Дзеткам

Кнігі

Калядны падарунак

Коміксы

Часопісы і альманахі

Казкі

Аўдыёкнігі

Выдавецтвы

Календары

Музыка

Рознае

Аўтары

Бювар
1.40 руб.
Памер: 145x200 мм
Вага: 180 г

Purchase

Няма на складзе
Выдавец Логвінаў ІгарРадыёла-ПлюсПрозаПубліцыстыкаЭсэістыкаСіўчыкаў Уладзімір

Апісаньне

Маналогі і дыялогі. – Мінск: Радыёла-плюс, Выдавец І. П. Логвінаў, 2009. – 124 с.: іл.

ISBN 978-985-448-100-5 (Радыёла-плюс)
ISBN 978-985-6901-35-8 (Выдавец İ. П. Логвінаў)

У гэтай кнізе, як у бювары – папцы для захоўваньня паштовай паперы, канвертаў і карэспандэнцыі, сабраны эсэ, гутаркі і падарожныя нататкі. Але куды б ні прыводзілі ўспаміны і вандроўныя дарогі – пра ўсё празаік умее сказаць сьвежа і ўдумліва, ствараючы тонкі псіхалагічны малюнак сітуацыі. Адрасуецца аматарам прыгожага пісьменства, а найперш прыхільнікам "літаратуры факту".

ЗЬМЕСТ

Загадка Вінцэнта Эсэ

Мюнхгаўзенаў камень, або Пілігрымка ў Крывію Падарожныя нататкі

"Жодзіну патрэбны помнік Багуславу Радзівілу..." Размова ў студыі

"Я шчасьлівы чалавек..." Гутарка з амбасадарам

Літаратура творыць жыцьцё Пасьляслоўе П. Васючэнкі

Біябібліяграфічная даведка

Водгукі

Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.

Раім паглядзець

Лангерава Жо
Напісаны ў бліскучым літаратурным стылі аўтабіяграфічны раман Жо Лангеравай (1912—1990) распавядае пра няпросты лёс, які выпаў на долю аўтаркі: ад поўных наіўнымі надзеямі даваенных гадоў да цяжкіх часоў эміграцыі ў ЗША падчас фашысцкае акупацыі, не меней жорсткага перыяду пасля вяртання ў сталінізаваную Чэхаславакію.
«Эда Сноры Стурлусана», вядомая яшчэ як «Празаічная Эда» і «Ма­лодшая Эда», — не толькі падручнік для маладых скальдаў, але і адна з галоўных крыніцаў нашых ведаў пра міфы старажытнай Скан­дынавіі. Кніга змяшчае чатыры класічныя раздзелы і два некананічныя і, тым самым, з’яўляецца найбольш поўным з існых пера­кладаў на сучасныя мовы. У дадатак зборнік утрымлівае неабходныя каментары да празаічнага тэксту і тлумачэнні ўсіх кенінгаў у паэтычных устаўках.
Дзед Янкель
Поўня ўзышла на чорнае неба, яе халодныя прамяні асвячалі пакой, падаючы праз акно. Голасна брахаў суседскі сабака. Я доўга не мог заснуць, таму пэўны час проста ляжаў пад коўдрай і паглядаў у акно. Узгадаў, як мая бабуля вучыла мяне малога, што перад сном у акно глядзець нельга, бо нячыстая можа налякаць. Зразумела, што я, малы хлапчук цікаўны да ўсяго, не мог яе паслухаць. Акно было для мяне нібы дзвярыма ў іншы свет, я падоўгу ўглядаўся ў неба, на якім танчылі халодныя зоры, нават намагаўся іх лічыць. Тады ж бабуля пачынала пужаць мяне «бабамі цыцохамі» і распавядаць мне чарговую байку.