Нябесная рэчка
2.05 BYN
Памер: 170x215 мм
Вага: 350 г
Purchase
Няма на складзе
Апісаньне
Казкі / пераклад з сербскай мовы Івана Чароты; мастак Марыя Міцкевіч. — Мінск: Літаратура і Мастацтва, 2009. — 104 с.: іл.ISBN 978-985-6720-63-8
Для дзяцей малодшага школьнага ўзросту
Гроздана Олуіч (1934 г. н.) — сербская пісьменніца шырокага творчага дыяпазону. Найбольшую вядомасць яна атрымала як аўтарка казак і апавяданняў для дзяцей.
Кніга "Нябесная рэчка" складаецца з выбраных казак пісьменніцы. Героі гэтых твораў вельмі незвычайныя. Гэта і нябесная рэчка, і свавольнік-дзьмухавец, і лекар-верабей, і дзяўчынка залатакоска, і перлавая ружа, і шэраг іншых.
Пераклаў творы на беларускую мову вядомы знаўца заходнеславянскай культуры, прафесар І. Чарота.
ЗМЕСТ
Нябесная рэчка
Дзьмухавец
Смяюн і Плакун
Верабейчыкаў дар
Папераджальны звон
Маленькія музыкі
Залатакосая
Перлавая ружа
Пра арэх, дзяўчынку з слязінкі і іншае
Зорка, у грудзях якой нешта білася
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
«Сонька» — гэта вялікая і адначасова камэрная, простая, хоць і нялёгкая, прыцішаная, хоць і жарсная, пацыфічная і адначасова брутальная гісторыя, перапоўненая каханьнем. Аўтар скрыжоўвае канвэнцыі ваеннай і мілоснай прозы, каб расказаць пра «даўным-даўно» і «цяпер», пра «тут» і «там», пра пекла і рай памяці.
Творчасць Алега Мінкіна прагучала яшчэ ў 1980-я: яго першая кніга паэзіі “Сурма” сталася адной з найважнейшых з’яваў тагачаснай беларускай літаратуры, вярнуўшы ў лірыку класічнасць радка, прыгажосць і таямнічасць вобразнасці, тонкую эмоцыю, засяроджаную на метафізічным перажыванні. Гэтая кніга віленскага беларуса Алега Мінкіна — збор найлепшых ягоных твораў у лірыцы, кароткай прозе і перакладах.
Журналіст, дворнік, дармаед, гаспадар, пісьменнік. Аўтар гэтай кнігі – чалавек, які шукае сваё месца ў гэтым свеце. Такім месцам магла б стаць утульная рэдакцыя сталічнага часопіса або модны хіпстарскі каворкінг. Але стала дзедава хата на Палессі, на ўскрайку Беларусі, на перакрыжаванні сусветаў. Гэта кніга не пра тое, як аднавіць напаўразбураны дом, саджаць агарод, даіць казу, жыць у вёсцы і не спіцца. Гэта кніга пра тое, як аднавіць напаўразбуранага сябе. Можа быць, яна пра тое, як вярнуцца да каранёў, да роднай моўнай і культурнай стыхіі і пра тое, як важна не згубіць бабуліны аповеды. А можа, пра тое, як стаць сваім для самога сябе.
