Пра пераклады
More images
Click to enlarge
28.00 BYN
Size: 130x200 mm
Weight: 200 g
Purchase
Description
Пра пераклады / Раман Інгардэн ; пераклад з польскай Лявона Баршчэўскага. — Мінск: Раман Цымбераў, 2025. – 132 с. – (Галерэя чалавечай думкі).
ISBN 978-985-7334-69-8
Пераклад зроблены паводле выдання:
Ingarden, R. Z teorii języka i filozoficznych podstaw logiki. (Dziela filozoficzne, t. IX). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1972, str. 120–188.
На вокладцы выкарыстана гравюра Андрэя Фядорчанкі «Найлепшы сябар» (2004).
Раман Інгардэн (1893–1970) – выбітны польскі філосаф, вучань Э. Гусэрля, вядомы сваімі працамі, значную частку якіх ён напісаў па-нямецку, у галіне фенаменалогіі, а таксама онталогіі і эстэтыкі. У апублікаванай у 1955 г. працы «Пра пераклады» ён дае фенаменалагічнае тлумачэнне сутнасці перакладу мастацкіх твораў і навуковых прац.
I. Пра розніцу паміж перакладам мастацкага твора і перакладам навуковай працы.
Л. Баршчэўскі. Раман Інгардэн і яго погляды на сутнасць перакладу ў святле ідэй сучаснай лінгвістыкі тэксту.
ФРАГМЕНТ З КНІГІ Разгарнуць
ISBN 978-985-7334-69-8
Пераклад зроблены паводле выдання:
Ingarden, R. Z teorii języka i filozoficznych podstaw logiki. (Dziela filozoficzne, t. IX). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1972, str. 120–188.
На вокладцы выкарыстана гравюра Андрэя Фядорчанкі «Найлепшы сябар» (2004).
Раман Інгардэн (1893–1970) – выбітны польскі філосаф, вучань Э. Гусэрля, вядомы сваімі працамі, значную частку якіх ён напісаў па-нямецку, у галіне фенаменалогіі, а таксама онталогіі і эстэтыкі. У апублікаванай у 1955 г. працы «Пра пераклады» ён дае фенаменалагічнае тлумачэнне сутнасці перакладу мастацкіх твораў і навуковых прац.
ЗМЕСТ
I. Пра розніцу паміж перакладам мастацкага твора і перакладам навуковай працы.
II. Пра цяжкасці пры перакладзе тэкстаў класікаў філасофіі
Л. Баршчэўскі. Раман Інгардэн і яго погляды на сутнасць перакладу ў святле ідэй сучаснай лінгвістыкі тэксту.
Польска-беларускі гласар да працы
ФРАГМЕНТ З КНІГІ Разгарнуць
Products You May Like
Кандыдат філасофскіх навук Алесь Анціпенка даследуе феномен самаўсведамлення чалавека на падставе паэтычных твораў Максіма Багдановіча, Наталлі Арсенневай, Міхася Стральцова, Уладзіміра Арлова, а таксама працаў дацкага філосафа Сёрэна Кіркегара і тэкстаў Старога і Новага Запаветаў.
У сваёй кнізе «Esse homo», што можна перакласці з лаціны як «Вось ён, чалавек» (словы, нібыта прамоўленыя Понтыем Пілатам пра Ісуса Хрыста), нямецкі мысляр і літаратар Фрыдрых Ніцшэ (1844–1900) жорстка палемізуе супраць маралі, ідэалізму, душы, духу свабоды волі і нават Бога. Ён абвяшчае тут сваю мудрасць, якая ўключае ў сябе тэзу пра тое, што яна яшчэ ніколі не была знойдзеная, але яе заўсёды трэба шукаць. Кніга таксама ўяўляе сабою кароткі аўтарскі агляд яго найважнейшага творчага заробку.
Людвіг Вітгенштайн (1889–1951) — аўстрыйска-брытанскі філосаф, апублікаваўшы пры жыцці, па сутнасці, адзіную працу, «Логіка-філасофскі трактат», займеў вызначальны ўплыў на філасофскую думку XX ст., а найперш на філасофію неапазітывізму і дзейнасць т. зв. Венскага гуртка. Прадмова знакамітага логіка, матэматыка і філосафа Бертрана Расала да першага выдання гэтай працы публікуецца тут у якасці пасляслоўя.
