Пра паэзію, сэкс, рэлігію і самаўсведамленне
Description
Пра паэзію, сэкс, рэлігію і самаўсведамленне = On Poetry, Sex, Religion and Self-Awareness / Алесь Анціпенка. – Мінск : Тэхналогія, 2024. – 63 с.ISBN 978-985-458-384-6
Гэтая кніга – пра феномен самаўсведамлення чалавека ў паэзіі, культуры, этыцы і рэлігіі.
Кандыдат філасофскіх навук Алесь Анціпенка даследуе феномен самаўсведамлення чалавека на падставе паэтычных твораў Максіма Багдановіча, Наталлі Арсенневай, Міхася Стральцова, Уладзіміра Арлова, а таксама працаў дацкага філосафа Сёрэна Кіркегара і тэкстаў Старога і Новага Запаветаў.
Кніга будзе цікавая навукоўцам, выкладчыкам, студэнтам філасофскіх і філалагічных спецыяльнасцяў, а таксама ўсім, каго хвалююць пытанні самаўсведамлення і развіцця, сучаснага стану філасофскай думкі.
ЗМЕСТ Паглядзець
ПРАДМОВАПаглядзець
ПАСЛЯСЛОЎЕ Паглядзець
Recommended Products
“Што ёсьць мысьленьнем”, “што азначае “верыць”, “што такое сьмерць і чаму мы яе так баімся”, “ці можна знайсьці ўнутры нас пляцоўку, зь якой яна не выглядала б такой жахлівай”, “што такое супрэматызм і загадкавыя квадраты Малевіча” — галоўныя пытаньні кнігі. Зьмест яе складаюць таксама пераклады клясычнага твору “Тао Тэ Чінг” вялікага кітайскага містыка Лао Цзы (VI ст. да н. Х.) і будыйскай Кхагавісана суты.
У сваёй кнізе «Esse homo», што можна перакласці з лаціны як «Вось ён, чалавек» (словы, нібыта прамоўленыя Понтыем Пілатам пра Ісуса Хрыста), нямецкі мысляр і літаратар Фрыдрых Ніцшэ (1844–1900) жорстка палемізуе супраць маралі, ідэалізму, душы, духу свабоды волі і нават Бога. Ён абвяшчае тут сваю мудрасць, якая ўключае ў сябе тэзу пра тое, што яна яшчэ ніколі не была знойдзеная, але яе заўсёды трэба шукаць. Кніга таксама ўяўляе сабою кароткі аўтарскі агляд яго найважнейшага творчага заробку.
Змешчанае ў кнізе эсэ сучаснага французскага філосафа Жака Дэрыды (нар. 15.07.1930 г.) прысвячаецца феномену негатыўнае тэалогіі і ў сувязі з ёй – праблема мовы, слова і імя. Прызначаецца ўсім, хто займаецца або цікавіцца філасофіяй ці вывучае яе.
Раман Інгардэн (1893–1970) – выбітны польскі філосаф, вучань Э. Гусэрля, вядомы сваімі працамі, значную частку якіх ён напісаў па-нямецку, у галіне фенаменалогіі, а таксама онталогіі і эстэтыкі. У апублікаванай у 1955 г. працы «Пра пераклады» ён дае фенаменалагічнае тлумачэнне сутнасці перакладу мастацкіх твораў і навуковых прац.
