Стамбул. Горад і ўспаміны
22.40 руб.
27.40 руб.
Памер: 145x215 мм
Вага: 635 г
Purchase
Няма на складзе
Апісаньне

ISBN 978-985-7165-92-6.
Пераклад з турэцкай Таццяны Урублеўскай-Токер паводле выдання:
Orhan Pamuk. Istanbul. Hatıralar ve Şehir. Yapı Kredi Yayınları. 2003.
«Стамбул. Горад і ўспаміны» — адна з самых вядомых кніг славутага турэцкага пісьменніка Архана Памука. Менавіта за атмасферу Стамбула, якая прысутнічае ў творах Памука, ён і атрымаў Нобелеўскую прэмію па літаратуры ў 2006 годзе.
Пісьменнік стварыў нязвыклую кнігу: раман-аўтабіяграфія, сямейная сага, энцыклапедыя горада, альбом з цудоўнымі здымкамі і гравюрамі. Аўтар вядзе чытача за руку па сваіх любімых вулках, напоўненых гукамі і пахамі роднага горада, не бачнага турыстам, схаванага ад мімалётных разявак… Як Дублін — Джойсам, Буэнас-Айрэс — Борхесам, так Стамбул услаўлены Памукам.
Артыкул пра Архана Памука ў Вікіпэдыі
ПРА АЎТАРА
Архан Памук (нарадзіўся ў 1952) – турэцкі пісьменнік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі 2006 года. Яго творы можна лічыць своеасаблівымі гайдамі па Стамбуле, атмасферай якога поўняцца кнігі пісьменніка.
“У пошуках меланхалічнай душы роднага горада аўтар выявіў новыя сімвалы для сутыкнення і перапляцення культур”, – з такой фармулёўкай яго ўганараваў Нобелеўскі камітэт.
Кнігі Памука выйшлі ў перакладах на 64 мовы.
“Я толькі слухаў унутраную музыку, таямніцу якой я не зусім ведаю. І не хачу ведаць”, – так выказаўся пісьменнік пра свайго “анёла натхнення”.
Самыя вядомыя кнігі Архана Памука – “Маё імя – Чырвоны” (1998), “Снег” (2002), “Стамбул” (2003), “Музей цноты” (2008), “Мае дзіўныя думкі” (2014).
ЗМЕСТ Паглядзець
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
Цяпер усё апублікаванае А. Бабарэкам пры жыцьці выглядае толькі надводнай часткай айсбэргу, бо большая частка таго, што стваралася пісьменьнікам, у друк ня трапіла. Шмат што засталося ў чарнавіках, накідах, плянах–схемах. Такім чынам, сёньня зьявілася магчымасьць адэкватнай ацэнкі творчасьці і асобы Адама Бабарэкі, а таксама літаратурнага працэсу 1920—30–х гг. увогуле.
Чатыры маладыя жанчыны прыходзяць на рэаліці-шоу “Мужчына выбірае”, каб знайсці каханне і праславіцца. Але знікненне адной з удзельніц, ананімныя запіскі з перасцярогамі і дзівацкія конкурсы красамоўна падказваюць, што рэжысёр праекта ставіць свой, небяспечны эксперымент, мэта якога зусім не каханне.
У сваёй кнізе аўтар згадвае, як жылі і пра што марылі маладыя людзі 40, 50 і 60 гадоў таму.