Гісторыя беларускай музычнай культуры XIX—XX стст.
8.50 BYN
Памер: 145x215 мм
Вага: 450 г
Purchase
Няма на складзе
Апісаньне
Мінск: Харвест, 2012. — 336 с.: іл. — (Неизвестная история). Цвёрдая вокладка.ISBN 978-985-18-0772-3
Кніга прысвечаная асноўным падзеям і тэндэнцыям развіцця беларускага музычнага мастацтва XIX—XX стст. Некаторыя тэмы ўпершыню ўздымаюцца ў беларускай музычнай літаратуры, многія крыніцы ўпершыню ўведзеныя ў навуковы ўжытак. Гэтая кніга — другая частка даследавання З. Сасноўскага, першая — “Гісторыя беларускай музычнай культуры: Ад старажытнасці да канца ХVІІІ ст.” — пабачыла свет у 2010 г.
ЗМЕСТ Паглядзець змест цалкам
ПРАДМОВА Паглядзець прадмову цалкам
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
Пад адной вокладкай сабраныя эсэ Вольгі Бабковай па гісторыі штодзённасці Вялікага Княства Літоўскага XVI—XVII стст. Аўтарка не імкнецца вытлумачыць жыццё людзей познага Сярэдневечча і пачатку Новага часу, адно спрабуе адчуць тагачасныя колеры і смакі. Шматгадовая праца са старажытнымі рукапіснымі дакументамі дала магчымасць аўтарцы адгукнуцца ўласным голасам на «экзістэнцыяльнае рэха», якое паўстала паміж часам цяперашнім і часам мінулым.
зьніжка
У кнізе прафесараў Крысціны Хайніцкай і Гэнрыка Альшэўскага даецца агульны агляд развіцця палітычнай і праўнай думкі ад часоў Старажытнага Ўсходу да пачатку ХХІ ст.
Кніга складаецца з найважнейшых даследчых працаў эміграцыйнага навукоўца, шматгадовага старшыні Беларускага інстытута навукі і мастацтва (Нью-Ёрк) Вітаўта Тумаша (1910–1998). Артыкулы прысвечаныя пытанням этнагенэзу і культурнага развіцця беларусаў, жыццю і дзейнасці Францыска Скарыны ды кніжнай культуры Беларусі. Сваімі скарыназнаўчымі працамі Вітаўт Тумаш шмат у чым апярэджваў метрапольных даследчыкаў.

ХІХ і ХХ стагоддзі — драматычны перыяд у гісторыі беларускага мастацтва: паступовы разрыў з польскай культурай (у шчыльным кантакце з якой нашая музыка развівалася на працягу чатырох стагоддзяў), шырокае ўзаемадзеянне з рускім мастацтвам, новая нацыянальная ідэя (беларуская), уваходжанне ў гістарычна новы тып дзяржавы (СССР), дзве сусветныя вайны, выкарыстанне музычнага мастацтва ў ідэалагічных войнах, з’яўленне новых сродкаў масавай інфармацыі і віртуальнага мастацтва ды шмат іншага.
Некаторыя раздзелы кнігі прысвечаныя тэмам, слаба раскрытым у беларускіх даследаваннях: кантакты на беларускай зямлі польскіх і расійскіх оперных выканаўцаў, музычная творчасць беларускай інтэлігенцыі ХІХ ст., экспансія новых інструментаў у народную культуру (гармонік, балалайка, мандаліна, гітара і інш.), музычнае жыццё акупаванага Мінска ў 1941—1944 гадах, гісторыя музычнага мастацтва беларускай эміграцыі і інш.
Некалькі важных тэмаў гісторыі беларускай музыкі наўмысна не разглядаюцца ў дадзенай кнізе. Па-першае, гэта акадэмічнае інструментальнае выканальніцтва другой паловы ХХ ст., якое атрымала заслужанае прызнанне ва ўсім свеце — беларускія выканальніцкія школы на такіх інструментах, як цымбалы, флейта, фартэпіяна, скрыпка, віяланчэль, баян, акардэон, гітара, арган і інш. Такая велізарная тэма патрабуе адмысловага асвятлення і не можа быць паўнавартасна раскрытая ў межах дадзенага сціплага па аб’ёме выдання.
Па-другое, не разглядаецца стан папулярнай беларускай музыкі канца ХХ — пачатку ХХІ ст. На гэта ёсць шэраг прычынаў. Беларуская поп-музыка культывуе поўную мастацкую беспрынцыповасць. Беларускі сучасны джаз заслугоўвае шчырай павагі, але нягледзячы на творчасць выдатных майстроў, не знаходзіць масавага слухача з-за слабой музычнай падрыхтаванасці беларускай публікі. Рок-музыка Беларусі на цяперашнім этапе развіваецца ва ўмовах падпольнага вальнадумства, бо галоўныя рок-каманды не маюць выхаду да СМІ. Беларуская “метал-сцэна” вылучаецца толькі некалькімі гуртамі, здольнымі да смелых эксперыментаў.











