Аповед пра Шакунталу
More images
Click to enlarge
19.90 BYN
Size: 145x215 mm
Weight: 320 g
Purchase
out of stock
Description
Аповед пра Шакунталу, як ён расказаны ў Першай Кнізе сьвятой Магабгараты ды ў п’есе вялікага паэта Калідасы “Шакунтала пазнаная” / пераклад з санскрыту Ігара Кулікова. — Мінск : А. М. Янушкевіч, 2018. — 218 с.
ISBN 978-985-7165-72-8.
Паданьне пра Шакунталу займае важнае месца ў індыйскай літаратуры. Менавіта паводле яе сына Бгараты Індыя была яшчэ ў старажытнасьці названая Bhārata, ці “Зямля Бгараты”. Цяпер гэта адна з афіцыйных назваў краіны. У гэтай кнізе зьмешчаныя два пераклады: першы — арыгінальны аповед пра Шакунталу з Магабгараты; другі — яго апрацоўка ў выглядзе п’есы “Шакунтала пазнаная”, створаная найвялікшым санскрыцкім паэтам Калідасам.
Шакунтала была дачкой знакамітага мудраца Вішвамітры й нябёснай дзевы Мэнакі, якая кінула сваё дзіця ў лесе неўзабаве па нараджэньні. Дзяўчынку знайшоў і вырасьціў вялікі пустэльнік Канва – сын Кашйапы, айца багоў. Гэты аповед расказвае пра сустрэчу й шлюб Шакунталы з князем Душйантам ды нараджэньне іх сына Бгараты, якому было наканавана стаць валадаром усяе зямлі. Менавіта паводле яго Індыя стала называцца Bhãrata, што цяпер зьяўляецца адной з афіцыйных назваў краіны.
Асаблівасьцю гэтага перакладу, зробленага паэтам Ігарам Куліковым, ёсьць спроба захаваць арыгінальныя паэтычныя памеры й выснаваць для іх беларускія адпаведнікі. Пераклад таксама зьмяшчае шэраг наватвораў, якія пакліканыя дакладней перадаць сэнсавыя нюансы арыгіналу.
ISBN 978-985-7165-72-8.
Паданьне пра Шакунталу займае важнае месца ў індыйскай літаратуры. Менавіта паводле яе сына Бгараты Індыя была яшчэ ў старажытнасьці названая Bhārata, ці “Зямля Бгараты”. Цяпер гэта адна з афіцыйных назваў краіны. У гэтай кнізе зьмешчаныя два пераклады: першы — арыгінальны аповед пра Шакунталу з Магабгараты; другі — яго апрацоўка ў выглядзе п’есы “Шакунтала пазнаная”, створаная найвялікшым санскрыцкім паэтам Калідасам.
“Аповед пра Шакунталу” – адна з самых папулярных устаўных гісторый (upãkhyãna-) у Магабгараце. Гэтая кніга зьмяшчае ня толькі арыгінальнае паданьне, але і яго драматургічную адаптацыю – п’есу “Шакунтала пазнаная” найславутага санскрыцкага паэта Калідасы (≈ 4–5 стст. н. э.), якая справядліва ўважаецца шэдэўрам індыйскага клясычнага тэатру.
Шакунтала была дачкой знакамітага мудраца Вішвамітры й нябёснай дзевы Мэнакі, якая кінула сваё дзіця ў лесе неўзабаве па нараджэньні. Дзяўчынку знайшоў і вырасьціў вялікі пустэльнік Канва – сын Кашйапы, айца багоў. Гэты аповед расказвае пра сустрэчу й шлюб Шакунталы з князем Душйантам ды нараджэньне іх сына Бгараты, якому было наканавана стаць валадаром усяе зямлі. Менавіта паводле яго Індыя стала называцца Bhãrata, што цяпер зьяўляецца адной з афіцыйных назваў краіны.
Асаблівасьцю гэтага перакладу, зробленага паэтам Ігарам Куліковым, ёсьць спроба захаваць арыгінальныя паэтычныя памеры й выснаваць для іх беларускія адпаведнікі. Пераклад таксама зьмяшчае шэраг наватвораў, якія пакліканыя дакладней перадаць сэнсавыя нюансы арыгіналу.
Products You May Like
“Запрашэнне” — дэбютны паэтычны зборнік Ніны Лістоты. Яе вершы даюць надзею і натхненне кожнаму, у ix адчуваецца юнацкі давер будучыні. Гэтая кніга прапануе сустрэць разам світанне на даху шматпавярховіка — як у аднайменным вершы. Гэта — запрашэнне адчуць той свет, які прыдумала паэтка.
Сэсар Вальеха (1892–1938) нарадзіўся і гадаваўся ў Перу, пісаў на іспанскай мове. Значную частку жыцця правёў у Парыжы, што не перашкодзіла яму зрабіцца адным з самых знакамітых лацінаамерыканскіх паэтаў ХХ стагоддзя.
У эпісталярнай паэме Марыі Мартысевіч апісваецца гісторыя каханьня, якая мела месца невядома калі і невядома дзе. Але яно і няважна, бо “Сарматыя” — гэта таксама гісторыя пра тое, што звычайна здараецца з людзьмі, якія наважыліся быць не такімі, як усе, у любыя часы і ў любой краіне. Сарматы — напаўміфічныя качэўнікі, апісаныя яшчэ Герадотам. Іх плямёны засялялі Паўночнае Прычарнамор’е ў III–IV ст. н. э. Праз тузін стагодзьдзяў ад іх пачала весьці свой род шляхта Вялікага Княства Літоўскага і Рэчы Паспалітай, адмяжоўваючыся такім чынам ад сялянскага саслоўя. Аўтарка паэмы спрабуе пачуць водгульле гэтага “старога добрага шляхецкага сарматызму” ў Беларусі XXI стагодзьдзя.
