Інтэрнат
21.00 руб.
23.20 руб.
Size: 145x210 mm
Weight: 490 g
Purchase
out of stock
Description
Раман / Сяргій Жадан ; пераклад з украінскай Наталкі Бабінай. — Мінск : А. М. Янушкевіч, 2019. — 300 с. Цвёрдая вокладка.ISBN 978-985-7165-95-7.
Узнагароды:
Найлепшая кніга 24-га Форуму Выдаўцоў у Львове ў намінацыі “Сучасная украінская проза” (2017).
Студзень 2015-га. Данбас. Паша, настаўнік адной са школ, назірае, як лінія фронту няўхільна набліжаецца да яго дому. Так сталася, што ён вымушаны перасекчы гэтую лінію. Каб потым вярнуцца назад. І для гэтага яму трэба па меншай меры вызначыцца, на якім баку знаходзіцца ягоны дом...
Пераклад з украінскай Наталкі Бабінай паводле выдання:
Жадан С. Інтернат. Чернівці: Меридіан Черновіц, 2017.
ФРАГМЕНТ З РАМАНУ Паглядзець
Два гады таму, пасля доўгіх-доўгіх месяцаў знаёмства і размоў, пасля паўпаўзаў у зносінах і дзіўных наплываў узаемнай пяшчоты, Паша зрабіў ёй прапанову. Марына абразілася. Але засталася жыць у яго. Так яны і жылі далей – з гэтай схаванай і незразумелай абразай. Выходзіць замуж Марына за яго не хацела, а выганяць яе Паша неяк не адважваўся: сам жа запрасіў. Што цяпер выганяць. Вось і спалі ў адным ложку. Горш за ўсё, што Паша больш нічога не мог ад яе схаваць, яна глядзела на яго зблізку, яна ўсё вельмі добра бачыла. Бачыла раніцай яго цела, яго твар, яго скуру, якая губляла пругкасць, цямнела, выгарала, як газетная папера на сонцы. Бачыла, як ён ставіцца да старога, як не можа дамовіцца з ім аб самых простых рэчах. Бачыла, як ён баіцца сястры. Бачыла, як ён хаваецца ад пляменніка. Як ціха ненавідзіць сваю дырэктарку, як ігнаруе сваіх вучняў. Бачыла, што ён проста не ведае, як быць з ёй, як з ёй размаўляць, як з ёй спаць. Жыў так, быццам здзяйсняў цяжкае злачынства непасрэдна на вачах патэнцыйнага сведкі, які будзе сведчыць потым бязлітасна і халаднакроўна, не забыўшыся ніводнай дэталі, не прапусціўшы ніводнага эпізоду. Як сама сабе загнаў у пастку, думаў часам Паша адчайна, і яе вось з сабой прыхапіў для чагосьці, глядзеў ён уважліва на Марыну. Мінулай зімой стала наогул дрэнна. Нешта змянілася ў паветры, яно нібыта наэлектрызавалася, усе як звар’яцелі: гаварылі толькі пра палітыку, глядзелі навіны, дзяліліся імі. Паша не глядзеў, але таксама гаварыў. Проста гаварыў пераканаўча. Ад чаго Марына шалела і лютавала. Нешта зламалася ў мове, трэснула, як лёд на сакавіцкім вадасховішчы, і вось-вось павінна было распасціся на мноства цяжкіх калючых абломкаў. Паша нават не спрабаваў нешта паправіць: як можна паправіць лёд, што разломваецца і тоне ў халоднай вадзе? Шкада, вядома, думаў ён, але што зробіш. Ён і надалей клаўся спаць разам з ёй. Проста вытрымліваў усё большую паўзу, даючы ёй магчымасць заснуць. І спаў у спартыўнай вопратцы, каб не адчуваць яе цяпла.Products You May Like
Свет перапоўнены інфармацыяй, а чалавек не адчувае “інфармацыйнага голаду”, каб чытаць вялікія кніжкі. Таму шанец застаецца адно ў паэзіі ды кароткіх празаічных тэкстаў. Туды, нібы ў мікрачып, можна запісаць максімум эмоцый – каханне, страх, роспач. З імі ды іншымі рэфлексамі спрабуе гуляць аўтар у сваім дэбютным зборніку.
Кніга “Пад крыжам” улучае аповесць пра вялікага беларускага мастака-пейзажыста Фердынанда Рушчыца “Зямля Фердынанда”, навелы пра выдатных сучасных пейзажыстаў Марыю ды Міколу Ісаёнкаў, Антона Вырву і развітальнае апавяданне са зніклай у чарнобыльскай бядзе вёскай Лімень на Магілёўшчыне, якая па-ранейшаму жыве ў памяці і сэрцы пісьменніка.
У вас есть тараканы? Нет-нет, не в квартире. В голове. Вы хорошо с ними знакомы? Может, вы даже сумели подружиться? Если так, вы — молодец, ибо проделали огромную работу над собой. А теперь представьте, что вместо своих тараканов вы начали видеть тараканов других людей. Вы сможете жить привычной жизнью или сойдёте с ума? Возможно, вы полюбите тараканов больше, чем самого близкого человека. А может быть…
