Том 10, кніга 1: Маладыя гады (1985, 2001). Артыкулы, эсэ, прадмовы, інтэрв’ю, гутаркі, аўтабіяграфіі, выступленні (1957—1980). — Мінск: Кнігазбор, 2014. — 544 с. Цвёрдая вокладка.
ISBN 978-985-7089-59-8.
Дзясяты том склалі аўтабіяграфічныя дыялогі з Алесем Адамовічам “Маладыя гады” (1985, 2001), а таксама выбраная публіцыстыка 1957—1980 гг.: артыкулы, эсэ, прадмовы, інтэрв’ю, гутаркі, аўтабіяграфіі, выступленні.
Маладыя гады. Аўтабіяграфічныя дыялогі з Алесем Адамовічам
1957 “Юнацтва ў дарозе”
1958 Кніга аб бессмяротным подзвігу Аўтабіяграфія Новые высоты мастерства Рэцэнзія ў газеце
1961 Недачытаная кніга На ўсю сілу таленту
1962 [Ответы на анкету журнала “Вопросы литературы”] Жывыя — памяці мёртвых
1963 Права на праўду
1964 Таленавітая аповесць [Інтэрв’ю газеце “Літаратура і мастацтва”]
1965 Высокий накал Замест аўтабіяграфіі Улада праўды У пошуках ісціны Пяром аналітыка
1966 Природа проэтического [Интервью для АПН] Выступленне на V з’ездзе СП БССР Урокі жыцця
1967 Черный хлеб правды
1969 [Вступительное слово к рассказам Теодора Вульфовича]
1971 Четверо из одного города Жывапісец Людская памяць [Интервью “Литературной газете”] Званы Хатыні Аляксандр Твардоўскі
1972 Эта жестокая память Зайздросны лёс Всё минется, а правда останется
1973 Міхась Савіцкі Як была напісана аповесць “Сотнікаў” Сяргей Залыгін Рыгор Бакланаў Что всего важнее
1974 [Выступленне на вечары з нагоды 50-годдзя] Жыццём абавязаны [Інтэрв’ю газеце “Літаратура і мастацтва”] [Интервью газете “Труд”] [Інтэрв’ю БЕЛТА]
1975 Вялікая акадэмія — жыццё О книге “Высокий день” и ее авторе [Беседа с Юрием Бондаревым и Михаилом Кузнецовым] Праўда вайны Сорак трэці Наша трывожная памяць Юрый Бондараў
1976 Ясно сознавая свой долг [Интервью газете “Гудок”] Гады, аддадзеныя мастацтву Два апавяданні [Адказы на пытанні ўдзельнікаў літаратурнага семінара ў Доме творчасці пісьменнікаў у Каралішчавічах] Верность дружбе солдатской
1977 Игорь Божко За счастье надо бороться Подвиги бессмертны [Интервью журналу “Библиотекарь”] [Гутарка з Аляксеем Гардзіцкім] Сяргей Смірноў
1978 Усенародная памяць Невычэрпная шчодрасць розуму Глазами участника и очевидца
1979 Некалькі слоў пра “Альпійскую баладу” [Інтэрв’ю газеце “Літаратура і мастацтва”] [Інтэрв’ю газеце “Советская Белоруссия”] Подзвіг мастака З пяшчотаю ў душы Ведаць тое, аб чым пішаш Газета — школа слова Памяці мастака Па праву памяці Пазначана высокаю гармоніяй Нашы надзённыя клопаты [Интервью газете “Социалистическая индустрия”] [Предисловие к книге “Войны разрозненные строки” Ефима Гольбрайха] [Інтэрв’ю газеце “Літаратура і мастацтва”] Адна рыска з многіх [Прадмова да кнігі “Финал Краба” Мікалая Чаргінца]
1980 [Интервью “Литературной газете”] Сілай любові і нянавісці Ад імя пакалення [Інтэрв’ю газеце “Неделя”] Векапомнае Кузьма Чорны [Выступление на Всесоюзной творческой конференции писателей и критиков “Дружба народов — дружба литератур”] Маладая няўрымслівасць таленту Паэзія дабрыні і мужнасці Яркае і самабытнае дараванне Ад паэзіі да прозы [Предисловие к книге “Юные герои Витебщины”]
Гэта ўспаміны беларускай мастачкі Тамары Стагановіч-Кольба. Дзяцінства на роднай Наваградчыне, выезд разам з бацькамі ў Нямеччыну ў часе Другой сусветнай вайны, украінская гімназія ў лагерах для перамешчаных асобаў, прыбыццё ў ЗША на сталае жыхарства, навучанне мастацтву, сямейнае, прафесійнае і грамадскае жыццё — пра ўсё падрабязна і эмацыйна распавядае аўтарка.
Гэтая незвычайная кніга складаецца з запісаў, зробленых у далёкім студзені 1993 года, калі аўтар раптам вырашыў весці дзённік, а таксама штодзень пісаць кароткую прозу ў прыдуманых ім «жанрах». У выніку атрымаўся адзін месяц жыцця, асветлены з розных бакоў, – асабістага, грамадскага, творчага...
У кожнага народа ёсць свой вялікі пісьменнік, ёсць свае класікі літаратуры, ёсць паэты, якім дзяржава ставіць помнікі і ў гонар якіх называе вуліцы і станцыі метро, а ёсць яшчэ і любімыя паэты і пісьменнікі. Любімых выбірае сабе народ. Так беларусы выбралі сабе любімага паэта — Максіма Багдановіча і любімага пісьменніка — Уладзіміра Караткевіча. У кнізе «Наш сусед Караткевіч. Словы пра выбітнага літаратара Уладзіміра Караткевіча» Адам Глобус сабраў свае нататкі пра пісьменніка, з якім яму пашанцавала жыць па суседстве, на адной лесвічнай пляцоўцы.