Газеты “Бацькаўшчына” і “Беларус”. Выбранае

няма водгукаў

23.00 BYN

Памер: 145x200 мм

Вага: 860 г

Purchase

Няма на складзе

Гісторыя Кнігазбор (выдавецтва)Сэрыя "Бібліятэка Бацькаўшчыны"Спадчына: агледзіны

Апісаньне

Газеты “Бацькаўшчына” і “Беларус”. Выбранае : Да 70-годдзя газеты “Беларус” (1950–2020) / укладанне, падрыхтоўка тэкстаў, суправаджальныя тэксты, агульнае рэдагаванне, каментары, біяграфічны даведнік Наталлі Гардзіенкі, Лявона Юрэвіча. — Мінск : Кнігазбор, 2019. — 616 с. — (Бібліятэка Бацькаўшчыны ; кніга 39 ; Спадчына : агледзіны).

ISBN 978-985-7207-86-2.

Чацвёртая кніга ў падсерыі “Спадчына: агледзіны” серыі “Бібліятэка Бацькаўшчыны” прысвечаная дзвюм найбуйнейшым беларускім эміграцыйным перыёдыкам — газетам “Бацькаўшчына” і “Беларус”. Яны аб’ядноўвалі раскіданых па розных краінах суродзічаў, але, галоўнае, фармавалі і фармулявалі супольнае бачанне нацыянальнага мінулага і сучаснасці. Многія артыкулы, успаміны, развагі, інтэрв’ю, змешчаныя на іх старонках, важныя і актуальныя да сёння. Невялікая частка тэкстаў уключаная ў гэтую анталогію, якая мае паспрыяць пашырэнню цікавасці не толькі да згаданых выданняў, але і ўвогуле да нацыянальнай карціны свету ва ўспрыманні эміграцыі.

                Беларусь — гэта значыць найперш — змаганьне.
                Змаганьне — гэта значыць найперш — за Беларусь.
                У гэтым фактычна і ёсьць самыя пачаткі, самыя
                асновы, сказаць бы “азы”, як казалі калісь у нас,
                вучачыся царкоўна-славянскае граматы-азбукі,
                “азы” беларускае нацыянальнае сьведамасьці.
                                                                                Антон Адамовіч

                Але ёсьць глыбейшая прычына нашых наяўных
                 бедаў — прычына, што папяраджае ўсе іншыя, а якая
                ў мінулым не дазволіла нам сабрацца зь сіламі, каб
                ськінуць зь сябе ярмо няволі. Тэй прычынай ёсьць
                нябачная навонкі духовая няволя, у зрадным павуціньні,
                якое шмат хто з нас затраціў шлях да шчасьця
                й свабоды.
                                                                                Пётра Манькоўскі

ПРА КНІГУ

Мюнхенская "Бацькаўшчына" і нью-ёркскі "Беларус": кніга пра дзве легенды беларускай эміграцыі

Газеты “Бацькаўшчына” і “Беларус”: Дзве душы — адзін лёс (Ганна Севярынец, BUDZMA.BY)

ЗМЕСТ Паглядзець

ФРАГМЕНТ З КНІГІ Паглядзець

З артыкулу “Аб прызнаньні беларускае нацыянальнасьці ў Францыі”

…Фактычна, змаганьне Беларусаў у Францыі за прызнаньне свае нацыянальнасьці пачалося ў канцы 1930 году, ад часу паўстаньня “Хаўрусу”.

“Хаўрус”, зарэгістраваны ў прэфэктуры як беларуская культурна-асьветная арганізацыя з пяцьма аддзеламі на правінцыі, лікам каля 300 сяброў, хутка ўвайшоў у каалізію з францускай адміністрацыяй у трактаваньні нацыянальнасьці сваіх сяброў.

Згодна з францускай (як, зрэшты, і іншых эўрапэйскіх дзяржаваў) канцэпцыяй, паняцьце нацыянальнасьці поўнасьцяй пакрываецца з паняцьцем дзяржаўнае прыналежнасьці. Адсюль: які пашпарт — такая й нацыянальнасьць. Выняткам, праўда, зьяўляліся асобы безьдзяржаўныя (апатрыды), але права на безьдзяржаўнасьць прызнавалася толькі расейскай, армянскай і пазьней гішпанскай эміграцыям як эміграцыям масавым. Дзеля адрозьненьня кажнага з гэтых безьдзяржаўных грамадзян да акрэсьленьня “апатрыд” дадавалася акрэсьленьне паходжаньня (орыжын 603 ): паходжаньня расейскага, паходжаньня армянскага й г. д.

Беларуская эміграцыя ў сваёй масе (каля 80 %) прыехала ў Францыю з польскімі пашпартамі, рэшта — з латыскімі, летувіскімі і інш.

Таму нацыянальнасьць Беларусаў азначалася ў дакумэнтах, выдаваных ім францускай адміністрацыяй, паводля іхных пашпартоў.

Нязначная колькасьць нашых “безьдзяржаўных” запісвалася “расейскага паходжаньня”.

З паяўленьнем “Хаўрусу” пачалі часамі здарацца й кур’ёзныя рэчы. Скажам, якісь аддзел ці цэнтраля ладзяць баль, спэктакль ці мітынг (а такія рабіліся досыць часта), падае ў паліцыю прозьвішчы асобаў, адказных за парадак гэтае імпрэзы — зразумела, кагосьці ізь сяброў свае арганізацыі. І вось атрымоўваецца часамі: антыпольскім мітынгам кіруе Паляк. Быў адзін выпадак, калі на адным з такіх мітынгаў Беларусы пабіліся з Палякамі. Фармальна-ж, паводля рапартаў паліцыі, пабіліся Палякі з Палякамі з-за Беларусаў пры поўнай адсутнасьці апошніх…

(канец фрагменту)

Водгукі

Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.

Раім паглядзець

Старапруская тэакратыя

Кніга факусуецца на ранняй гісторыі аднаго з найбольш загадкавых балцкіх народаў – прусаў, якія ў сваім краі перш былі анямечаныя і страцілі мову, а тады іх нямецкамоўных нашчадкаў і зусім прагналі. Дзяржаўная тэакратыя на чале з кіраўніком – вярхоўным жрацом Крыве-Крывейтам ды яго памочнікамі жрацамі-вайдзіламі, а таксама яе перадгісторыя ды паслягісторыя – пад увагай у гэтай кнізе, зборніку рэлігіязнаўча-гістарычных артыкулаў.

Няпольская Польшча

Камусэла Томаш

У кнізе разглядаюцца гістарычныя пераемнасці і пярэрвы паміж даўняй Рэччу Паспалітай, міжваеннай Польшчай, Польскай Народнай Рэспублікай і сучаснай Польшчай. Як даводзіць аўтар, хоць у палітыцы памяці сённяшняя польская дзяржава падаецца натуральнай пераемніцай міжваеннай Польшчы як “другой рэспублікі” і даўняй Рэчы Паспалітай як “першай рэспублікі”, у рэальнасці яна ўвасабляе пераемніцу ПНР. Парадаксальна, але з перспектывы той польскасці, якая характарызавала даўнюю Рэч Паспалітую ў праўным, сацыяльным, культурным, этнічным і палітычным сэнсе, сённяшняя Польшча хутчэй не польская.

зьніжка

Беларусы ў ЗША

Кіпель Вітаўт

У кнізе беларускага эміграцыйнага дасьледніка Вітаўта Кіпеля ўсебакова разглядаецца гісторыя й сеньняшні дзень беларускае дыяспары ў Злучаных Штатах Амэрыкі, паказваецца яе роля ў амэрыканскім жыцьці й неадлучанасьць ад беларускае нацыі й культуры.