Выбраныя вершы. — Менск: І. П. Логвінаў, 2007. — 60 с.
ISBN 978-985-6800-47-7
Цемрык Велет, па ўласным прызнаньні, будуе мост “між формаю, зьместам і працягам”. Ён піша наўмысна няроўна з гледзішча рыфмы і рытму, парушаючы фармальныя законы паэтыкі. Вершы паэта, аб якія яшчэ паламаюць пёры літкрытыкі, зьвернутыя да падтэкставага-сугестыўнага, падсьвядомаснага. Іх вызначальныя рысы – заўжды нечаканая вобразнасьць і алюзійнасьць. “Хто любіць жыцьцё, той яго страціць” – гэткі “аптымістычны” зварот да чытача ўсё ж такі ня ёсьць лейтматыўным у творчасьці паэта. Нягледзячы на наяўнасьць змрачнаватай лексікі (слова сьмерць сустракаецца ледзь не праз верш) і фаталістычных матываў, дэбютны зборнік Цемрыка пакідае сьветлыя пачуцьці.
не цягні ў хату зямлю з магілкі яна наскрозь прасякнутая чужымі сьлязьмі пазьбягай Там жыцьця і сыходзь бяз рытму без аркестраў і маршаў – у неба нотаю мі
Ўільям Блэйк (1757–1827) – англійскі паэт, мастак, мысляр і візіянер. Практычна невядомы як паэт пры жыцці, сёння лічыцца за ключавую фігуру ў гісторыі паэзіі і выяўленчага мастацтва эпохі рамантызму.
У кнігу ўвайшлі выбраныя вершы і драматургія Збігнева Герберта (1924–1998), аднаго з найвыбітнейшых польскіх аўтараў XX стагоддзя. Грунтоўна прадстаўленыя ўсе дзевяць яго прыжыццёвых зборнікаў, а таксама значная колькасць вершаў, што не ўваходзілі ў кнігі паэта. Большая частка вершаў і драма "Пячора філосафаў" друкуюцца па-беларуску ўпершыню. Шмат якія пераклады публікуюцца ў новай рэдакцыі. Некаторыя вершы друкуюцца ў новых беларускіх перакладах.
Нікалоз Бараташвілі (1817–1845) – вялікі паэт-рамантык, чалавек складанага лёсу. Цяпер яго лічаць класікам грузінскай літаратуры, аднак пры жыцці не было надрукавана ніводнага яго паэтычнага радка. Некалькі вершаў пабачылі свет праз сем гадоў пасля паэтавай смерці, а па выданні зборніка ў 1876 годзе Бараташвілі стаўся найпапулярнейшым паэтам у Грузіі, ці не другім следам за Шата Руставэлі.
