Вечны пароль
9.00 руб.
Size: 130x200 mm
Weight: 190 g
Purchase
Description
Вечны пароль : паэмы / Сяргей Законнікаў. — Мінск : Выдавец Зміцер Колас, 2021. — 100 с. — (Бібліятэчка часопіса "Дзеяслоў"; выпуск 29).
ISBN 978-985-23-0154-1.
Пяць паэмаў Сяргея Законнікава, напісаных у 2020 г., яднаюцца ў своеасаблівы метатвор, які высвечвае душэўныя пошукі і перажыванні аўтара на яго жыццёвым шляху.
ЗМЕСТ
Піке. Паэма
Пякельны каляндар. Паэма
Вечны пароль. Паэма
Адзінота. Паэма
Хараство. Паэма
ФРАГМЕНТ З КНІГІ
Ляцім…
Праз сцюдзёную тоўшчу касмічных глыбінь
Мы ляцім, каб шукаць, адкрываць і любіць,
Мы ў нязведанасць кінуты і – назусім,
Небыццё замятае за намі сляды,
ISBN 978-985-23-0154-1.
Пяць паэмаў Сяргея Законнікава, напісаных у 2020 г., яднаюцца ў своеасаблівы метатвор, які высвечвае душэўныя пошукі і перажыванні аўтара на яго жыццёвым шляху.
ЗМЕСТ
Піке. Паэма
Пякельны каляндар. Паэма
Вечны пароль. Паэма
Адзінота. Паэма
Хараство. Паэма
ФРАГМЕНТ З КНІГІ
Ляцім…
Праз сцюдзёную тоўшчу касмічных глыбінь
У вянку жыццядайных усмешлівых промняў
Мы ляцім на планеце. Ды як ні прыкінь,
Надта мала зямлян пра палёт вечны помніць.
Мы ляцім, каб шукаць, адкрываць і любіць,
Хоць, бывае, пакажацца неба з аўчынку…
Шар зямны хоча час і прастору прабіць
Навылёт, і не будзе ніколі супынку.
Мы ў нязведанасць кінуты і – назусім,
Адпадаюць вякі, як ступені ракеты.
Мы ляцім без прыпынкаў, ляцім і ляцім…
Толькі некаму згадваць і думаць пра гэта.
Небыццё замятае за намі сляды,
Вецер часу без стомы пасвіствае ў цернях.
Невядома – навошта, хто скажа – куды?
Мы ляцім кропляй існасці ў жудаснай цемры…
Products You May Like
Гэтая кніга – амаль поўнае зьліцьцё аўтарскага голасу з наўкольнымі зыкамі: шаргаценьнем лістоты, яблыкападам, рэхам зьдзічэлых садоў. Але найперш – з птушынымі сьпевамі. І пераўвасабленьнем ва ўлюбёных арлоў, шлюбныя гульні якіх выкрасаюць у небе абрысы васьмёрак. Восем – лічба, за якою бясконцасьць.
Рыґведа — найстаражытнейшы моўны твор індыйскае цывілізацыі. Гэта збор хвалебнаў, прысьвечаных розным багом — перадусім Індру ды Аґні. Ужо некалькі тысячагодзьдзяў з пакаленьня ў пакаленьне брагманы бездакорна перадаюць Рыґведу па памяці. Мова гэтага помніка — санскрыт, бадай, сама архаічная сярод усіх індаэўрапейскіх моваў. Слухаючы альбо чытаючы Рыґведу, мы ня проста можам далучыцца да старажытнай традыцыі, але й зазірнуць у сьвядомасьць адных зь першых паэтаў чалавецтва.
У прасторы кнігі «Вербніца» сышліся ў сугучча яркія, эмацыйна вострыя вершы аўтаркі, створаныя яшчэ напрыканцы ХХ стагоддзя, і глыбокія, роздумныя творы нядаўняга часу. Паэзія, проза, эсэістыка на-поўна выяўляюць эстэтыку і духоўныя каштоўнасці пакалення, якому выпала жыць і ствараць на сумежжы эпох.
