19.00 BYN
Size: 215x290 mm
Weight: 490 g
Purchase
out of stock
Description
Мастак Аксана Була; пераклад з украінскай Наталлі Зенькі. – Мінск : Кнігазбор, 2019. – 44 с. – (Бібліятэка Саюза беларускіх пісьменнікаў “Кнігарня пісьменніка”. Падсерыя “Каляровы ровар” ; выпуск 28).
ISBN 978-985-7207-66-4
Пераклад зроблены паводле выдання:
КАТЕРИНА МІХАЛІЦИНА “Хто росте в саду”
Художнє оформлення ОКСАНИ БУЛИ
Видавництво Старого Лева, Львів, 2016
Гэта невялікая гісторыя пра важныя рэчы: пра рост і пошук сябе, пра падабенства і непадобнасць і важнасць мець побач кагосьці, хто хоць трохі і хоць у чымсьці да цябе падобны. А яшчэ – пра дрэвы вакол нас, міма якіх праходзім, і не заўсёды ведаем, хто гэта тут расце. Таму кніга спатрэбіцца ўсім, хто хоча ведаць па імені распаўсюджаныя паркавыя дрэвы, навучыцца адрозніваць іх: у казачнай гульнявой форме дзякуючы выдатным ілюстрацыям так лёгка запомніць, як яны выглядаюць, якая ў іх кара, насенне, лісце, квецень.
Маленькі парастак, які вырас у парку, азіраецца вакол, уважліва прыглядаецца да сваіх суседзяў – бярозы, дуба, рабіны, клёну, ясеню, таполі, каштана, таполі, вярбы – і шукае, чый жа ён. Таму што быць нічыйным – сумна. Таму што шчасце – “гэта знайсці ў гэтым свеце кагосьці падобнага на цябе”.
ФРАГМЕНТ З КНІГІ
У вялікім горадзе быў маленькі парк з азярцом. У парку раслі адзінаццаць вялікіх дрэваў і адзін маленькі парастак. У яго была тонкая сцяблінка і два лісткі. Яму падабалася, калі надвячоркам ішоў цёплы дождж, і не падабалася халодная раса зранку.
У парку гулялі вялікія і маленькія людзі. Дарожкамі цёпкалі галубы і вароны. У траве поўзалі мурашкі, багоўкі і пырхалі мятлікі. Яны былі падобныя адны да адных. Маленькія людзі – да вялікіх, мурашы – да мурашоў, багоўкі – да баговак, а мятлікі…
Ну, мятлікі былі розныя, але ў іх ва ўсіх было па чатыры крылцы, па два вусікі і па шэсць лапак.
«Цікава, а хто з мяне вырасце? Да каго я падобны?» – падумаў парастак і ўзяўся разглядаць дрэвы навокал…
(канец фрагменту)
АД ПЕРАКЛАДЧЫЦЫ
“Хто расце ў парку” — улюбёная кніга маёй малодшай дачкі Аршулі. Я ніяк не чакала, набываючы цэлы стос дзіцячых выданняў у Львове, што адна з гэтых кніг будзе гучаць у нас дома амаль штовечар, ды яшчэ на працягу цэлага года. Кожны вечар пачынаўся з пошукаў “кнігі пра парастак”, і старэйшыя дзеці ўжо на памяць цытавалі ўрыўкі. Аршульцы было тады тры гады, на свае чатыры яна атрымала ў падарунак з Львова кнігу “Хто расце ў садзе”, і ў нас з’явіўся новы хіт вечаровых чытанняў. Шчыра кажучы, я ніколі б не змагла столькі разоў чытаць адно і тое ж, калі б не падзяляла захапленне дачкі. І мне захацелася, каб з гэтымі цудоўнымі гісторыямі пазнаёміліся і іншыя дзеці ў Беларусі.
Я прысвячаю пераклад сваім дзецям — Завейцы, Усцінцы, Ціту і Аршусі, якая і натхніла мяне на гэтую працу.
І яшчэ — дзякуй усім, хто падтрымаў праект на краўдфандынгавай платформе Ulej.
ПАГЛЯДЗЕЦЬ СТАРОНКІ З КНІГІ Паглядзець
ISBN 978-985-7207-66-4Пераклад зроблены паводле выдання:
КАТЕРИНА МІХАЛІЦИНА “Хто росте в саду”
Художнє оформлення ОКСАНИ БУЛИ
Видавництво Старого Лева, Львів, 2016
Гэта невялікая гісторыя пра важныя рэчы: пра рост і пошук сябе, пра падабенства і непадобнасць і важнасць мець побач кагосьці, хто хоць трохі і хоць у чымсьці да цябе падобны. А яшчэ – пра дрэвы вакол нас, міма якіх праходзім, і не заўсёды ведаем, хто гэта тут расце. Таму кніга спатрэбіцца ўсім, хто хоча ведаць па імені распаўсюджаныя паркавыя дрэвы, навучыцца адрозніваць іх: у казачнай гульнявой форме дзякуючы выдатным ілюстрацыям так лёгка запомніць, як яны выглядаюць, якая ў іх кара, насенне, лісце, квецень.
Маленькі парастак, які вырас у парку, азіраецца вакол, уважліва прыглядаецца да сваіх суседзяў – бярозы, дуба, рабіны, клёну, ясеню, таполі, каштана, таполі, вярбы – і шукае, чый жа ён. Таму што быць нічыйным – сумна. Таму што шчасце – “гэта знайсці ў гэтым свеце кагосьці падобнага на цябе”.
ФРАГМЕНТ З КНІГІ
У вялікім горадзе быў маленькі парк з азярцом. У парку раслі адзінаццаць вялікіх дрэваў і адзін маленькі парастак. У яго была тонкая сцяблінка і два лісткі. Яму падабалася, калі надвячоркам ішоў цёплы дождж, і не падабалася халодная раса зранку.
У парку гулялі вялікія і маленькія людзі. Дарожкамі цёпкалі галубы і вароны. У траве поўзалі мурашкі, багоўкі і пырхалі мятлікі. Яны былі падобныя адны да адных. Маленькія людзі – да вялікіх, мурашы – да мурашоў, багоўкі – да баговак, а мятлікі…
Ну, мятлікі былі розныя, але ў іх ва ўсіх было па чатыры крылцы, па два вусікі і па шэсць лапак.
«Цікава, а хто з мяне вырасце? Да каго я падобны?» – падумаў парастак і ўзяўся разглядаць дрэвы навокал…
(канец фрагменту)
АД ПЕРАКЛАДЧЫЦЫ
“Хто расце ў парку” — улюбёная кніга маёй малодшай дачкі Аршулі. Я ніяк не чакала, набываючы цэлы стос дзіцячых выданняў у Львове, што адна з гэтых кніг будзе гучаць у нас дома амаль штовечар, ды яшчэ на працягу цэлага года. Кожны вечар пачынаўся з пошукаў “кнігі пра парастак”, і старэйшыя дзеці ўжо на памяць цытавалі ўрыўкі. Аршульцы было тады тры гады, на свае чатыры яна атрымала ў падарунак з Львова кнігу “Хто расце ў садзе”, і ў нас з’явіўся новы хіт вечаровых чытанняў. Шчыра кажучы, я ніколі б не змагла столькі разоў чытаць адно і тое ж, калі б не падзяляла захапленне дачкі. І мне захацелася, каб з гэтымі цудоўнымі гісторыямі пазнаёміліся і іншыя дзеці ў Беларусі.Я прысвячаю пераклад сваім дзецям — Завейцы, Усцінцы, Ціту і Аршусі, якая і натхніла мяне на гэтую працу.
І яшчэ — дзякуй усім, хто падтрымаў праект на краўдфандынгавай платформе Ulej.
ПАГЛЯДЗЕЦЬ СТАРОНКІ З КНІГІ Паглядзець
Products You May Like
sale
Казка славутага фінскага пісьменніка Сакрыса Тапеліюса апавядае пра старажытнага Ледзянога Волата, які прачнуўся пасля стогадовага сну. Ён быў перакананы, што няма на свеце нікога дужэйшага і разумнейшага за яго. Але неспадзявана Волат сутыкнуўся з невядомымі вынаходкамі людской цывілізацыі. Выявілася, што чыгунка — гэта зусім не замерзлы чыгун, а гумавыя галёшы цвёрдыя на зуб і зусім нясмачныя…
Гэта кніга пра Дзюнэ. Так, пра дзяўчынку, якая заўжды шчаслівая. Але ў той дзень Дзюнэ сядзела за сваёй партай і глядзела на пустое месца побач. На месца, дзе раней сядзела яе найлепшая сяброўка Эла-Фрыда, перад тым як зʼехала ў Нарчопінг. З таго часу нікому нельга было сядзець там, бо дзе ж тады будзе сядзець Эла-Фрыда, калі вернецца?
Запамінаем беларускі алфавіт яскрава ды цікава! У кнізе 33 малюнкі з гісторыямі да кожнай літары беларускага алфавіту. Сюжэты аб’ядноўваюць словы, якія пачынаюцца на адпаведную літару ці маюць яе ўсярэдзіне. У канцы вы знойдзеце слоўнік-падказку, каб лёгка адказаць на пытанні самых цікаўных чытачоў.
