Беларуская навуковая тэрміналёгія. У 4-х кнігах
18.20 BYN
Памер: 140x200 мм
Вага: 3200 г
Purchase
Няма на складзе
Апісаньне
Выданьне другое, стэрэатыпнае.
Кніга 1. — Менск, 2010. — 788 с.
Кніга 2. — Менск, 2010. — 832 с.
Кніга 3. — Менск, 2010. — 754 с.
Кніга 4. — Менск, 2010. — 734 с.
ISSN 1392-9682
Зыход мінулага стагоддзя паказаў, што ў беларускай гуманітарнай навуцы існуе пэўная легенда, звязаная з дзейнасцю “інбелкультаўскай” тэрміналагічнай камісіі 1920-х гадоў. Ахопленыя прагай стварэння беларускай тэрміналогіі, многія практычныя тэрмінолагі ў 1990-я ўзяліся рыхтаваць разнастайныя слоўнікі і… нечакана для сябе выявілі, што ў беларускай гісторыі ўжо быў выбух тэрміналагічнай актыўнасці, што многія тэрміны ў беларускай мове ўжо існуюць (прынамсі існавалі) і што гэтыя “старыя” тэрміны спакушаюць сваёй першапачатковай свежасцю і арыгінальнасцю.
(з прадмовы Сяргея Запрудскага, Кніга 1)
Даць дакладную і дасканалую тэрмінолёгію, якая-б у поўнай меры адпавядала навуковасьці і практычнасьці — справа нялёгкая, і Інстытут Навуковае Мовы лічыць, што ўдасканаліць сваю работу ён зможа толькі ў тым выпадку, калі на помач яму прыйдзе актыўная праца ўсіх зацікаўленых асоб і ўстаноў. Дзеля гэтага Інстытут Навуковае Мовы зварачаецца да ўсіх з просьбай надсылаць яму свае заўвагі і папраўкі.
(з Кнігі 2)
Слоўнік дапаўняўся, рэдагаваўся і зданы быў у друк тэрмінолёгічнай камісіяй яшчэ нацдэмаўскага складу. Вось чаму ў гэтым слоўніку ёсьць рад недакладнасьцяй у перакладзе расійскіх тэрмінаў на беларускую мову.
(з Кнігі 3)
Выпускаючы ў сьвет кожную тэрміналёгію, Галоўная Тэрмінолёгічная Комісія і далей зьбірае тэрмінолёгічны матар’ял,— народны і літаратурны, — каб у наступных выданьнях пашыраць і выпраўляць тое, што, на падставе новага матар’ялу, будзе вымагаць выправак і дадатку.
(з Кнігі 4)
Паглядзець апісаньне цалкам
Кніга 1. — Менск, 2010. — 788 с.
Кніга 2. — Менск, 2010. — 832 с.
Кніга 3. — Менск, 2010. — 754 с.
Кніга 4. — Менск, 2010. — 734 с.
ISSN 1392-9682
Зыход мінулага стагоддзя паказаў, што ў беларускай гуманітарнай навуцы існуе пэўная легенда, звязаная з дзейнасцю “інбелкультаўскай” тэрміналагічнай камісіі 1920-х гадоў. Ахопленыя прагай стварэння беларускай тэрміналогіі, многія практычныя тэрмінолагі ў 1990-я ўзяліся рыхтаваць разнастайныя слоўнікі і… нечакана для сябе выявілі, што ў беларускай гісторыі ўжо быў выбух тэрміналагічнай актыўнасці, што многія тэрміны ў беларускай мове ўжо існуюць (прынамсі існавалі) і што гэтыя “старыя” тэрміны спакушаюць сваёй першапачатковай свежасцю і арыгінальнасцю.
(з прадмовы Сяргея Запрудскага, Кніга 1)
Даць дакладную і дасканалую тэрмінолёгію, якая-б у поўнай меры адпавядала навуковасьці і практычнасьці — справа нялёгкая, і Інстытут Навуковае Мовы лічыць, што ўдасканаліць сваю работу ён зможа толькі ў тым выпадку, калі на помач яму прыйдзе актыўная праца ўсіх зацікаўленых асоб і ўстаноў. Дзеля гэтага Інстытут Навуковае Мовы зварачаецца да ўсіх з просьбай надсылаць яму свае заўвагі і папраўкі.
(з Кнігі 2)
Слоўнік дапаўняўся, рэдагаваўся і зданы быў у друк тэрмінолёгічнай камісіяй яшчэ нацдэмаўскага складу. Вось чаму ў гэтым слоўніку ёсьць рад недакладнасьцяй у перакладзе расійскіх тэрмінаў на беларускую мову.
(з Кнігі 3)
Выпускаючы ў сьвет кожную тэрміналёгію, Галоўная Тэрмінолёгічная Комісія і далей зьбірае тэрмінолёгічны матар’ял,— народны і літаратурны, — каб у наступных выданьнях пашыраць і выпраўляць тое, што, на падставе новага матар’ялу, будзе вымагаць выправак і дадатку.
(з Кнігі 4)
Паглядзець апісаньне цалкам
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
