Апавяданні, вершы, казкі, пераклады / прадмова, малюнкі Леаніда Валасюка. — Мінск: Кнігазбор, 2015. — 104 с.: іл. — (
Бібліятэка Саюза беларускіх пісьменнікаў “Кнігарня пісьменніка”.
Падсерыя “Каляровы ровар”; выпуск 10).
Наклад кнігі цалкам прададзены.
ISBN 978-985-7119-69-1.
Разнастайныя жыццёвыя гісторыі, роздум аб пачутым і ўбачаным, сустрэчы з незвычайнымі людзьмі і абставінамі — усё, што складае змест гэтай кнігі, адрасаванае дзецям школьнага ўзросту. Кніга вучыць школьнікаў быць не толькі кемлівымі, але і працалюбівымі, добрымі, спагадлівымі, любіць сваю краіну, яе прыроду, жывёльны свет.
Старонкі кнігі пазнаёмяць з адметным дзіцячым гумарам, а таксама з перакладамі твораў украінскіх пісьменнікаў для дзяцей.
ЗМЕСТ Паглядзець
Чалавек, які разбудзіў сонца. Л. Валасюк
Дзіва дзіўнае
Загадка далёкага вандроўніка
Рассакрэчаны прывід
Малісь і кайся
Слушная парада
Смехатворцы
“Зацугляная” вядзьмарка
Народжаныя для радасці
Уратаваныя песняры
Мукі творчасці
Дуэлянты
Неспадзяванае прадстаўленне
Вось дык хованкі
Вэрхал у садзе
Праз “вочка”
Незвычайны марафон
Дзіва дзіўнае
Шматногія пешаходы
Пачым пчолы
Рыжык
Паланёная прыгажуня
Прытвора
Блуканне Іванкі ў пушчы
“Бывай, Боця”
Падманшчык
Што ні казка — то падказка
Не каля сіняга мора
Прыгоды неслуха Філі
Хто лепшы
Цудадзейны аловак
Пра Няўмеку і Недарэку
Сварка на загоне
Гаротны камень
Выхваляка
Сваім голасам
Пакрыўджаная зёлка
Прылашчаная ветрыкам
На лясной палянцы. Байкі шэрага зайкі
Вясёлы праменьчык
Каша смяецца
Жэнікавы жартачкі
Жартам і ўсур’ёз
Як напіша Воўка слова, усміхнецца і карова
Хто чаго варты ля парты, ля карты?
Добрыя гасцінцы. Баечкі
Коратка і зразумела
Пісьменнікі Валыні
Пераклады ў скарачэнні
Мікола Ануфрыйчук
Рабчык — не птушка, а добры сабачка
Развітанне
Малачко любяць усе
За волю без намордніка
Гіцлі
Рабчык кусаецца
Перад бабуляй і дзедам сорамна
На родным парозе
Андрэй Бандарчук
Споведзь прафесара
На сяло дзядулю (не па Чэхаву)
Жарт
Васіль Гэй
Дзедавы слівы
Чараўніца-касавіца
Вавёрачка з сасновай шапкі
Апенькі! Апенькі! Апенькі!!!
Матылёк
Прадвесце белага болю
“Крутыя” словы і наўколле
Восіп Струцюк
Буб
Іван Чарнецкі
Лёпа
“Атручаныя” слівы
Наталка Шэпель
Дзіцячыя выслоўі
З кнігі “Вуснамі анёлаў”
Фрагмент з кнігі Паглядзець
Загадка далёкага вандроўніка
Той вялізны скураны чамадан прыляцеў у прыбужскі горад аж з Амерыкі разам з групай настаўнікаў, якія прыбылі сюды вывучаць практыку выкладання замежных моў.
Калі яго гаспадароў — Джо і Элен — размеркавалі на часовы прытулак у сям’ю дзесяцікласніка Кастуся, той незвычайна ўзрадаваўся: ужо колькі гадоў вывучае інгліш, а ні з кім з чужаземцаў на іх мове пагаварыць не давялося.
Джо — адзіны ў групе мужчына — хадзіў у джынсах і світары, насіў вялізную кранутую срэбрам бараду, што вонкава нагадвала вядомага амерыканскага пісьменніка Хемінгуэя.
Яго жоначка Элен, невысокая, статная, бы лялечка, жанчынка, была таксама ў джынсах, хадзіла ў светленькай блузачцы, нагадвала дзяўчынку-старшакласніцу, з твару якой не сыходзіла адкрытая, прыемная ўсмешка.
Размаўляць з гасцямі было няпроста: з іх гутаркі Косцік разумеў толькі асобныя словы і выразы, затое сам спакваля ладкаваў выразы і засыпаў прыезджых пытаннямі.
Хутка ён даведаўся, што жывуць яны ў штаце Арэгон, што ёсць у іх сын Эндзі і прыёмная дачушка Саманта, што маюць яны ўласны асабняк і вілу ля мора, некалькі аўтамабіляў...
Адно, чаго Кастусь не адважыўся спытаць, хоць і вельмі карцела, што нябедныя амерыканскія настаўнікі прывезлі ў агромністым, грувасткім, як куфар, чамадане, які праз паўсвету даперлі сюды, у беларускі Брэст…