Запісы БІНіМ. №33
9.90 руб.
Памер: 145x200 мм
Вага: 630 г
Purchase
Апісаньне
Запісы Беларускага Інстытуту Навукі й Мастацтва. №33. — Навукова-папулярны альманах аб беларускай эміграцыі. — Belarusan Institute of Arts and Sciences: New York—Mіensk, 2010. — 574 c.Тэма нумару — эпісталярыі.
Новы нумар прысьвечаны эпісталярнай спадчыне эміграцыі — часам лісты ёсьць адзінай крыніцай у вывучэнні тых ці іншых праяваў. “Эпісталярыі, як дэталізаваны адбітак адносінаў паміж аўтарам і адрасатам, шмат даюць для разуменьня часу і спэцыфікі эміграцыйнага жыцьця, тых ці іншых учынкаў у яго кантэксьце”, — зазначаецца ў прадмове.
У нумары друкуюцца лісты Юркі Віцьбіча, перапіска 1944 г. Антона Адамовіча зь Нямеччыны і Наталлі Арсенневай, якая была тады рэдактаркай “Беларускай газэты”;
ліставаньне Янкі Запрудніка і прэзыдэнта Рады БНР Міколы Абрамчыка (1953—1969), дасьледніцкія тэксты Вітаўта Тумаша, успаміны Барыса Данілюка, артыкул пра паваенную дзейнасьць пасла польскага сейму Аляксандра Стагановіча, тэксты пра мастака Уладзіслава Старэвіча, сьвятара Апанаса Рэшаця, Ізыдара Плашчынскага і Янку Ліманоўскага.
Атрымаў працяг праекту віртуальнага музэю БІНіМу, запачаткаваны ў мінулым нумары. Гэтым разам публікуецца артыкул пра беларускія маркі і плыткі на эміграцыі, падборка здымкаў гэтых марак, а таксама значкаў і медалёў, вырабленых беларускімі эмігрантамі ў розныя часы.
Запачаткаваная таксама новая рубрыка — “Дзеці эміграцыі”, у нумары зьмяшчаецца гутарка Алесі Сёмухі з дачкой Вітаўта і Зоры Кіпеляў Алесяй.
ЗЬМЕСТ Паглядзець
****
“Запісы БІНІМ” заснаваныя ў 1952 г. у ЗША. Першыя шэсць тамоў выйшлі ў 1952—1954 гг. у Нью-Ёрку, наступныя пяць — у Мюнхэне (1962—1960). З 12 па 24-ты выдаваліся ў Нью-Ёрку (1974—1999), ад 2002 г. “Запісы БІНІМ” — супольны менска-ньюёрскі праект.
Водгукі
Неабходны Уваход або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
Кніга прысвечаная 90-годдзю беларускага дзеяча ў ЗША, гісторыка і журналіста Янкі Запрудніка. Выданне заснаванае на архівах юбіляра, , а таксама зборах газеты “Беларус”. Тут падаецца зрэз, асобныя ўзроўні, на якіх адбываліся кантакты паміж дыяспарай і метраполіяй: ад праваабарончай дзейнасці да пошуку сваякоў, ад афіцыйных лістоў кіраўніцтва Рэспублікі Беларусь да рукапіснага аркуша з маленькай вёсачкі на ўсходзе краіны. Сабраныя разам матэрыялы адлюстроўваюць, чым жыла Беларусь, як змянялася яна ў часе і змянялася стаўленне да эміграцыі.
Кніга ў пэўным сэнсе з’яўляецца працягам папулярнага ілюстраванага выдання “Краіна Беларусь”. Займальная і даступная для чытача любога ўзросту, яна прысвечаная найцікавейшай эпосе нашай мінуўшчыны — часам Вялікага Княства Літоўскага. У гэтай магутнай еўрапейскай дзяржаве, дзе скансалідаваўся беларускі народ, беларускія землі адыгрывалі вызначальную ролю, а беларуская мова была дзяржаўнай.
Цэнтральная тэма новага нумару альманаху “Беларусаведныя калекцыі” мае на мэце рэпрэзэнтаваць чытачам разнастайнасьць і разнаплянавасьць эміграцыйнай спадчыны. У тэкстах Натальлі Гардзіенкі й Лявона Карповіча ўпершыню робіцца спроба сыстэматызацыі зьвестак пра беларускія маркі, паштоўкі, значкі, капэрты, ідэнтыфікацыйныя дакумэнты, блянкі, пячаткі й г.д., што прадукаваліся й выкарыстоўваліся на Захадзе для своеасаблівага пазначэньня беларускай прасторы, для папулярызацыі беларусаў і Беларусі.
