляеў у адным з вершаў пра Беларусь і беларусаў. У ягоных творах увогуле як бы няма памерлых. Ні тых, хто перайшоў з гэтага свету ў іншы стагоддзі таму, ні тых, хто ўчора. Усе — жывыя. Не Ў зямлі, а НА зямлі, не Ў небе, а ПАД ім. І гэта не толькі дае чытачу адчуванне цэласнасці свету, але і дазваляе аўтару ствараць неверагодныя, фантастычныя — і ў той жа час на дзіва рэальныя сюжэты, што і стала зместам кнігі "На ўсякім свеце".
© "Дзеяслоў", 2018
© Някляеў У., 2018
© Афармленне. ПУП "Кнігазбор", 2018
Пра кнігу
Ёсьць беларусы, ці іх няма? Разважаюць у новай кнізе Ўладзімера Някляева (Сяргей Астраўцоў, Радыё Свабода)
АПАВЯДАННЕ З КНІГІ Паглядзець
ЗМЕСТ Паглядзець
Сцісла пра аўтара
Уладзімір Някляеў нарадзіўся ў 1946 г. у Смаргоні Гродзенскай вобласці. Паэт, празаік, эсэіст. Працаваў у бюлетэні «Тэатральны Мінск», рэдактарам на Беларускім тэлебачанні, галоўным рэдактарам часопіса «Крыніца» і штотыднёвіка «Літаратура і мастацтва». У 1998–2001 гг. — старшыня Саюза беларускіх пісьменнікаў, у 2005–2009 гг. — прэзідэнт Беларускага ПЭН-цэнтра. Аўтар некалькіх дзясяткаў кніг у розных жанрах. Творы перакладаліся на дзясяткі моў свету. Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі імя Янкі Купалы, прэміі імя Ежы Гедройца, прэміі «Залаты апостраф» часопіса «Дзеяслоў», прэміі імя Алеся Адамовіча, міжнароднай прэміі імя Курта Тухольскага (Швецыя), міжнароднай прэміі імя Браніслава Герэмека (Польшча), міжнароднай прэміі імя Міхая Эменеску (Румынія), прэміі імя Наталлі Арсенневай за найлепшую паэтычную кнігу.
Recommended Products
out of stock
Паэтам Беларусі называў яго Васіль Быкаў. Пімен Панчанка пісаў: “Помніце, я заўсёды верыў і веру і ўсюды сцвярджаю, што Вы — адзіны па-сапраўднаму таленавіты, арыгінальны і патэнцыяльна вялікі паэт…”. Генадзь Бураўкін гаварыў, што ягонае імя павінна знаходзіцца ў адным шэрагу з найлепшымі еўрапейскімі творцамі. Размова пра Уладзіміра Някляева, пра якога Яўген Еўтушэнка пісаў: “Паэт у Беларусі — гэта таксама больш, чым паэт”. А Рыгор Барадулін характарызаваў наступным чынам: “Адкрыты, як абсяг, замроены, як далягляд, заглыблены, як час… Інтэлектуал і багемшчык, эпікурэец і аратай на ўдзірванелых загонах нашае паэзіі. Наватар і дасведчаны традыцыяналіст, артыст перад аўдыторыяй і роспачны дапытнік сам з сабою… Радок Някляева, голас Някляева, манеру жыць і тварыць не зблытаеш ні з кім”.
Творчасць Алега Мінкіна прагучала яшчэ ў 1980-я: яго першая кніга паэзіі “Сурма” сталася адной з найважнейшых з’яваў тагачаснай беларускай літаратуры, вярнуўшы ў лірыку класічнасць радка, прыгажосць і таямнічасць вобразнасці, тонкую эмоцыю, засяроджаную на метафізічным перажыванні. Гэтая кніга віленскага беларуса Алега Мінкіна — збор найлепшых ягоных твораў у лірыцы, кароткай прозе і перакладах.
Гэтая кніга — пра чалавечнае і звярынае ў людзях, а значыць — пра дабро і зло. Дзе б ні дзейнічалі станоўчыя героі твораў Васіля Жуковіча — у бязмежжы беларускае рэчаіснасці ці на чужыне, — яны і ў экстрэмальных умовах захоўваюць сваю самасць, супрацьстаяць разбуральным сілам і, праяўляючы моц духу, трывала перажываюць жыццёвыя нягоды.
Раман “Нататкі ў плыні часу” мае аўтабіяграфічную аснову. У цэнтры аповеду настаўнік вячэрняй школы і яго штодзённая педагагічная праца, поўная кур’ёзных сітуацый і парадоксаў. Канфлікт паміж дабром і злом трансфармуецца ў канфлікт паміж асобай і сістэмай (школьнай і грамадскай), у якой асоба вымушана існаваць. Станіслаў Ракус выкарыстоўвае новыя для славацкай літаратуры кампазіцыйныя і сюжэтныя прыёмы, што робіць яго творчасць наватарскай.