Сфагнум

19.00 руб.

Памер: 130x200 мм

Вага: 390 г

Purchase

Няма на складзе

Проза Пераклады Кнігазбор (выдавецтва)Сэрыя "Бібліятэка Саюза беларускіх пісьменнікаў “Кнігарня пісьменніка”Марціновіч Віктар

Апісаньне

Раман / Пераклад Віталя Рыжкова. 2-е выданне. — Мінск: Кнігазбор, 2019. — 320 с. — (Бібліятэка Саюза беларускіх пісьменнікаў “Кнігарня пісьменніка”; выпуск 42).

ISBN 978-985-7207-95-4.

Трое маладых злачынцаў забіваюць падзельніка і губляюць чужыя грошы, якія цяпер давядзецца вяртаць любой цаной. Яны вырашаюць залегчы на дно ў маленькай вёсцы, ратуючыся адначасова ад крэдытораў і крымінальнага вышуку. І ўсё пайшло б паводле задумы, калі б не знешне паўмёртвая беларуская вёска з яе неўміручай паганскай містыкай, якая падказвае нечаканае развязанне праблемы. Героі за паўкроку ад шчаслівага фіналу, але ці не зарана глядзець у неба, калі пад нагамі — багна?

Пра кнігу

Раман пра побытавую магію, пра сэксі-красуняў, якія аказваюцца вядзьмачкамі, што забіраюць здароўе ў хлапцоў — пра ўсё тое паганства, з якім сутыкаешся на трэці дзень жыцця ў вёсцы… ("Наша Ніва", чытаць цалкам)

“Віця з Аўтаза” прадставіў новы раман (радыё “Свабода”)

ФРАГМЕНТ З КНІГІ Паглядзець

РАЗДЗЕЛ 1

Ціша стаяла такая, што хацелася выцягнуцца да хрусту ў спіне, прыўстаць на дыбачкі і гаркнуць з усёй сілы так, каб вёска прачнулася, каб загрымелі вёдры ў тых дварах, дзе яшчэ трымаюць скаціну, і каб бразнулі дзверы хатаў там, дзе скаціны даўно няма, але дзе ўсё яшчэ прачынаюцца шторанку — сустракаць новы беспрасветны старэчы дзень у надзеі, што ён не апошні. Каб развіднела як след, нарэшце. Надвор’е стаяла пахмурнае, усю ноч ліў дождж, аднак гэта не значыла, што праз якую гадзіну хмура ў нябёсах не растане, не выгляне сонца і не прыпячэ да млосці.

Выхухалеў вылез з машыны і нетаропка рушыў да крамы з пекным надпісам «Райспажыўкааперацыя». Сігналізацыя спрацавала ўначы; пакуль прачухаўся, пакуль завёў службовы «газік», пакуль даехаў з Глуска, дзе знаходзілася аддзяленне, сюды, у Малінава... — а зрэшты, куды спяшацца: сігналізацыя давала збой штомесяц, даўно яе трэба было дэмантаваць нахер: каму тут што красці? Старым? Мясцовай алкашні, што на нагах ледзь стаіць? Набліжаючыся, Выхухалеў адзначыў, што чырвоны плафон над уваходам напраўду міргае: гэта дзіўна, бо зазвычай сігналізацыя давала памылковы выклік, не запальваючы індыкатар, не прыходзячы ў прытомнасць. Ён паправіў на плячах аўтамат — зброя была не
зараджаная: з кулямі клопат, ды і працы папяровай куча. Але і з пустым аўтаматам Выхухалеў пачуваўся больш упэўнена.

Вось і дзверы: увайсці, адшукаць прылавак, залезці за касу, намацаць выключальнік і ехаць назад, дадрэмваць над сканвордам. Ужо й за ручку ўзяўся, як раптам заўважыў дзіўнае: закратаванае акно справа ад дзвярэй было разбітае. Ён прасунуў руку ў дзірку — ну, дакладна, можна спакойна дацягнуцца да замка з таго боку.

— Во народ! — раздражнёна сказаў Выхухалеў, і было незразумела, да каго адрасаваны дакор — да ананіма, што выбіў акно, каб узламаць краму, альбо да чалавека, які на акно ставіў краты, але не здагадаўся, што, высадзіўшы шыбу,
можна лёгка адчыніць дзверы побач.

Выхухалеў зазірнуў усярэдзіну. Падумалася, што асоба, якая ўчыніла крадзеж з узломам, яшчэ можа быць там. На імгненне Выхухалева апанавала паніка, якую на ягоным месцы адчуў бы цяпер і любы звычайны чалавек. Але страх хутка знік: ну як жа, ён — міліцыянт, а ўсярэдзіне можа быць толькі адзін з мясцовых абэлтухаў — Кабан, Сіма ці Васька Жабаед. Усе гэтыя персанажы выклікалі ў ім пачуццё гідлівай перавагі. Выхухалеў зрабіў яшчэ крок, апынуўшыся ў сенцах...

(канец фрагменту)

Водгукі

Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.

Раім паглядзець

Анёлы, чэрці і кабеты

Фрончак Зьбігнеў Уладзімеж

Апавяданьні, уключаныя ў зборнік знакамітага польскага пісьменьніка Зьбігнева Уладзімежа Фрончка "Анёлы, чэрці і кабеты", ненавязліва прымушаюць чытача думаць. Пра хуткаплыннае жыцьцё, пра сваю місію ў ім, пра каханьне і нянавісьць, пра добрае і нядобрае. Напісаныя па-майстэрску, зь цёплым польскім гумарам, ад якога хочацца ўсьміхацца, а часам і плакаць.

зьніжка

Рэвалюцыя (цвёрдая вокладка)

Марціновіч Віктар

Масква 2000-х. Горад, дзе віруюць ашаламляльныя грошы і пануюць стальныя норавы. Дзе чалавек існуе ў каардынатах падначалення і спакусы, дзе воля — гэта найчасцей воля да ўлады. Галоўны герой, выкладчык-эмігрант з Беларусі, патрапляе ў вір выпрабаванняў, якія вымушаюць яго нанова спасцігнуць тое, чаму адмова ад індывідуальнай свабоды ёсць такой салодкай. Гэты тэкст варта чытаць, каб адчуць і зразумець тыя энергіі, што стаялі за шмат якімі падзеямі на постсавецкай прасторы апошнія 30 гадоў.