Вяселле
15.00 руб.
Size: 130x200 mm
Weight: 280 g
Purchase
out of stock
Description
Драмы / Пераклад з польскай Лявона Баршчэўскага. – Мінск: Зміцер Колас, 2014. – 208 с.ISBN 978-985-6992-40-0.
Пераклад зроблены паводле выдання: Wyśpiański, Stanisław. Dramaty. T. 1. Wydawnictwo Literackie, Kraków, 1970. 452 s.
У кнігу ўвайшлі дзве найбольш вядомыя драмы польскага паэта, драматурга і мастака Станіслава Выспяньскага (1869—1907) — “Вяселле” і “Варшавянка”.
Самы вядомы літаратурны твор С. Выспяньскага — драма “Вяселле” (1901), дзе аўтар ставіць пытанні нацыянальна-дзяржаўнага адраджэння адзінай Польшчы, знаходжання супольнага погляду на сучаснасць і будучыню палякаў рознымі слаямі тагачаснага грамадства — шляхтай, сялянствам, “разначыннай” інтэлігенцыяй. Пры гэтым драматург надае нацыянальнаму гістарычнаму матэрыялу ўніверсальны сэнс, метафізічнае вымярэнне ці, наадварот, глядзіць на сусветную гісторыю і агульнаеўрапейскія міфы праз прызму польскіх праблем.
У некаторы’ крыніцах “Вяселле” называюць найлепшым творам польскай драматургіі ХХ ст.
(Паводле Вікіпедыі)
ЗМЕСТ
Варшавянка
Вяселле
Лявон Баршчэўскі. Антырамантычныя драмы Станіслава Выспяньскага
Каментары
Пра аўтара
Станіслаў Выспяньскі — польскі паэт, драматург, жывапісец.
Аўтар серыі сімвалічных нацыянальных драм, прасякнутых мастацкай філасофіяй руху “Маладая Польшча”. Шырока вядомыя яго п'есы: “Варшавянка” (1898), “Мелеагр” (1899), “Праклён” (1900), “Вызваленне” (1903), “Лістападаўская ноч” (1908), “Вяртанне Адысея” (1917).
ПАСЛЯСЛОЎЕ Паглядзець
Products You May Like
Вешаваная драма «Баладына» выдатнага польскага драматурга і паэта-рамантыка Юльюша Славацкага (1809-1849) належыць да самых значных у яго творчым даробку. Выкарыстоўваючы матывы нацыянальнага фальклору, а таксама дасягненні шэкспіраўскай драмы і тагачаснага французскага тэатра, творца закранае праблемы ўзаемадачыненняў Дабра і Зла ў гістарычным часе і ў Вечнасці. Твор першыню публікуецца ў перакладзе на беларускую мову.
Бертальт Брэхт (1898-1956) – нямецкі драматург і паэт, стваральнік «эпічнага тэатра», чалавек, які ўсё сваё жыццё мусіў рабіць выбар паміж рознымі таталітарнымі ідэалогіямі і, як мог, супрацьстаяў кожнай з іх. Драма «Узлёт Артура Уі, які можна было спыніць» (1941) не толькі паказвае тэхналогію заваявання ўлады гітлераўскім і да яго падобнымі рэжымамі, але і ставіць вечнае пытанне: ці можа палітыка наогул быць маральнай?
Мастацкі свет знакамітай п'есы «Пігмаліён» Джорджа Бернарда Шоў (1856–1950), англійска-ірландскага драматурга, лаўрэата Нобелеўскай прэміі, сатканы з парадоксаў і неверагодных метамарфоз. Простыя ісціны ён даказвае «ад адваротнага», пераказваючы сюжэт вядомага старагрэцкага міфа «навыварат»... У адрозненне ад вядомых нашаму масаваму чытачу рускіх перакладаў п'есы, гэты пераклад зроблены паводле поўнага англійскага выдання, з захаваннем аўтарскіх прадмовы, паслямоўя і ўставак.
