Ні на небе, ні на зямлі
13.30 BYN
Памер: 205x260 мм
Вага: 790 г
Purchase
Няма на складзе
Апісаньне
Казкі славянскіх народаў / Укладальнік Іван Чарота; Мастак Галіна Іванова. — Мінск: Выдавецкі дом “Звязда”, 2013. — 208 с.: іл. Цвёрдая вокладка.
ISBN 978-985-7059-79-9.
“Ні на небе,ні на зямлі” — зборнік, у якім сабраныя ўзоры казачнай творчасці ўсяго славянскага свету. Кніга разлічаная як на дзяцей, гэтак і на дарослых чытачоў.
Дагэтуль аналагічнага выдання на беларускай мове не было.
“Мы, беларусы, не бязродныя. А як народ маем родзічаў, сваякоў. Глыбокі і трывалы радавод нас яднае-родніць з іншымі славянамі. І пашана да гэтай роднасці павінна не толькі захоўвацца, але і перадавацца з пакалення ў пакаленне, бо інакш мы перастанем усведамляць, што род наш старажытны, вялікі і слаўны…”
(Іван Чарота, “Запрашэнне ў казачны свет славян”)
ЗМЕСТ Паглядзець
Фрагмент з кнігі Паглядзець
ISBN 978-985-7059-79-9.
“Ні на небе,ні на зямлі” — зборнік, у якім сабраныя ўзоры казачнай творчасці ўсяго славянскага свету. Кніга разлічаная як на дзяцей, гэтак і на дарослых чытачоў.
Дагэтуль аналагічнага выдання на беларускай мове не было.
“Мы, беларусы, не бязродныя. А як народ маем родзічаў, сваякоў. Глыбокі і трывалы радавод нас яднае-родніць з іншымі славянамі. І пашана да гэтай роднасці павінна не толькі захоўвацца, але і перадавацца з пакалення ў пакаленне, бо інакш мы перастанем усведамляць, што род наш старажытны, вялікі і слаўны…”
(Іван Чарота, “Запрашэнне ў казачны свет славян”)
ЗМЕСТ Паглядзець
Фрагмент з кнігі Паглядзець
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
Поўня ўзышла на чорнае неба, яе халодныя прамяні асвячалі пакой, падаючы праз акно. Голасна брахаў суседскі сабака. Я доўга не мог заснуць, таму пэўны час проста ляжаў пад коўдрай і паглядаў у акно. Узгадаў, як мая бабуля вучыла мяне малога, што перад сном у акно глядзець нельга, бо нячыстая можа налякаць. Зразумела, што я, малы хлапчук цікаўны да ўсяго, не мог яе паслухаць. Акно было для мяне нібы дзвярыма ў іншы свет, я падоўгу ўглядаўся ў неба, на якім танчылі халодныя зоры, нават намагаўся іх лічыць. Тады ж бабуля пачынала пужаць мяне «бабамі цыцохамі» і распавядаць мне чарговую байку.
Жанр гэтай эксперыментальнай прозы балансуе на мяжы мастацкага апавядання і эсэістыкі. А сам тэкст — гэта іранічная сумесь бессэнсоўных лозунгаў, распаўсюджаных перакананняў і стэрэатыпаў, знакаў і канцэпцый. ХХ стагоддзе паўстае перад чытачом не як паслядоўнасць гістарычных падзей, а як набор фактаў — хаатычных, на першы погляд, але на самай справе старанна падабраных, каб стварыць вобраз мінулага, які западае ў памяць, падахвочвае да разважанняў і пераасэнсаванняў.
За аснову сюжэта графічнага рамана «53 тралейбус» былі ўзяты апавяданні Ўладзіміра Рабіновіча з кнігі "Рабіновіч, як табе не сорамна", вольны пераказ неапублікаваных мемуараў адваката Айзіка Ленчнара, гарадская легенда пра тры танкі і іншыя гісторыі. Любое супадзенне з рэальнасцю аўтар лічыць сваёй заслугай.
