Вуліца добрай надзеі
9.50 руб.
Size: 130x200 mm
Weight: 320 g
Purchase
out of stock
Description
Апавяданні. — Мінск: Медысонт, 2010. — 304 с. — (Бібліятэка Саюза беларускіх пісьменнікаў “Кнігарня пісьменніка”; выпуск 7).ISBN 978-985-6887-80-5
Кніга прозы Міхася Андрасюка (беларускага пісьменніка з Польшчы) знаёміць з мінуўшчынаю і сучаснасцю каларытных герояў белавежскіх вёсак і мястэчак. Апавяданням уласцівыя метафарычнасць стылю, ласкавая іронія і псіхалагічны лірызм.
Міхась Андрасюк — беларускі журналіст і пісьменьнік — госьць Café Europa на радыё “Свабода”.
Міхась Андрасюк пра сябе.
Я нарадзіўся ў беластоцкім мястэчку Гайнаўка 2 снежня 1959 года. За Войнаўкай стаяла мяжа, а за мяжой — рускія. Яны і прынеслі гэтую мяжу ў 1944-м дзесьці з-пад Стаўбцоў. І калі б, прайшоўшы сотні кіламетраў, тузанулі чырвона-зялёныя слупы яшчэ 1500 метраў на захад, я нарадзіўся б хутчэй у Камянцы. Але не тузанулі, і я пайшоў у польскую школу, дзе вывучыў польскую мову, і ад яе ў маёй беларушчыне назаўсёды застаўся акцэнт.
За паўстагоддзя здаралася мне працаваць настаўнікам, каменячосам, радыё-журналістам — і час ад часу нядрэнна жыць, нічога не рабіўшы. Бо ці можна назваць працай, напрыклад, напісанне кніжак? Бо паралельна з усім астатнім здарыліся мне тры кніжкі прозы. На беларускай мове з польскім акцэнтам.
ЗМЕСТ Паглядзець змест цалкам
Products You May Like
Кніга “Пад крыжам” улучае аповесць пра вялікага беларускага мастака-пейзажыста Фердынанда Рушчыца “Зямля Фердынанда”, навелы пра выдатных сучасных пейзажыстаў Марыю ды Міколу Ісаёнкаў, Антона Вырву і развітальнае апавяданне са зніклай у чарнобыльскай бядзе вёскай Лімень на Магілёўшчыне, якая па-ранейшаму жыве ў памяці і сэрцы пісьменніка.
Драматычны аповед пра падзеі, звязаныя са смерцю і пахаваннем жонкі Яна Рознэра Зоры. Гэта высокастылёвы суплёт успамінаў і рэфлексій аўтара, у якім крытычна адлюстроўваецца таталітарызм эпохі “нармалізацыі”, ствараецца шэраг партрэтаў тагачасных постацяў славацкай культуры і палітыкі.
У сусвеце, дзе некалькі краін аб’ядналіся ў звышдзяржаву, пануе ідэалогія адзінай культуры. Адмысловая арганізацыя «С.О.Н.» займаецца знішчэннем помнікаў самабытных культур, каб змяніць гісторыю. Аднак тыя, хто сутыкаецца са згубленай
мовай сваёй краіны, пераходзяць на яе і становяцца носьбітамі звышздольнасцяў. Нібы мова здольная змяніць генетычны код. У Мінску такія людзі стварылі падпольнае аб’яднанне «Лабірынт», каб ратаваць спадчыну беларусаў ад сістэмы з дапамогай уласных здольнасцяў. Але ці праўда выклікае забытая мова мутацыі, а не нешта яшчэ? Ці не блукае ў Лабірынце шпіён? І што рабіць, калі блізіцца ноч і «С.О.Н.» ахоплівае розум?
