Жыць не страшна
Апісаньне

Наклад кнігі цалкам прададзены.
ISBN 978-985-6530-95-4
У кнігу Барыса Пятровіча (Сачанкі) увайшлі кароткія навэлы, якія маюць падназву "фрэскі". Так, фрэскі, бо пішуцца яны за адзін раз, як і малююцца ў храме — пакуль не высахла тынкоўка. І не перапісваюцца, бо нельга ўвайсьці ў адзін і той жа настрой двойчы...
У гэтым зборніку вы зможаце прасачыць аўтарскае развіццё жанру: ад сюжэтнае прозы да прозы ў вершах.
Артыкул пра аўтара ў Вікіпедыі
*****
Пра кнігу
"Багатая лексыка, выверанае і паўсюль на сваім месцы слова, далікатнае і стрыманае пісьмо (па-брэхтаўску адчужанае ад аўтара), прытоены ў падтэксьце інтэлектуалізм, ці, дакладней, не прытоены, а натуральна ўплецены ў тканіну тэксту някідкай ніткай... Барыс Пятровіч аднолькава ўдала і прафэсійна працуе ў рэалістычнай, мадэрновай і нават постмадэрновай эстэтыцы. Што б ён ні пісаў, традыцыйнае апавяданьне ці аповесьць, мадэрновую імпрэсію ці постмадэрновы тэкст, усякі раз ён выверана адпаведны даміноўнаму ў той ці іншай эстэтыцы фармальна-эстэтычнаму модусу".
(Валянцін Акудовіч)
"Міф, які стварае Барыс Пятровіч, адначасова і ўнівэрсальны, і беларускі. Прастора дзеяньня тэкстаў — заўсёды Беларусь, але гэтая Беларусь успрымаецца не як правінцыя, а як цэнтр, і герой не маргінал, а чалавек сусьвету... Адметная рыса творчасьці Барыса Пятровіча — сінтэз набыткаў сусьветнай культуры і аўтахтоннай, аўтэнтычнай беларушчыны... Барысу Пятровічу ўдаецца спалучаць неспалучальнае: традыцыйную "вясковую" прозу і інтэлектуальную, пошукавую плынь".
(Людміла Рублеўская)
"Барыс Пятровіч мае выключнае стылістычнае чуцьцё, адметнасьць якога ўкаранёная ў здольнасьці абіраць адзіна магчымыя словы для аднаўленьня ў вобразе прынцыпова значных зьяваў... Талент стыліста шчасліва лучыцца з майстэрствам сюжэтабудаваньня: Барыс Пятровіч здольны вылушчыць ядро арыгінальнай ідэі з фабулы, здавалася б, ужо даўно і безнадзейна змучанай мастакоўскімі эксплуататарскімі захадамі".
(Ірына Шаўлякова)
*****
ЗМЕСТ (скарочаны)
Гісторыя аднаго інтэрв'ю для часопіса, які будзе. Абавязкова будзе
Фрэскі-1
Фрэскі-2
Фрэскі-3
Фрэскі-4
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
“…Гэта кніжка пра тое, чаго не бывае, ніколі не было і ў прынцыпе не можа быць. Гэта чыстая проза без ніякай публіцыстыкі, без нічога, што магло б здарыцца ў рэальнасці. Не ведаю, наколькі мне гэта ўдалося, я хацеў напісаць кніжку ні пра што. І калі мне ўдалося напісаць кніжку ні пра што, я буду адчуваць сябе шчаслівым чалавекам…” (Сяргей Дубавец)
"Проза" Янкі Юхнаўца (1921–2004) — новая кніга ў серыі "Спадчына: агледзіны" — першае ў Беларусі выданне празаічнай спадчыны гэтага пісьменніка-эмігранта. Том склалі апавяданні, няскончаная аповесць "Яно", "Запіскі і зацемкі…". Напісаныя самабытнай мовай, арыгінальныя творы маюць паспрыяць вяртанню імя аўтара ў літаратуру.
Поўня ўзышла на чорнае неба, яе халодныя прамяні асвячалі пакой, падаючы праз акно. Голасна брахаў суседскі сабака. Я доўга не мог заснуць, таму пэўны час проста ляжаў пад коўдрай і паглядаў у акно. Узгадаў, як мая бабуля вучыла мяне малога, што перад сном у акно глядзець нельга, бо нячыстая можа налякаць. Зразумела, што я, малы хлапчук цікаўны да ўсяго, не мог яе паслухаць. Акно было для мяне нібы дзвярыма ў іншы свет, я падоўгу ўглядаўся ў неба, на якім танчылі халодныя зоры, нават намагаўся іх лічыць. Тады ж бабуля пачынала пужаць мяне «бабамі цыцохамі» і распавядаць мне чарговую байку.