Над попелам паразы – перамога!..: выбраныя вершы / Цыпрыян Каміль Норвід ; пераклад з польскай. – Мінск: Зміцер Колас, 2021 г. – 230 с. Цвёрдая вокладка.

ISBN 978-985-23-0156-5
Пераклады зробленыя паводле:Cyprian Norwid. Poezje. Warszawa, Czytelnik, 1979.Кніга ўяўляе сабой найбольш поўны на гэты момант збор вершаў аднаго з найвялікшых польскіх паэтаў Цыпрыяна Каміля Норвіда (1821-1883) у перакладах на беларускую мову, прымеркаваны да 200-годдзя з дня нараджэння творцы.
ЗМЕСТ Разгарнуць
А. Хадановіч. «Пакуль маланкай Госпад не загоіць...»: пра паэзію Ц. К. Норвіда..
VADE-MECUM
Замест уступу
I. Vade-mecum
II. Прайшлася
III. Сацыялізм
IV. Помнік і абутак.
Пераклад А. МінкінаIV. Скульптура і абутак.
Пераклад А. ХадановічаV. Harmonia
VI. У Верону
VII. Addio!
VIII. Лірыка й друк
IX. Цьмянасць
X. Чыноўнікі
XI. Пілігрым
XII. Шчасце
XIII. Лічынка. Пераклад
В. СёмухіXIII. Здань. Пераклад
А. МінкінаXIV. Літасць.
Пераклад А. Мінкіна
XIV. Літасць.
Пераклад А. ХадановічаXV. Сфінкс
XVI. Нарцыс.
Пераклад А. МінкінаXVI. Нарцыс.
Пераклад А. Хадановіча
XVIII. Naturalia
XIX. Сталіца
XX. Асаблівасці
XXIII. Тымчасам.
Пераклад А. МінкінаXXIII. Тымчасам.
Пераклад А. ХадановічаXXIV. Сіроцтва
XXV. Канікулы.
Пераклад В. СёмухіXXV. Канікулы.
Пераклад А. МінкінаXXV. Вакацыі.
Пераклад А. ХадановічаXXVI. Чаму не ў хоры?
XXVII. Містыцызм
XXVIII. Saturnalia
XXIX. Абыякавасць
XXX. Fatum
XXXI. «Ідзі сабе з Богам»
XXXII. Дакладны-партрэт
XXXIV. Vanitas
XXXV. Іронія
XXXVII. Сібір
XXXIX. Кентаўры
XL. Цэнзар-крытык
XLI. Валадарства
XLIII. Пурытанства
XLIV. Штось.
Пераклад В. СёмухіXLIV. Што?
Пераклад А. МінкінаLIII. Загадка
LIV. Як
LV. Аўтамабілі
LVI. Чуласць.
Пераклад В. СёмухіLVI. Чуласць.
Пераклад А. МінкінаLVI. Пяшчота.
Пераклад А. ХадановічаLVII. Неба і зямля
LX. Айчынная мова
LX. Родная мова
LXI. Багі й чалавек
LXII. Запал
LXVII. Крыж і дзіця.
Пераклад А. МінкінаLXVII. Крыж і дзіця.
Пераклад А. ХадановічаLXIX. Пачатак палітычнай брашуры
LXX. Спелы лаўр
LXXIII. Далікатнасць
LXXVIII. Ніякага стылю
LXXIX. Рознасць поглядаў
LXXXII. Смерць
LXXXIII. Сэнс-свету.
Пер. В. СёмухіLXXXIII. Сэнс-свету.
Пер. А. МінкінаLXXXIV. Чаму
LXXXV. Той, што сышла
LXXXVII. Памылка.
Пер. В. СёмухіLXXXVII. Памылка.
Пер. А. МінкінаLXXXVIII. Дзённік і эпас
LXXXIX. Балбатня
XCI. Споведзь
XCII. Бразготкі
XCIII. Крыніца
XCIV. Гісторык
XCV. Нервовы
XCVI. Апошні тыран
XCVII. Finis
XCIX. Фартэпіяна Шапэна
ВЕРШЫ РОЗНЫХ ГАДОЎ
Адзінота
Роздум (I)
Да пішучых
Згадка
Мая песня (І)
Памяць
У альбом Зоф'ї Скшынэцкай
Scherzo (I)
Ад нябёсаў і да пекла
Восень
Песня ад зямлі нашай
Aerumnarum plenus
Фраска (!)
Scherzo (II)
Наша-эпапея
Фрашка (!) [II]
Паседжанне
Іх сіла.
Пер. А. МінкінаУпэўненасць
Добрая воля
Любоў
Пасха
Цвярозы роздум
Квірыты!
У альбоме гр.***
Памяці Бема жалобная рапсодыя
Ю. К.
На палубе «Маргарыты», што адплывае сёння ў Нью-Ёрк
Першы ліст, які дайшоў з Еўропы
Паспрабуйце куплеты
Мая песня (НІІ)
Рэчаіснасць і мары (!)
Ты не прасі ў мяне песні пакорнай
Марыць
Невядомы-аўтар
У якога з трох словаў
Калі Атлантыка ашчэрыць хвалі
Гадаю, перш чым зноўку уцячы
Вядомасць
Да грамадзяніна Джона Браўна
Беатрычэ
Пасля балю
Дай стужку мне
Што ні дзень вада лье ў цечы
Спробы
Полька
Імправізацыя
Мая айчына
Марыянеткі
Веліч
У нататніку
Post scriptum (I)
На запытанне: Чаму ў канфедэратцы? Адказ
Сарыюш
Да ворага
Песня Тыртэя
Святы-спакой
Memento
Прысвячэнне
Журналісты і публіцысты
Да гвалтаўнікоў правоў палітычных і цывільных Вялікага Княства Літоўскага, прысвячаючы ім гэты стараннем і воляю нашчадкаў выдадзены на выгнанні поўны збор твораў светлай памяці Адама Мікевіча, народжанага, няволенага і праслаўленага на Літве, знакамітага ў Рэчы Паспалітай, слыннага ў свеце
Малыя дзеці
Што? ёй паведаць
Для Пані М., што купляе талерку
Чарнавікі (II)
Пра свабоду слова
На скон паэзіі
Паведай ім, што дух стаміўся вечны
Слухач
Рэцэпт сямейнага шчасця
Да Браніслава З.
Рэцэпт сталічнага рамана
Сучасная краса
Капае крот пад дубам сутарэнне
Славянін
ВЕРШ З КНІГІ Разгарнуць
Post scriptum (1)
Не толькі прышласць – вечна з намі! Кроўна
Да вечнасці належыць і былое:
Што сталася, не прападзе раптоўна...
Ідэяй вернецца, як не сабою.
Былое ў вечнасці схавана напалову:
Яго – адкрыць – закрыць – заўжды мы мецім!
Але ж ключы да дзверцы паспяхова
Вы сёння, класікі, ці падбярэце?
З усіх трагедый элінскага свету
Класіфікацыя іх вамі ўзята,
А ад трыбунаў – стыль: падобна гэта
Збіранню зёлак на... магіле брата!..
Чапляць да тых хмызоў, што плачуць глуха
Над друзам храмаў, карткі па латыні –
Не!.. лепш таполяў сумны шолах слухаць,
Дзе дрэмлюць безназоўныя руіны,
Лепш простую ўзяць свечку ў сутарэнне
Для сведчання – чым вашыя тварэнні.
1861
Пераклаў Алег Мінкін