Не адчайваемся

Топ продажаў №1 за Ліпень 2021

Больш выяваў

Націсніце, каб павялічыць

2 водгукі

Грынь Васіль

24.00 руб.

Памер: 130x200 мм

Вага: 290 г

Purchase

Няма на складзе

Проза Кнігазбор (выдавецтва)Сатыра Грынь Васіль Намінанты на Прэмію Гедройця'2021

Апісаньне

Не адчайваемся / Васіль Грынь. – Мінск : Кнігазбор, 2021. — 248 с.

ISBN 978-985-883-019-9.

Васіль Грынь. Родам з Маладэчна, займаецца турыстычнымі паслугамі. Купіў хутар Засцянак Скрыплеў на Валожыншчыне, дзе і займеў цудоўнага суседа, адметнага сваёй дасціпнасцю і непасрэднасцю. Размовы з Браніславычам, замалёўкі з мясцовага жыцця, а яшчэ крыху ўспамінаў з дзяцінства і дарослае іх усведамленне — вось што складае гэтую кнігу. Адметна, што напісана яна каларытнай гаворкай.

ПРАДМОВА Паглядзець

Перад тым як вы будзеце чытаць гэтую кнігу (а пачынаць можна з любой старонкі), не падуймайце, што я вар’ят, — я і сам такога не чакаўшы. Лічыў і лічу сябе маладзечанскім правінцыйным інтэлігентам, нават з невялічкай навуковай ступенню магістра адукацыі ў галіне гісторыі. Аспірантуру мусіў кінуць, бо рана ажаніўся, з’явілася першае дзіця — а зубы на паліцы. Метамарфоза. Спартыўныя захапленні сталі работай, а навука гісторыя трансфармавалася ў захапленні краязнаўствам — так было кавалак часу, пакуль з горных лыжаў (доўга працаваў у галіне гарналыжных тураў) пабудаваў дом пад Менскам і стала лягчэй. Потым саскочыў з лыжнай тэмы і купіў лодкі — стаў адзін з першых "пускаць караблікі" па нашых рэчках для турыстаў. Пачаў шукаць месца, каб было прама на рацэ… І знайшоў. Здаецца, што гістарычная спіраль біяграфіі замкнулася ў кропцы, недалёка, дзе я нарадзіўся, — у тых жа кутах. Купіў зарослы кінуты хутар і вярнуў яго да жыцця.

Як стаў высякаць хмызняк — з яго вылез сталы чалавек з блакітнымі вачыма, залатым зубам, з дзвюма шапкамі на галаве і сказаў мне: "Ха-ха! Здрасца вам! Добры дзень! Што та вы тутыка надумаўшы парабляць? Чый вы сын?" Гэта быў Станіслаў Браніслававіч Сергіевіч, апошні з карэнных жыхароў хутара Засцянак Скрыплеў, які на мапах ужо адзначаўся як "нежылое"… І пайшло… Мова, ці такі вось беларускі дыялект, якім гаварылі мае старыя, мой бацька, вярнулася мне ў вушы акурат у тэй момант, калі я быў адзін. І пачаў занатоўваць. Стаў запісваць разважанні шляхетнага бабыля Браніславыча, людзей з суседніх вёсак і хутароў, якія жывуць на зямлі. І вот гэтыя запісы, гэтыя назіранні і сталі зместам гэтай кнігі. А дзе-нідзе і свае разважанні.

Мова. Звяртаюся да граматыкаў і крытыкаў наконт правільнасці мовы. Я стараўся перадаць як мог каларыт і мясцовыя дыялектызмы. Пісаў, як бы сказаць, транскрыпцыяй. Можа, недзе не надта добра атрымалася, таму падвяргаць гэтыя тэксты граматычнаму аналізу з пункту гледжання сучасных правілаў ці "тарашкевіцы" — гэта бессэнсоўна. Больш таго, усю адказнасць у напісанні я бяру на сябе, і мая шаноўная рэдактарка тут ні пры чым, гэта свядомыя "памылкі", з аднэй мэтай — максімальна паспрабаваць перадаць фанетыку і сказаўтварэнні мясцовых.

Скажу шчыра — я з гэтага вельмі шчаслівы, з такіх жартаў і мудрасцяў, назіранняў, гісторый і баек. Шчаслівы з прыроды, з той работы, якой я займаюся. Шчаслівы, што сям’я мяне разумее, а людзі штогод вяртаюцца, нашы беларусы, але і не толькі. Я давольны, што работа па вяртанню жыцця на хутар на падставе майго прафесійнага вопыту мае вынікі — і некалі нежылое паселішча Засцянак Скрыплеў за 8 гадоў стала вядомае на кантынентах праз нашых гасцей! Вот табе і Беларусь — будзем любіць свой край, будзем ганарыцца яго гісторыяй і культурай, паважаць адзін аднэга — толькі тады ўсё зменіцца на лепшае.

Вырашыў дадаць яшчэ пару ўспамінаў са свайго дзяцінства, яны нібыта і вырываюцца з кантэксту хутарскіх баек, але хацелася б падзяліцца з вамі сваімі дзіцячымі пачуццямі і дарослым іх усведамленнем.

Ну і я не быў бы я, каб не ўставіў рэкламу сваёй прафесійнай дзейнасці — экатурызм і агратурызм, дзіцячы турызм. Звяртайцеся, прыязджайце на госці. Будзем радыя!

Маю вялікую ўдзячнасць да майго сябра Генадзя Канойкі і нашых агульных сяброў, якія, чытаючы нататкі ў фэйсбуку, настаялі, каб я гэта зрабіў.

Удзячны рэдактарцы Юліі Літвінавай за работу з тэкстамі і разуменне тэмы.

Удзячны кампаніі "Будзьма", якая фактычна завяршыла гэтую работу па стварэнні кнігі.

Наогул, першая рэдакцыя і макет былі амаль гатовыя на люты 2019 года, але потым чарада падзей, звязаных з пандэміяй і трагічнымі палітычнымі падзеямі ў краіне, навяла мяне на сумневы — каму гэта патрэбна. Але перакананні маіх сяброў, што гэта трэба выдаць, змабілізавалі, і вот аддаю вам на суд. Больш таго. У такія складаныя часы для нашай Радзімы назва гэтай кнігі, а яна ёсць частай прымаўкай майго дарагога суседа, якую ён любіць паўтараць сабе і астатнім, як ні на ёсць актуальная! Не адчайваемся!

Дай усім Божа!

ФРАГМЕНТ З КНІГІ Паглядзець

Водгукі

Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.

Вераніка Аляксандраўна Сазонава
22.09.2021 - 22:35:44

Вельмі спадабалася чытаць Васіля ў ФБ. Цяпер пачытаю і ў кнізе.

Анатоль Сцебурака
09.08.2021 - 12:33:18

!!!!!

Раім паглядзець

Шчасце не ў золаце

Бядуля Змітрок

Кнігу Змітрака Бядулі (1886—1941) склалі абразкі, мініяцюры, апавяданні розных гадоў і найбольш вядомая яго аповесць “Салавей”.

Каханні

Лістота Ніна

Дваццаць гісторый кахання рэальных людзей… Дваццаць спроб даведацца, што ж такое яно, каханне па-беларуску. Унікальнасць зборніка ў тым, што вы патрапляеце не толькі ў мастацкі свет, але і нібыта ў рэаліці-шоу. Вы пачуеце шчырыя споведзі і вядомых асобаў – мастакоў, тэатралаў, музыкаў, і звычайных, на першы погляд, людзей – але любові і жарсцям паміж імі маглі б пазайздросціць нават галівудскія зоркі.

Следства вядзе суддзя Дзі

Гулік Робэрт ван

Роберт ван Гулік — нідэрландскі пісьменнік і ўсходазнаўца, найбольш вядомы дзякуючы цыклу твораў пра суддзю Дзі, які разам са сваімі памочнікамі Ма Чжунам, Цяа Таем, радцам Хунам і былым махляром Таа Ганем расследуе загадкавыя злачынствы ў падуладных яму акругах. У апавяданнях са зборніка “Следства вядзе суддзя Дзі” аўтар выкарыстоўвае прыёмы, распрацаваныя кітайскай дэтэктыўнай літаратурай, у тым ліку паралельнае расследаванне некалькіх злачынстваў адначасова.