Мінск: І. П. Логвінаў, 2011. — 108 с.
ISBN 978-985-6991-60-1
*****Багі здымаюць лепшае кіно,без дубляў, мантажу, паўтораў,няма герояў, і няма актораў —глухое шво, сарэбнае вязьмо...Пялюшкі мокнуць, палымнее сьцяг,ня бачаць вочы, адчуваюць душы —нішто парадак не парушыць,як замест цітраў — дымная куцьця. *****Вайну, як і гару, ня кожны раз аб'едзеш,хоць аб'язных шляхоў, здавалася б, багата,і будзе штурм, і на Гары угледзіш,што маеш: Аўстэрліц ці Вэстэрплятэ. *****Уладзімер Лобач — выкладчык Полацкага дзяржаўнага ўнівэрсытэту, вядомы беларускі этнограф, даследнік традыцыйнай культуры Бацькаўшчыны. Цягам амаль 20 гадоў ён вымярае дарогі Паўночнай Беларусі ўласнымі экспэдыцыйнымі маршрутамі, плёнам якіх сталі дзясяткі навуковых артыкулаў. Невыпадкова сымболіка дарогі стала асноўным матывам першага паэтычнага зборніка аўтара. Шляхі асабістага жыцьця ў вершах У. Лобача нітуюцца з пуцявінамі і ростанямі Айчыны ва ўсёй кранальнай непаўторнасьці яе вобразаў.
Блог аўтара ў “Жывым дзёньніку”ЗЬМЕСТ Паглядзець апісаньне цалкам
1. Дарогі і людзі
“Багі здымаюць лепшае кіно…”
“Вайну, як і гару, ня кожны раз аб’едзеш…”
Дарога
“Дарога ня піша лісты…”
“Ніхто не адменіць дарогу…”
Падарожнае
“Пакідаем сьляды…”
“Цыгарэтамі і хлебам падзялюся…”
“Даў Бог? Дык Ён і адбярэ…”
“Ня верыш падарожным словам…”
“Загадай, каго хочаш сустрэць…”
Расоны
“Быць можа, і мы сваю прыстань знойдзем…”
“Зьверым гадзіньнікі…”
Калыханка
“Восень ня зьменіць нічога…”
“Вясковая настаўніца…”
“Гэтым разам не пагаварылі…”
“Пакравы закрываюць сэзон…”
“Хутка прыйдуць сьвятыя Дзяды…”
Дзяды
Каляднае
“Паляваньне з ваўкамі”
“Куцьця. Каляды. Смутныя Багі…”
“За кожным крокам меншае дыстанцыя…”
“Сьвет, сьвята, сьвятло…”
“Яснавяльможны люты…”
“Праз колькі дзён…”
“Паміраў сакавік, чырванела сьвятая дарога…
“Як сонца вяшчуе дажджы…”
“На далоньцы тваёй дачкі…”
“Маленькая котачка шэрая…”
Ля Стайкаўскай крыніцы
“Мы так сьпяшаліся на паром…”
“На сеньненскіх палях…”
“На мяккіх падушках…”
“Мне часам балюча глядзець…”
“Неба выбельвае палатно…”
Павольны танец з адзінотай
“Сабака бадзяжны ўмее маліцца вачыма…”
“Як срэбра раньняй імперыі…”
“Калі адцінаюць крону…”
Крывічы 1930-х
“Ня бойся чужых, што прыходзяць з песьняй…”
Мужчынскае
Твая краіна
Сябру
“Так і будзе — сын і сны…”
“Дажынкі — ня сьмех…”
Паляўнічы
Туман
Мяжа
2. Стары брук
Анёлы
Вільня на шэра
Дажынкі
“Дарога вядзе да храма…”
“Дзісна, як вясна…”
“Усё чакаў, што брук прывядзе…”
“Дождж у мястэчку змывае глянец…”
Руіны
Імклівы сон пра старадаўні горад
Танец
“Камень ля сьвятой крыніцы…”
“Крушня глядзіцца скрушна…”
Лёндан
“На станцыі старой…”
“Няма навінаў — зводкі франтавыя…”
Завея
“Старыя дарогі, старыя муры…”
“Так важна, калі сонца вяртаецца…”
“У рымскай утульнай кавярні…”
“Храмы ідуць пад зямлю…”
Царкоўка-багоўка
“Як хочаш, убачыш рысы барочныя…”
3. Шэпты вады
Вельніца
Вушача
Дзіва
“Рака Дзіва — сарэбная нітка…”
Дзісёнка
Дзьвіна
Дрыса
Мнюта
Мнюта (2)
Нішча
Палата
Рака
Свольна
Сьвячанка
Ула
Медзазол
Шылаўскае азяро
Азяро Янова
“Дождж у лесе…”
Кола
“На сутоку паўночных рэк…”
“Правы бераг — каханьне…”
“Такая дзіўная вада ў незнаёмай ракі…”
“Вада ня ведае, куды яна цячэ…”
