Вяртанне

няма водгукаў

Капусцінскі Рышард

1.60 руб.

Памер: 120x200 мм

Вага: 270 г

Purchase

Няма на складзе

Пераклады Паэзія Звязда (ex-Літаратура і Мастацтва)Капусцінскі Рышард

Апісаньне

Вершы / Пераклад з польскай. — Мінск: Літаратура і Мастацтва, 2007. — 112 с. Цвёрдая вокладка.

На беларускай і рускай мовах.

ISBN 978-985-6720-24-9.

“Вяртанне” — першая кніга Рышарда Капусцінскага (1932—2007), надрукаваная ў Беларусі. Вельмі сімвалічная яе назва — вяртанне ўсім вядомага паляка XX ст. у горад свайго дзяцінства Пінск, вяртанне да чытачоў-землякоў. Сімвалічна і тое, што кнігу пераклалі на беларускую і рускую мовы таксама паэты-землякі.

Паэзія Рышарда Капусцінскага — гэта філасофскі роздум пра час, пра чалавецтва і пра самога сябе, спроба пазнання законаў прыроды, асэнсавання асабістай, агульначалавечай і багатворнай сутнасці ў сусветнай гісторыі.

“…Чытаючы кніжкі, артыкулы і інтэрв’ю Рышарда Капусцінскага, здзіўляешся таму, што сентыментальныя ўспаміны аб даваенным Пінску і аб Палессі пранізваюць усю яго творчасць. Стаўшы прызнаным пісьменнікам, Капусцінскі ніколі не цураўся сваіх палескіх каранёў, куды б яго ні закідваў рэпарцёрскі лёс, ён заўжды помніў аб краі свайго дзяцінства, смуткаваў па родным горадзе і быў рады любой сустрэчы з землякамі...”

(Іна Дзямід, “Вялікі паляк з Пінска”)

ЗМЕСТ Паглядзець

Пра аўтара Паглядзець

Рышард Капусцінскі (1932—2007) — легенда польскай журналістыкі, сусветнавядомы рэпарцёр, пісьменнік, паэт. Чалавек з унікальным пачуццём падзеі, якое беспамылкова вяло яго туды, дзе рабілася гісторыя. Ён быў сведкам дзесяткаў пераваротаў і рэвалюцыяў, руйнавання імперыяў і з’яўлення новых дзяржаваў.

Аўтар кніг рэпартажаў-эсэ: “Кіргіз злазіць з каня” (1968), “Яшчэ дзень жыцця” (1976), “Футбольная вайна” (1978), “Шахіншах” (1982), “Падарожжа з Герадотам” (2004) і інш.; і паэтычных зборнікаў: “Notes” (1986), “Законы прыроды” (2006).

Яго кнігі не раз былі прызнаныя кнігамі года паводле меркавання ўплывовых выданняў, а ў 1995 годзе ў Польшчы Капусцінскага абвясцілі журналістам стагоддзя. Быў уганараваны шматлікімі прэміямі і ўзнагародамі. Двойчы намінаваўся на Нобелеўскую прэмію.

Капусцінскі нарадзіўся ў Пінску і на ўсё жыццё захаваў прыхільнасць да Беларусі. Ён не раз гаварыў: “Я заўсёды шукаў мой дом, шукаў Пінск, — у Афрыцы, у Азіі, у Лацінскай Амерыцы”.

На беларускую мову перакладзены: “Падарожжа з Герадотам” (пераклад Алены Пятровіч), “Імперыя” (пераклад Яўгена Салейчука), “Імператар” (пераклад Алеся Пяткевіча), аповесць “Шахіншах” (пераклад Яўгена Салейчука).

* * * * *
У рэшце рэшт
прыйдзі на спатканне
гэтулькі патрэбна
нам высветліць
паглядзець адзін аднаму ў вочы
цяжар набыты
раздзяліць

у рэшце рэшт
гэтага не пазбегнуць
самае цяжкае магчыма
яшчэ наперадзе
дзе чакаюць нас
шыпы і церні
і жвір Галгофы

у рэшце рэшт
досыць сварыцца
скінем камень з сэрца
прыўздымем заслону холаду і цемры
і няхай тое што было
пакіне нас назаўсёды

* * * * *

Водгукі

Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.

Раім паглядзець

Храм ракі

Кулікоў Ігар

У пятай паэтычнай кнізе Ігара Кулікова сабраныя вершы, якія былі напісаныя ў 2017–2019 гадах. Акрамя таго, зборнік зьмяшчае шэраг перакладаў з ангельскай мовы і санскрыту.

Валадар загадак

Кулікоў Ігар

Гэта чацьвертая кніга вершаў паэта Ігара Кулікова. У ёй зьмяшчаюцца вершы, напісаныя ў 2015-2017 гадох, а таксама пераклады з Рыґведы, Фрыдрыха Гёльдэрліна й Джакама Леапардзі. Усе яны так ці іначай перагукаюцца з асноўным зьместам кнігі, і аўтар адчуваў патрэбу ня толькі перастварыць іх у беларускай мове, але і аддаць такім чынам даніну павагі паэтычным геніям мінуўшчыны.

Сарматыя

Мартысевіч Марыя

У эпісталярнай паэме Марыі Мартысевіч апісваецца гісторыя каханьня, якая мела месца невядома калі і невядома дзе. Але яно і няважна, бо “Сарматыя” — гэта таксама гісторыя пра тое, што звычайна здараецца з людзьмі, якія наважыліся быць не такімі, як усе, у любыя часы і ў любой краіне. Сарматы — напаўміфічныя качэўнікі, апісаныя яшчэ Герадотам. Іх плямёны засялялі Паўночнае Прычарнамор’е ў III–IV ст. н. э. Праз тузін стагодзьдзяў ад іх пачала весьці свой род шляхта Вялікага Княства Літоўскага і Рэчы Паспалітай, адмяжоўваючыся такім чынам ад сялянскага саслоўя. Аўтарка паэмы спрабуе пачуць водгульле гэтага “старога добрага шляхецкага сарматызму” ў Беларусі XXI стагодзьдзя.