Не адпускай мяне
25.00 руб.
Памер: 145x215 мм
Вага: 505 г
Purchase
Няма на складзе
Апісаньне

ISBN 978-985-7165-94-0.
Пераклад з англійскай Ганны Янкуты паводле выдання:
Kazuo Ishiguro. Never Let Me Go. London: Faber & Faber, 2005.
“Не адпускай мяне” — раман вядомага брытанскага пісьменніка, лаўрэата Нобелеўскай прэміі 2017 года Кадзуа Ісігура. Паводле версіі аўтарытэтнага часопіса «Time», увайшоў у лік ста найлепшых англамоўных раманаў за апошняе стагоддзе.
У элітнай школе-інтэрнаце Хэйлшэм выхоўваюцца дзеці, у якіх па-за яго сценамі нікога няма. А ёсць багатая Мадам, якая і апякуецца Хэйлшэмам. Толькі школа аказваецца незвычайнай: у ёй гадуюць донараў органаў для хворых людзей. І выхаванцы – зусім не простыя дзеці…
ПРА АЎТАРА
Казуа Ісігура (нарадзіўся ў 1954 годзе) – брытанскі пісьменнік. Лаўрэат Букераўскай прэміі 1989 году і Нобелеўскай прэміі 2017 году.
“У раманах вялікай эмацыйнай сілы раскрыў бездань, схаваную за нашым ілюзорным уяўленнем пра сувязь са светам”, – адзначыў Нобелеўскі камітэт.
Кадзуа Ісігура – пісьменнік, які імкнецца ствараць “інтэрнацыянальныя раманы”, якія змяшчаюць бачанне жыцця, значнае для людзей самага рознага паходжання і жыццёвага досведу. Героі ў такіх раманах могуць лёгка перасоўвацца з кантынента на кантынент, але могуць і ўсё жыццё пражыць у невялікім мястэчку.
Аўтар кніг “Мастак плыткага свету” (1986), “Рэшта дня” (1989), “Няўцешныя” (1995), “Не адпускай мяне” (2005), “Пахаваны волат” (2015).
Відэа
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
Аднаму з герояў рамана Пятру Махавікову падарылі на Новы год нататнік-штодзённік, ён даў сабе слова штодня рабіць занатоўкі, бо год 2000 незвычайны. Слова Пятро стрымаў, у выніку нарадзіўся адмысловы дзённікавы раман з 12 раздзелаў, які стаўся стрыжнем кнігі, вакол яго, нібы вінаградная лаза, абвіваюцца астатнія 16 раздзелаў твора.
Раман “Нататкі ў плыні часу” мае аўтабіяграфічную аснову. У цэнтры аповеду настаўнік вячэрняй школы і яго штодзённая педагагічная праца, поўная кур’ёзных сітуацый і парадоксаў. Канфлікт паміж дабром і злом трансфармуецца ў канфлікт паміж асобай і сістэмай (школьнай і грамадскай), у якой асоба вымушана існаваць. Станіслаў Ракус выкарыстоўвае новыя для славацкай літаратуры кампазіцыйныя і сюжэтныя прыёмы, што робіць яго творчасць наватарскай.
Віктар Казько адлюстроўвае пошукі чалавекам тых сіл, што дапамогуць выстаяць у свеце, напоўненым трагічнымі падзеямі, і дадуць штуршок для руху наперад, да лепшага жыцця. Ён папярэджвае, што без беражлівага захавання спадчыны продкаў, чэрпання з яе адвечнай мудрасці не будзе будучыні ні ў народа, ні ў чалавецтва наагул.