Пра боскае і людзкое
0.34 руб.
Памер: 130x205 мм
Вага: 40 г
Purchase
Няма на складзе
Апісаньне
Думкі айца Аляксандра Надсана, скампіляваныя з публікацый і гутарак / Укладад. Ірына Дубянецкая. — Менск: Тэхналогія 2008. — 16 с. ISBN 978-985-458-175-0 Тут сабраныя цытаты славутага рэлігійнага і грамадзкага дзеяча айца Аляксандра Надсана, узятыя зь ягоных публікацый апошніх сарака гадоў. У разьдзелах Divinitas (“Боскае”) і Humanitas (“Людзкое”) зьмешчаныя выказваньні пра Бога і чалавека, рэлігію і сьвятарскае служэньне, а таксама пра надзённыя пытаньні свабоды, талерантнасьці, экалёгіі, мовы, гісторыі. Выданьне прымеркаванае да 50-годзьдзя сьвятарства а. Аляксандра і наданьня яму годнасьці Doctor honoris causa ЭГУ. Гэтая кніжачка — жменька каменьчыкаў зь вялікае гары. Тут сабраныя развагі айца Аляксандра Надсана, нашчыканыя зь некаторых ягоных публікацый ды гутарак. Як каменьчык можа распавесьці тое-сёе пра гару, ад якой быў адцяты, так і гэтае выданьне, выкрышталізаванае цягам даўгога ё плённага жыцьця чалавека, якога называюць духоўным лідэрам беларусаў усяго сьвету. Нязмушана прамоўленыя, добрыя й мудрыя думкі а. Аляксандра пра Бога й чалавека, пра сьвет і Беларусь, уладу ё праўду, сьвятарства і сьвятасьць, мову і гісторыю могуць стаць крыніцай натхненьня для самых розных чытачоў.
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
Тэксты кнігі тычацца беларускай гісторыі штодзённасці, біяграфістыкі ды вуснай гісторыі. Іх лучыць аўтарскае імкненне зразумець Чалавека ў айчыннай гісторыі, матывы яго паводзінаў, каштоўнасныя арыенціры.
Кніга літаратурна-мастацкай крытыкі вядомага журналіста і блогера Паўла Абрамовіча складаецца з выбраных тэкстаў, якія былі створаныя ў розныя гады для часопіса “Дзеяслоў” і іншых беларускіх мас-медыя. Таксама ў кнізе змешчаныя допісы пра літаратуру Паўла Абрамовіча з сацыяльных сетак. Усе тэксты пададзеныя ў адпаведнасці з першакрыніцамі, з захаваннем правапісу.
Першазмест усіх вершаў невядомая велічыня, — сведчыць Алесь Разанаў. — Застаючыся ў вершы, яна па-за вершамі, яна відушчая, але самой яе не відаць, дзякуючы ёй кшталты набываюць азначэнні, а словы найменні, аднак сама яна ўхіляецца ад найменняў і азначэнняў, і самае большае, што верш здольны зрабіць — выявіць яе прысутнасць.