Мама Му на арэлях
25.50 руб.
Памер: 230x290 мм
Вага: 410 г
Purchase
Няма на складзе
Апісаньне

ISBN 978-985-90452-8-8
"Звычайныя каровы пасвяцца на лузе. Адпачываюць, жуюць, вылупіўшы вочы. А потым яны ідуць у кароўнік, і там іх дояць. І яны гэтым задаволеныя", – мяркуе Крумкач. Але нашая няўрымслівая Мама Му трымаецца іншай думкі. Яна прагне адкрываць для сябе новыя і новыя далягляды. Гэтым разам ёй заманулася пагушкацца на арэлях. А што з гэтага атрымалася, чытайце ў кнізе.
© Jujja Wieslander, тэкст, 1993
© Sven Nordqvist, ілюстрацыі, 1993
© Rabén & Sjögren, 2019
© Надзя Кандрусевіч, пераклад на беларускую мову, 2019
© Выданне на беларускай мове. ІП Кандрусевіч Надзея, 2019
ФРАГМЕНТ З КНІГІ
— Ты ж карова, Мама Му, — сказаў ён. — Дзіўная, вядома, але карова. А каровы. Не. Гушкаюцца.
— Так, — адказала Мама Му. — Вельмі шкада, што каровы не гушкаюцца на арэлях.
— Шкада?! — закрычаў Крумкач. — КАР! Каровы пасвяцца на лузе. Адпачываюць, жуюць, вылупіўшы вочы. А потым яны ідуць у кароўнік, і там іх дояць. І яны гэтым задаволеныя.
— А ты быў бы задаволены, Крумкач? — запыталася Мама Му.
— Я — не! — абурыўся Крумкач. — Я ж Крумкач!
— Вось і я таксама не задаволеная, — сказала Мама Му...
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
А ці можна маме заблытацца, а тату стаміцца? Мама заснула, не папрасаваўшы табе кашульку? Тата забыў, што ты любіш чупа-чупсы, і не любіш, калі ён не ў гуморы? Што паробіш, мамы і таты – таксама людзі! І маюць свае правы ;) Права не быць ідэальнымі, памыляцца і стамляцца. Быць самімі сабой.
Гісторыя пра дыназаўра Джа, які збіраў дзівосныя рэчы: пёркі, ракавінкі, камяні. Яго родны востраў захапілі жорсткія монстры, якія занялі найлепшыя для жыцця мясціны і забаранілі памятаць пра мінулае. Аднак жа Джа паміж спакоем і змаганнем выбраў барацьбу, і ўрэшце захопнікам давялося хавацца па слізкіх норах.
Дзюнэ самая шчаслівая дзяўчынка на свеце. Асабліва калі яна ідзе ў школу. Як цудоўна ўсё пачынаецца! У Дзюнэ з’яўляецца сяброўка!
Але здараецца штосьці, чаго Дзюнэ не чакае. А пасля яшчэ і яшчэ…