Звычайныя рэчы
4.20 BYN
Памер: 200x240 мм
Вага: 140 г
Purchase
Няма на складзе
Апісаньне
Казкі / Мастак Марыся Лось. — Мінск: Мастацкая літаратура, 2013. — 23 с.: іл.ISBN 978-985-02-1438-6
Казкі пра звычайныя рэчы, вядома ж, насамрэч пра незвычайнае — нашае жыццё, адначасна складанае і цудоўнае.
ЗМЕСТ
Казка пра Мабілачку
Казка пра шалёную Газонакасілку
Казка пра крывавую мэрыю
Казка каўбаснага завода
Казка пра звычайныя кубачкі і Крышталёвую Вазу
Казка пра Пераборлівы Гузік
Фрагмент з кнігі
На ўскрайку аднаго лесу існаваў роўны і прыгожы луг, на ім жылі розныя кветкі. Зрання яны ўмываліся расой і віталі ўзыход сонца, удзень слухалі спевы пчолаў, а ўвечары вадзілі карагоды і частавалі адна адну салодкім пылком.
Праз дарогу ад таго лугу стаяў дом, дзе жылі змрочныя злыдні. Там усё было аднолькавым i панурым: аднолькавыя шэрыя дошкі ў плоце, прыбітыя аднолькавымі ржавымі цвікамі, аднолькавыя фіранкі на аднолькавых вокнах. Кветкі вакол дома таксама стаялі аднолькавыя, бо былі пластмасавыя, з гаспадарчай крамы. Злыдні вельмі не любілі жывыя кветкі і высокую траву. Таму яны набылі Газонакасілку і загадалі ёй знішчаць усё на сваім шляху.
Газонакасілка для пачатку зрэзала на падворку ўсё тое, што хоць крыху вытыркалася з зямлі, і ёй закарцела патрушчыць яшчэ што-кольвек. Яна радасна пашматавала пластмасавыя кветкі, потым шэры плот з іржавымі цвікамі, пасля дом, а следам…
(З “Казкі пра шалёную Газонакасілку”)
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
У вас есть тараканы? Нет-нет, не в квартире. В голове. Вы хорошо с ними знакомы? Может, вы даже сумели подружиться? Если так, вы — молодец, ибо проделали огромную работу над собой. А теперь представьте, что вместо своих тараканов вы начали видеть тараканов других людей. Вы сможете жить привычной жизнью или сойдёте с ума? Возможно, вы полюбите тараканов больше, чем самого близкого человека. А может быть…
Драматычны аповед пра падзеі, звязаныя са смерцю і пахаваннем жонкі Яна Рознэра Зоры. Гэта высокастылёвы суплёт успамінаў і рэфлексій аўтара, у якім крытычна адлюстроўваецца таталітарызм эпохі “нармалізацыі”, ствараецца шэраг партрэтаў тагачасных постацяў славацкай культуры і палітыкі.
Віктар Казько адлюстроўвае пошукі чалавекам тых сіл, што дапамогуць выстаяць у свеце, напоўненым трагічнымі падзеямі, і дадуць штуршок для руху наперад, да лепшага жыцця. Ён папярэджвае, што без беражлівага захавання спадчыны продкаў, чэрпання з яе адвечнай мудрасці не будзе будучыні ні ў народа, ні ў чалавецтва наагул.
