Я абслугоўваў ангельскага караля
10.80 BYN
Памер: 130x200 мм
Вага: 400 г
Purchase
Няма на складзе
Апісаньне
Раман. / Пераклад з чэшскай Марыі Мартысевіч. — Мінск: І. П. Логвінаў, 2013. — 228 с. — (Чэшская калекцыя). Цвёрдая вокладка.ISBN 978-985-562-001-4
Гэты раман — гісторыя жыцця чэшскага кельнера-недаростка Яна Дзіце, расказаная ім самім. Галоўны герой мерае свет раскошнымі міжваеннымі рэстарацыямі, у якіх яго муштравалі, а людзей — VIP-кліентамі, якіх яму даводзілася абслугоўваць; прагне зрабіцца мільянерам, але дасягае ўнутранае свабоды, толькі страціўшы ўсё, што меў. Жыццёвую філасофію ва ўсіх сэнсах маленькага чалавека Грабал сэрвіруе ў комплексе з гісторыяй Чэхаславаччыны 1918—1948 гг.
Багуміл Грабал, або За што любіць Чэхію. Да 100-годзьдзя Багуміла Грабала (Ян Максімюк, Радыё Свабода)
ЗЬМЕСТ
Келіх грэнадыны
Гатэль “Ціхота”
Я абслугоўваў ангельскага караля
А галавы я так і не знайшоў
Як я зрабіўся мільянэрам
ПРА АЎТАРА
Багуміл Грабал — чэскі празаік, флагман эўрапейскай літаратуры авангарду. Нарадзіўся 28 сакавіка 1914 г. у Брне.
Памёр у 1997 г., выпаўшы з вакна клінікі “На Булаўцы” ў Празе.
Вучыўся на праўніка ў Карлавым унівэрсытэце. Перад тым, як пасьля Другой сусьветнай вайны пачаць літаратурную кар’еру, зьмяніў шмат прафэсіяў, сярод якіх тэлеграфіст, рабочы на чыгунцы, каміваяжэр, страхавы агент, утылізатар макулятуры. Аўтар блізу двух дзясяткаў аповесьцяў і зборнікаў апавяданьняў, самыя знакамітыя зь якіх — “Пабітэлі” (Pábitelé, 1964), “Пільна дагляданыя цягнікі” (Ostře sledované vlaky, 1965), “Я абслугоўваў ангельскага караля” (Obsluhoval jsem anglického krále, 1971), “Занадта сумная самота” (Příliš hlučná samota, 1977).
Грабал — найперакладанейшы чэскі пісьменьнік XX стагодзьдзя. Па-беларуску ў 2007 г. выйшла друкам ягоная аповесьць “Танцавальныя гадзіны для старэйшых і спрактыкаваных” (Taneční hpdiny pro starší a pokročilé, 1964) у перакладзе Яна Максімюка.
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
Цяпер усё апублікаванае А. Бабарэкам пры жыцьці выглядае толькі надводнай часткай айсбэргу, бо большая частка таго, што стваралася пісьменьнікам, у друк ня трапіла. Шмат што засталося ў чарнавіках, накідах, плянах–схемах. Такім чынам, сёньня зьявілася магчымасьць адэкватнай ацэнкі творчасьці і асобы Адама Бабарэкі, а таксама літаратурнага працэсу 1920—30–х гг. увогуле.
Перад намі ў класічны раман посткласічнай беларускай літаратуры, у якім тутэйшая рэчаіснасць разглядаецца праз магічны крышталь сноў і мрояў. У трэцюю, разгорнутую і пашыраную версію рамана дададзеныя дзве новыя гісторыі («Восень у Гародні» і «Дзюры»), а таксама «Заўвагі выдаўца», якія пры ўважлівым разглядзе аказваюцца нататкамі невядомага чытача, знойдзенымі аўтарам у Архіве Клакоцкага ў 2023 годзе.
Масква 2000-х.
Горад, дзе віруюць ашаламляльныя грошы і пануюць стальныя норавы.
Дзе чалавек існуе ў каардынатах падначалення і спакусы, дзе воля — гэта найчасцей воля да ўлады.
Галоўны герой, выкладчык-эмігрант з Беларусі, патрапляе ў вір выпрабаванняў, якія вымушаюць яго нанова спасцігнуць тое, чаму адмова ад індывідуальнай свабоды ёсць такой салодкай.
Гэты тэкст варта чытаць, каб адчуць і зразумець тыя энергіі, што стаялі за шмат якімі падзеямі на постсавецкай прасторы апошнія 30 гадоў.
