Home
> Кнігі
> Non fiction
> Крытыка
Відымусы
7.50 руб.
Size: 130x200 mm
Weight: 240 g
×
Create new wish list:
Added to wish list. Display..
Removed from wish list
Purchase
out of stock
Description
Пад рэдакцыяй Наталлі Гардзіенкі, прадмова Ганна Кісліцына. — Мінск: Лімарыус, 2015. — 180 с.ISBN 978-985-6968-43-6.
“Відымусы” нью-ёрскага архівіста Лявона Юрэвіча, паводле словаў Ганны Кісліцынай, ўяўляюць з сябе новы жанр для беларускай літаратуры і літаратуразнаўства, хоць і называюцца старым словам у значэнні "копіі, выпіскі". Кніга складаецца з невялікіх выпісаў-цытатаў з апублікаваных і неапублікаваных дакументаў, часам з аўтарскімі каментарамі. Запісы прысвечаныя літаратуры, гісторыі, штодзённасці, як эміграцыйнай, гэтак і метрапольнай беларускай.
Пра кнігу Паглядзець
"Відымусы" — такое сабе сола на ундэрвудзе, аднак заснаванае на архіўных дакумэнтах беларускіх эмігрантаў. А дакумэнт, як вядома, крыніца паважная і надзейная. Таму з кнігі можна наўпрост даведацца:
а) хто зь беларускіх сьвятароў называў сябе тэлефонам Госпада Бога;
б) якім чынам Кастусь Каліноўскі стаў арганізоўваць суполкі незалежных прафсаюзаў у ЗША;
в) чым адрозьніваўся па рэцэптуры торт жонкі Яна Станкевіча ад торта сястры Антона Луцкевіча;
г) дзе прафесар Вацлаў Іваноўскі трымаў сваю фабрыку супрацьпяхотных гранат.
(Ціхан Чарнякевіч. Дзе граблі зарытыя)
“Невялікае паводле памеру выданне (180 старонак) складаецца з кароткіх цытатаў ці пераказаў эпісталярыяў, мастацкіх твораў, артыкулаў і інш. тэкстаў, створаных як эміграцыйнымі, гэтак і метрапольнымі аўтарамі. Каментары да тых выпісак — мінімальныя, што дае магчымасць чытачу самому рабіць высновы з прачытанага.
У якасці герояў кнігі выступаюць і класікі, кшталту Янкі Купалы ды Якуба Коласа, і менш вядомыя ў Беларусі аўтары ці дзеячы, напрыклад, Мікола Дзямідаў, Аляксандр Ружанцоў, Алесь Карповіч ды іншыя (у іменным паказніку пазначаныя больш за 500 асобаў).
171 маленькі тэкст, самадастатковы, завершаны, часта кур’ёзны, смешны, які прымушае задумацца над нейкай канкрэтнай сітуацыяй ці праблемай. Аўтар часам дае падказкі іншым даследчыкам, на якія тэмы, аспекты, герояў варта звярнуць увагу, або дэманструе новы ракурс раней вядомай з’явы.
“Відымусы” Лявона Юрэвіча — новы жанр айчыннай літаратуры і крыніцазнаўства. Кніга можа быць карысным і нават захапляльным чытвом як для прафесіяналаў (архівістаў, гісторыкаў, літаратуразнаўцаў), гэтак і для аматараў беларускай мінуўшчыны, сучаснасці ды прыгожага пісьменства”.
(Наталля Гардзіенка, zbsb.org)
ЗМЕСТ Паглядзець
Ганна Кiслiцына. Сціплае абаянне вiдымусаў
Генерал Вiцьбiч
Унук Багушэвiча
Пад крыжом
I яшчэ канфесiйнае
Валапюк
W
Грамадаўцы як заснавальнiкi перадваеннае эмiграцыi
Паэт Мiкалай Нявераў?
Пра якi твор?
Белыя пальчаткi
Правапiс бальшавiзму
Майстра эпiсталярнага жанру
Кодла
Аўтабiяграфiя аўтара “Беларускае Марсельезы” Юлiяна Сергiевiча
Пародыя
Тамаш Грыб з 1934 года
Легенда пра Мар’iну Горку
Нашчадак Калiноўскага
“Новое Русское Слово” (NY)
Пра здымак Зоськi Верас, мову Вячаслава Адамчыка i кнiгу Уладзiмiра Калеснiка
“Балонка” vs “бачына”
Iна Каханоўская пра Пушчавага брата (1954)
З паштовай скрынi
“Думаю, што гiсторыя беларускай эмiграцыi — гэта вельмi важна” (А. Аляксандар Надсан)
Лiтаратурныя каранi
Невядомае выданне
Абразкi ад Вiтаўта Кiпеля
Янка Палонны з Наваградчыны
Недапiсаная гiсторыя
Гэх, Амерыка ты, Амерыка…
Хадыкаў кажушок
“Калёнiя наша жывець нармальна”
Пародыя Аляксея Зарыцкага на Уладзiмiра Хадыку i Юрку Вiцьбiча (1933?)
Эсперанта
Юрка Вiцьбiч пра Мiколу Байкова
Традыцыя псеўданiмаў
Задачкi па матэматыцы з падручнiка “Курс II i III клясы” Мiколы Панькова (1945—1946)
В. Застрома (Антон Адамовiч) “Верасень” (“Беларуская газета”, 1943?)
Пра адну магчымую перадгiсторыю “Голага звера” Мiхася Зарэцкага
Пётра Манькоўскi
Глыба
Успамiн лекара
I лекарскi ўспамiн
Эпiграма (!)
Адцэнзураваны “Калiноўскi”
Дасталося ўсiм
Мастак шырокага дыяпазону
Ружанцоў
“Сестра моя — жизнь”
Калюгава лiнiя
А цяпер восень…
Дэдыкацыi
Салаўi Сыча
De mortuis aut bene aut nihil?
Тамара Стагановiч
Яшчэ пра Езавiтава
Час
Суайчыннiк Iмануiл Велiкоўскi
Лiст да лювенцаў, супрацоўнiкаў часопiса “Наперад”
Паўлiк Марозаў
Пазнавайма родную мову
Зноў пра “мугiлёўскага мужычка”
Не той Флароўскi
Да бiяграфii Вячаслава Селяха-Качанскага
На Радыё “Вызваленне”
Архiў Iлляшэвiча
Гiмн Ставера
“Як агонь, як вада”
Казка
Самы скандальны эмiграцыйны верш
Сiнанiмiя
Лiтаратурны побыт
Альбом Вацлава Ластоўскага
Вiцьбiч пра Абуховiча i царкоўнiкаў
Ад Дануты Бiчэль-Загнетавай
Уладзiмiр Самойла
Лiст у рэдакцыю
Настаўнiкi
Антон Адамовiч пра Якуба Коласа
Братавае
Да бiблiяграфii аўтара “Майго мястэчка”
Пра этыку
Лiнгвiстычная палiтыка
Вiцьбiч у вабароне
“Никогда и ничего не просите”
Успамiн пра Ластоўскага?
Моўнае
Радыё
Звароты
Яшчэ адныя страчаныя скруткi
Вялiкалiтоўская кухарка
“Яўхiм Крайнi”
Беларуская манархiя
Мужыцкая нацыя
I зноў Пётра Сыч
Салодкi ўспамiн
Душа Масей
Адзежа i мараль
Да гiсторыi БАПЦ
Мiстэрыi жыцця
Мiхась Кавыль
Канфесiйнае
Раiса Жук-Грышкевiч пра Танка… i сябе
Да бiяграфii Алеся Змагара (Яцэвiча)
Сакрат мне брат
“Раздзел” у бiяграфii Мiхася Клiмковiча
Верш Мiхася Васiлька
“К портфелю была прикована серебряная визитная карточка с загнутым углом и длиннейшим курсивом”
“Недапетая песня”
“Уваскрэсне Беларусь!”
NB
Сувязь
“З ваколiцаў сiнiх балот”
I Эдуард Самуйлёнак?
Юрка Вiцьбiч пра шляхту: 180°
Пра паходжанне нашанiўцаў
Гутарка Уладзiмiра Шыманца з мастаком Вiктарам Жаўняровiчам
Пра iнтэлiгенцыю
Адвечнае пытанне
Пра грамадства, правы i абавязкi
Побытавае
Апошнi лiст
У рэдакцыю газеты “Бацькаўшчына”
Амаль па Бакачча
Лiст з “Штокгольму”
Травелог 1957 года
Iван Харлап
Iнстытут беларусаведы iмя Льва Сапегi
Хто?
Масей Сяднёў пра духоўнасць
“Арыентацтва — хвароба беларуская”
Дошчачкi
Ахвяры бальшавiзму
Ксёндз Кулак
Класiка
Дакумент з часоў беларусiзацыi
“Наша душа”
Знiклы паэт Рыгор Данiлеўскi
Згадвае Янка Жучка
Мiхась Грамыка
Стрыечны брат Кастуся Акулы
Верш Масея Сяднёва
Апошнi лiст Аўгенi Каранеўскай
Ваенныя гады Валянцiна Таўлая
Спадчына кампазiтара Мiколы Кулiковiча
“На нiвах i ўзвышшах беларускага слова”
Князь Базыль Святаполк-Мiрскi
Пра беларускiх студэнтаў у Чэхаславаччыне
“Каму жыццё — атруты келiх”
Вершы Iгната Дварчанiна
Мастак Адварды Карней
Кампазiтар Алесь Карповiч
Лювенскiя каранi
II цi III?
Смерць Краўчанкi
“Спадар — архаiзм. Адпавядае рускаму слову “сударь”
Метад натураграфii ды iдэаграфii (турэмная лiтаратура)
Мяшанка жанраў з прыкольным параўнаннем
Трансфармацыя жанру
Мэнке, Тарашкевiч, Дубейкаўская
Пра Францыю савецкую
Спадчыннiкi
Скарынавец
No comment
Эўфрасiнiя, Аўфрасiнiя, Прасiнiя
Яйкi i звадкi
Абвестка
Жылi яны доўга i шчаслiва
Беларусь у змаганнi (з прамовы праф. Антона Адамовiча на 9-й Сустрэчы беларусаў Паўночнай Амерыкi i Канады 6.VIII.1970)
Пётра Сыч — перакладчык
IМЕННЫ ПАКАЗАЛЬНIК
Пра аўтара
Біяграфія Лявона Юрэвіча ў “Вікіпедыі”
Прадмова (фрагмент) Паглядзець
“…Што вылучае гэтую кнiгу акрамя таго, што вiдымусы для нашай лiтаратуры i лiтаратуразнаўства — жанр абсалютна новы, хоць i пазначаны старым словам? Перш за ўсё тое, што яна напiсана на мяжы навукi i лiтаратуры. Ад архiўнай навукi тут дакумент, ад лiтаратуры — чалавеказнаўства. Гэтая кнiга раскрывае характары беларускiх творцаў так хiтра, што ты i апiсаць гэты механiзм не заўсёды можаш. Гэта заўсёды вобраз на перасячэннi — з аднаго боку, кавалак лiста, аўтабiяграфii, плацежнай ведамасцi, квiтанцыi… З другога — невялiкi каментар архiвiста…
…Яшчэ адна дзiўная якасць вiдымусаў — яны смешныя. У беларускай метрапольнай навукi ёсць многа заганаў, але цi найяскравейшая — тое, што наша навука пазбягае не толькi гумару, але нават намёку на яго. Такое ўражанне, што сур’ёзнасць, з якой беларускiя знаўцы выкладаюць свае думкi, ёсць нейкай спецыфiчнай гіперкампенсацыяй адсутнасцi глыбiнi i навiзны. Вiдымусы ж смешныя, як анекдоты. Сур’ёзнага ў iх толькi тое, што матэрыял для iх ляжыць за сямю пячаткамi, добра ахоўваецца i мала каму даступны. Каб крынiцай вiдымусаў не былi архiўныя матэрыялы, то iх з лёгкасцю можна было б пазначыць словам “кур’ёз” (ад франц. curieux — цiкавы)…
…Наогул эпiзодаў, што цягнуць на сенсацыю, у кнiзе “Вiдымусы” — процьма. Другi б даследчык, седзячы на такiм матэрыяле, пэўна, штодня друкаваў бы па артыкуле ў СМI, прыцягваючы ўвагу i да сябе, і да сваёй працы. Але гэтая праклятая беларуская сцiпласць… Вельмi страшна, што менавiта праз даследчыцкую сцiпласць якраз i не заўважаць чытачы гэтых запiсаў. I праз сваю малаадукаванасць. Бо сённяшнi беларускi чытач — у пераважнай сваёй большасцi — знаходзiцца на такiм узроўнi развiцця, што яму гiсторыю айчыннай лiтаратуры ўпару ў комiксах выкладаць. Разжаваную кiм-небудзь да непазнавальнага стану для камфортнага спажывання...
…“Вiдымусы” ж — кнiга для разумных i адукаваных. Калi вы менавiта такi чытач — наперад! Вас чакае дзiўнае i незвычайнае чытво, якое дае спажыву розуму i сэрцу”.
(паводле “Сціплае абаянне відымусаў” Ганны Кісліцынай)
Loading, please wait...
Please wait. Loading...
