Хай так
6.00 BYN
Памер: 130x200 мм
Вага: 235 г
Purchase
Няма на складзе
Апісаньне
Вершы. — Мінск: Галіяфы, 2013. — 124 с. — (Бібліятэка Саюза беларускіх пісьменнікаў “Кнігарня пісьменніка”; выпуск 43).ISBN 978-985-7021-08-6
У другую кнігу Анатоля Івашчанкі ўвайшлі вершы, што складаліся цягам сямі апошніх гадоў. Халаднаватая метафізічнасць і адстароненасць, характэрныя вершам першага зборніка паэта, саступаюць месца пачуццёвасці, лірызму, а часам — і звароту да вострай сацыяльнай праблематыкі.
Паэт запрашае чытача выправіцца ў захапляльнае падарожжа: ад самоты — да свабоды…
Жывы дзённік аўтара
Высакародны рыцар найноўшай паэзіі: Колькі слоў пра новую кнігу Анатоля Івашчанкі (Віка Трэнас, LIT-BEL.ORG)
Гэтая кніга ёсьць спробай давесьці, што ня-дзеяньне і бязьдзейнасьць — не адно і тое ж, што нават седзячы ў позе сузіраньня, можна прагна чакаць перамен.
ЗЬМЕСТ Паглядзець змест цалкам
ПРА АЎТРАРА Паглядзець цалкам
* * * * *
так багата ўсяго ня выказана
існаваньне між явай і вымыслам
у вязьніцы радкоў
і прытухлых цытатаў
пазіраю наўкол
паўпрытухлым паглядам
існаваньне ў пастцы
між полюсаў двух — пад няўмольным прыцэлам
калі цяжка, кажу сабе:
я ня дух
як зусім невыносна, шапчу:
я ня цела
* * * * *
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
Гэта самая распусная кніга, — скажа каторы чытач. І слушна. А іншы запярэчыць, што самая цнатлівая. І будзе мець рацыю. Межы раю і пекла рухомыя і яны пралягаюць праз усе дзевяноста вершаў дзявятай кнігі Валянціны Аксак. У яе "Трэцім Эдэме" гібее разбэшчанасьць першага, сохне пыхлівасьць другога, набухаюць бутоны ўсёдаравальнага новага.
Класічны твор іспанскага гераічнага эпасу пад назвай «Спеў пра Майго Сіда» быў складзены невядомым аўтарам у XII стагоддзі, але дайшоў да нас у пашкоджаным спісе з 1307 г. Галоўны яго герой – рэальная гістарычная асоба, Радрыга (Руй) Дыяс, адважны ваяр і мудры правадыр, які атрымаў ад сваіх праціўнікаў, мусульман-маўраў, мянушку Мой Сід («гаспадар»).
Имя поэта Игоря Шкляревского неотделимо от Беларуси. В 1938 году он родился на Могилёвщине. В 1987-м свою Государственную премию СССР потратил на посадку леса на берегу Припяти. Одна из его книг неслучайно называется “Паром из Беларуси в Россию” (в ней собраны переводы из белорусской классики). В его стихах навечно прописаны Баркалабово и Днепр, Кричев и Березина, в его книгах через века перекликаются “Песня о зубре” и “Слово о полку Игореве”, написанные выходцами из белорусских земель…
