Дзённікі і запісы. Выпуск 5. 1989–1991

няма водгукаў

Барадулін Рыгор

21.40 руб.

Памер: 170x240 мм

Вага: 730 г

Purchase

Няма на складзе

Мэмуары Публіцыстыка Кнігазбор (выдавецтва)Сэрыя "Бібліятэка Бацькаўшчыны"Жыцьцяпісы Барадулін Рыгор

Апісаньне

Укладанне, прадмова Наталлі Давыдзенка. — Мінск : Кнігазбор, 2018. — 340 с. [4] с. : іл. — (Бібліятэка Бацькаўшчыны. Людзі Беларусі : кніга 3).

ISBN 978-985-7207-32-9.

© Барадулін Рыгор, 2018
© Давыдзенка Наталля, укладанне, прадмова, 2018
© ЗБС «МГА “Бацькаўшчына”», 2018
© ГА «Саюз беларускіх пісьменнікаў», 2018
© Афармленне ПУП «Кнігазбор», 2018

Пяты выпуск “Дзённікаў і запісаў. 1989–1991” народнага паэта Беларусі Рыгора Барадуліна яскрава адлюстраваў новы час нашай гісторыі — перабудова, дэмакратыя, галоснасць, а за імі нечаканае знікненне СССР і нарэшце — незалежнасць Беларусі і іншых рэспублік былога Савецкага Саюза. Адбыліся паездкі паэта ва Украіну, Узбекістан, Таджыкістан і Туркменію, а таксама ў Кітай і Францыю. Выйшлі новыя кнігі вершаў і перакладаў, ішло напружанае творчае і грамадскае жыццё. Том папоўнілі не друкаваныя раней у зборніках вершы, а таксама фотаздымкі і малюнкі сяброў.

“Суценёры, рэкецёры і кааператыўшчыкі”. Пяты выпуск “Запісаў і дзённікаў” Рыгора Барадуліна ўжо ў продажы (анонс выхаду кнігі на сайце ЗБС "Бацькаўшчына")

Невядомы Барадулін — пра каханьне і стрыптыз, гарадавога і габрэяў (Валянціна Аксак пра кнігу)

ЗМЕСТ

Ад укладальніка: Наталля Давыдзенка
1989
1990
1991

Ад укладальніка Паглядзець

У прадмове да папярэдняга, чацвёртага, тома (выпуска) «Дзённікаў і запісаў. 1983–1988» народнага паэта Беларусі Рыгора Барадуліна было заўважана, што ім, можна сказаць, заканчваецца вялікі — савецкі перыяд нашай агульнай гісторыі ў складзе СССР. І сапраўды так. Падзеі 1989–1991 гг., занатаваныя ў пятым томе, гэта пярэдадзень знікнення СССР і з’яўлення новых ці адроджаных дзяржаў. Кожны новы дзень прыносіў немагчымыя яшчэ ўчора падзеі і здарэнні. На слыху «перабудова», «дэмакратыя», «галоснасць», мітынгі і шэсці — на Курапаты, у гадавіну Чарнобыля; І з’езд народных дэпутатаў у Маскве. Гучныя, вострыя, гарачыя выступленні ягоных удзельнікаў напружана слухаюць па радыёпрыёмніках паўсюдна — на працы, у крамах, у транспарце. Перад Домам урада галадае (!) рабочы, які патрабуе, каб ягоную тэлеграму зачыталі на з’ездзе. У Беларусі ўтвараецца аддзяленне Міжнароднага аб’яднання пісьменнікаў — ПЭН-клуба — ПЭНцэнтр, і Р. Барадулін яго першы прэзідэнт. Ён сябра Беларускага Народнага фронта і ўдзельнік ягоных соймаў. Камуністы пачынаюць здаваць партыйныя білеты. У Мінску ўпершыню збіраецца Сусветны кангрэс беларусістаў, і на яго з’язджаюцца не толькі вучоныя-славісты, але і беларусы замежжа. 19 жніўня 1991 г. у Маскве адбываецца спроба дзяржаўнага перавароту — помнае ГКЧП; 25 жніўня аб’яўляецца незалежнасць БССР, а ўжо 8 снежня 1991 г. кіраўнікі Беларусі, Расіі і Украіны падпісваюць у Белавежскай пушчы сумеснае Пагадненне аб утварэнні Садружнасці Незалежных Дзяржаў. Адначасова імкліва скачуць цэны, таннеюць грошы, апустошваюцца паліцы магазінаў, — уводзяцца талоны на прадукты харчавання. І — вялікая сямейная радасць: нараджэнне ўнучкі!

Яшчэ працягваюцца паездкі, да якіх Рыгор Іванавіч вялікі ахвотнік: у 1989 г. у Талін, на вечарыну Беларускага таварыства; у Кіеў, на святкаванне 175-годдзя Т. Шаўчэнкі; у Ташкент, на 100-годдзе ўзбекскага паэта Хакімзадэ Ніязі Хамзы; у Пскоў і Маскву, на Пушкінскае свята паэзіі. У 1990 г. — у Фрунзе, на юбілей кыргызскага паэта А. Асмонава; у 1991 г. у Ашхабад, на Дні туркменскага паэта Махтумкулі; неаднаразова ў Вільнюс. У 1990 г., у складзе дэлегацыі савецкай інтэлігенцыі, — вялікае плённае, уражлівае падарожжа ў Кітай, а ў 1991 г. у Варшаву і Парыж, на асамблею ПЭН-клуба.

Ні на дзень не перарываецца выдавецкая праца паэта. Ён рупіцца пра 6-томны Збор твораў В. Быкава, “Выбранае” Я. Пушчы, разам з В. Ліўземніекам рыхтуе беларуска-латышскае выданне М. Багдановіча, працуе над штогоднікам “Братэрства”, пестуе маладых паэтаў. Ён ездзіць і па Беларусі па справах прапаганды беларускай літаратуры, у Віцебск і Оршу на вечарыны памяці У. Караткевіча, на Шагалаўскія чытанні, у Петрыкаў, дзе руплівасцю і на сродкі паэта І. Шклярэўскага высаджваецца лес.

У адпачынак Рыгор Іванавіч з’язджае ў Дамы творчасці літоўскай Ніды, Кішынёва і латышскіх Дубултаў. Але як заўсёды адпачынак для яго — працяг напружанай творчай працы — новыя вершы і безліч перакладаў: Пастарнак, Мандэльштам, Пушкін, Эмінеску, Каратынскі, Райніс, Вальеха.

“Перабудова” жыцця на новы лад прынесла паэту і асабістыя трывогі — душэўны сум і смутак, адчуванне ўзросту, амаль безвыходнасці і агульнай галечы. І ён ратуе душу Ушачамі, куды едзе ў любы зручны момант — удыхнуць роднага паветра, наслухацца сакавітай мовы ад апошняй радні — Марыі Рыгораўны і запісаць ад яе народныя песні. А яшчэ ўсё часцей ён ходзіць у Мінску на знакамітую Камароўку — пачуць трапнае слова, паназіраць за людам паспалітым, каб, як сам адзначае ў дзённіку, адчуць пульс жыцця.

Выходзяць з друку кнігі: у ягоным перакладзе “Рубаі” А. Хаяма і М. Шагала “Паэзія” (1989), “Гарэла свечка… = Свеча горела…” Б. Пастарнака (1990); мінскае выданне ягоных вершаў у перакладзе на рускую мову “Белая яблоня грома” (1989), зборнікі новых вершаў “Самота паломніцтва” і дзіцячых — “Кобра ў торбе” (1990). Новы час дае падставы і для новых сатырычных тэм. У “Вожыку” друкуюцца эпіграмы на вядомых персон палітычнага і грамадскага жыцця, назапашваюцца вясёлыя і з’едлівыя нізкі “Дзіцячыя цвялілкі для дарослых”, “Хвіліны мычання: Жывёльная лірыка” і інш., якія не заўсёды трапляюць у друк, застаючыся ў рабочых блакнотах. У пятым томе надрукаваны больш за сем дзясяткаў вершаў, якія ён не ўключаў у свае пазнейшыя зборнікі, і канечне ж, шчодра рассыпаныя паэтам віншаванні, прысвячэнні і пажаданні сябрам і знаёмым.

Некаторыя недрукаваныя вершы, найчасцей сатырычныя, засталіся і па-за гэтым томам. Яны пазначаны ў тэксце наступным чынам: падаецца назва і першы радок, напрыклад: «Старайся!: Старайся, пакуль малады на гады…» [у блакноце; ці — у дзённіку]. Адной зорачкай пазначаны дадатковыя запісы з дакладнай датай, трыма — толькі годам. Курсівам выдзелены занатаваныя рыфмы, асобныя радкі, назвы гарадоў, у якіх пабываў паэт.

Пяты том дзённікаў адлюстраваў новы час, але і ён не апошні, і, спадзяюся, чытачоў яшчэ чакае не менш насычаны і цікавы працяг.

Наталля Давыдзенка

Водгукі

Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.

Раім паглядзець

Ідзі адзін

Пятровіч Барыс

Гэтая незвычайная кніга складаецца з запісаў, зробленых у далёкім студзені 1993 года, калі аўтар раптам вырашыў весці дзённік, а таксама штодзень пісаць кароткую прозу ў прыдуманых ім «жанрах». У выніку атрымаўся адзін месяц жыцця, асветлены з розных бакоў, – асабістага, грамадскага, творчага...

Хронікі БІНіМу

Гардзіенка Наталля, Юрэвіч Лявон

Кніга прысвечаная 65-гадовай гісторыі Беларускага інстытуту навукі і мастацтва ў Нью-Ёрку. Пра дзейнасць адной з найстарэйшых існых сёння эміграцыйных інстытуцый распавядаюць лісты, успаміны, пратаколы і іншыя дакументы з архіваў двух старшыняў — Вітаўта Тумаша і Вітаўта Кіпеля. Праблемы і дасягненні БІНіМу, умовы працы і роля асобаў — усё гэта знайшло сваё адлюстраванне ў кнізе, дапоўненай бібліяграфіяй альманаху "Запісы" і бібліяграфічным даведнікам.

Дзённікі і запісы. Выпуск 4. 1983–1988

Барадулін Рыгор

Чацвёрты выпуск “Дзённікаў і запісаў” народнага паэта Беларусі Рыгора Барадуліна ахоплівае 1983–1988 гады і адметны нататкамі народнага паэта Беларусі Рыгора Барадуліна адметны нататкамі пра яго ўдзел у працы ХХХІХ сесіі Генеральнай Асамблеі ААН у складзе дэлегацыі БССР і пра паездку ў далёкія і загадкавыя Індыю і Непал, а таксама не менш цікавыя — у Францыю, Балгарыю, Польшчу і пра больш звыклыя — у рэспублікі Савецкага Саюза і дарагія сэрцу родныя мясціны.