Падшыванцы
17.00 BYN
Памер: 130x200 мм
Вага: 280 г
Purchase
Няма на складзе
Апісаньне
Падшыванцы : апавяданні / Вінцэсь Мудроў. — Мінск : Кнігазбор, 2020. — 212 с.
ISBN 978-985-7227-42-6.
Героямі ўсіх дваццаці апавяданняў, змешчаных у зборніку, з’яўляюцца падлеткі, якія стаяць на парозе дарослага жыцця. Пры гэтым у бальшыні твораў дзея разгортваецца за часамі дзяцінства і маладосці аўтара. І хаця гэта мастацкая проза, апавяданні можна назваць дакументальнымі сведчаннямі прамінулай эпохі.
ЗМЕСТ Паглядзець
ФРАГМЕНТ З КНІГІ Паглядзець
ISBN 978-985-7227-42-6.
Героямі ўсіх дваццаці апавяданняў, змешчаных у зборніку, з’яўляюцца падлеткі, якія стаяць на парозе дарослага жыцця. Пры гэтым у бальшыні твораў дзея разгортваецца за часамі дзяцінства і маладосці аўтара. І хаця гэта мастацкая проза, апавяданні можна назваць дакументальнымі сведчаннямі прамінулай эпохі.
ЗМЕСТ Паглядзець
ФРАГМЕНТ З КНІГІ Паглядзець
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Валерый Валер'евіч Варганаў
22.10.2021 - 17:32:29
22.10.2021 - 17:32:29
Аўтар мае выдатны гумар
Юзэфа Міхайлаўна Лайкоўская
Карыстальнік Юзэфа Міхайлаўна Лайкоўская набыў "Падшыванцы"
на нашым сайце
13.10.2021 - 18:52:40
Кніга вельмі спадабалася
Alena Vieštort
29.05.2020 - 21:06:52
29.05.2020 - 21:06:52
З задавальненнем прачытала кнігу.
Мудроў, выбiтны празаiк, як заўсёды даследуе i асэнсоўвае рэальнасць праз пабудову ўзаемасувязі памiж мiнулым i сучаснасцю. Сакавітая мова узбагачае сацыяльна акрэсленыя творы. Дык вось, падшыванцы. Iх 20.
Падшыванец нумар адзін (ён жа аўтар) ідзе ў лазню. Пра падшыванца пад нумарам два пазней. Ён мой улюбёнец. Трэцi — змяняе погляд на «Шэрбурскiя парасонiкi». За чацвёртым падшыванцам — экстрэмiстскi учынак (але я цалкам на яго баку). Пяты— спрычыніўся да зьяўленьня НЛА. Шосты (я ужо нiчому не здзіўляюся) запускае летавец праз варожую мяжу. Сёмы - проста саскоквае з трэцяга паверха.
Набiраюць хлопцы абароты.
Восьмы удзельнічае ў «нападзе» на старую вахцерку i хварэе праз грызоты сумлення. Дзевяты (проста душка) гадуе чмялёў на балконе. Дзесяты тайна праводзіць гiстарычнае супрацьдзяржаунае даследванне (Пачалося!). Адзiнадцаты карае жанчыну за здраду (Нявесце графа де Ла Фер...). Дванаццаты, самы мiрны—робiць запруду, натхнёны качаром Цiмохам. Трынаццаты, чаго чакаць ад такой лiчбы, праз жарт знаёміцца з мiльтонаускaй сутнасцю. Чатырнаццаты не згодны бачыць у кажане д'ябальскую iстоту. Пятнаццаты выкрывае шпегаў. Шаснадцаты збіраецца намаляваць камунізм. Над учынкам сямнаццатага з зайздрасцю рыдае Том Сойер. Васемнаццаты плануе жыццё праз «антысавецкі» часопіс. Дзевятнаццаты, самы трагiчны, расчаровываецца у Радзiме. Напрыканцы, дваццаты смажыць каштаны, спажывае i ванiтуе. Дайшла чарга да майго улюбенца Славiка Гагарына. Чаму замiлавалася iм i сама ня ведаю. Добры i разумны хлопчык. Бяскрыўдны i няшчасны у сваёй безбацькоушчыне.
Усiх Мудроўскiх падшыванцау яднае непасрэднасць юнацтва, шчырая цiкавасць да жыцця, звышуспрымальнасць да усяго нялюдскага, чаканне справядлівасцi. Яны такiя сапраўдныя, што узнiкае пытанне да аутара— Куды дзелiся твае героi, чаму iх не вiдаць сярод агульнай шэрасцi?
Мудроў, выбiтны празаiк, як заўсёды даследуе i асэнсоўвае рэальнасць праз пабудову ўзаемасувязі памiж мiнулым i сучаснасцю. Сакавітая мова узбагачае сацыяльна акрэсленыя творы. Дык вось, падшыванцы. Iх 20.
Падшыванец нумар адзін (ён жа аўтар) ідзе ў лазню. Пра падшыванца пад нумарам два пазней. Ён мой улюбёнец. Трэцi — змяняе погляд на «Шэрбурскiя парасонiкi». За чацвёртым падшыванцам — экстрэмiстскi учынак (але я цалкам на яго баку). Пяты— спрычыніўся да зьяўленьня НЛА. Шосты (я ужо нiчому не здзіўляюся) запускае летавец праз варожую мяжу. Сёмы - проста саскоквае з трэцяга паверха.
Набiраюць хлопцы абароты.
Восьмы удзельнічае ў «нападзе» на старую вахцерку i хварэе праз грызоты сумлення. Дзевяты (проста душка) гадуе чмялёў на балконе. Дзесяты тайна праводзіць гiстарычнае супрацьдзяржаунае даследванне (Пачалося!). Адзiнадцаты карае жанчыну за здраду (Нявесце графа де Ла Фер...). Дванаццаты, самы мiрны—робiць запруду, натхнёны качаром Цiмохам. Трынаццаты, чаго чакаць ад такой лiчбы, праз жарт знаёміцца з мiльтонаускaй сутнасцю. Чатырнаццаты не згодны бачыць у кажане д'ябальскую iстоту. Пятнаццаты выкрывае шпегаў. Шаснадцаты збіраецца намаляваць камунізм. Над учынкам сямнаццатага з зайздрасцю рыдае Том Сойер. Васемнаццаты плануе жыццё праз «антысавецкі» часопіс. Дзевятнаццаты, самы трагiчны, расчаровываецца у Радзiме. Напрыканцы, дваццаты смажыць каштаны, спажывае i ванiтуе. Дайшла чарга да майго улюбенца Славiка Гагарына. Чаму замiлавалася iм i сама ня ведаю. Добры i разумны хлопчык. Бяскрыўдны i няшчасны у сваёй безбацькоушчыне.
Усiх Мудроўскiх падшыванцау яднае непасрэднасць юнацтва, шчырая цiкавасць да жыцця, звышуспрымальнасць да усяго нялюдскага, чаканне справядлівасцi. Яны такiя сапраўдныя, што узнiкае пытанне да аутара— Куды дзелiся твае героi, чаму iх не вiдаць сярод агульнай шэрасцi?
Раім паглядзець
Журналіст, дворнік, дармаед, гаспадар, пісьменнік. Аўтар гэтай кнігі – чалавек, які шукае сваё месца ў гэтым свеце. Такім месцам магла б стаць утульная рэдакцыя сталічнага часопіса або модны хіпстарскі каворкінг. Але стала дзедава хата на Палессі, на ўскрайку Беларусі, на перакрыжаванні сусветаў. Гэта кніга не пра тое, як аднавіць напаўразбураны дом, саджаць агарод, даіць казу, жыць у вёсцы і не спіцца. Гэта кніга пра тое, як аднавіць напаўразбуранага сябе. Можа быць, яна пра тое, як вярнуцца да каранёў, да роднай моўнай і культурнай стыхіі і пра тое, як важна не згубіць бабуліны аповеды. А можа, пра тое, як стаць сваім для самога сябе.
Масква 2000-х.
Горад, дзе віруюць ашаламляльныя грошы і пануюць стальныя норавы.
Дзе чалавек існуе ў каардынатах падначалення і спакусы, дзе воля — гэта найчасцей воля да ўлады.
Галоўны герой, выкладчык-эмігрант з Беларусі, патрапляе ў вір выпрабаванняў, якія вымушаюць яго нанова спасцігнуць тое, чаму адмова ад індывідуальнай свабоды ёсць такой салодкай.
Гэты тэкст варта чытаць, каб адчуць і зразумець тыя энергіі, што стаялі за шмат якімі падзеямі на постсавецкай прасторы апошнія 30 гадоў.
Балгарыя, Еўрасаюз. Па вёсцы Урадлівая маланкай разлятаецца навіна: паўразбураную хату п’янчугі Ванчы набыў падданы англійскай каралевы Джон. Здзелка з маёмасцю, заключаная паводле ўсіх канонаў тутэйшай нядбайнасці, становіцца пачаткам знаёмства Джона з асаблівасцямі славянскага менталітэту, а вяскоўцаў — з дзіўным англійскім светапоглядам.
